در نهمین قسمت از این مجموعه، رئیس جمهور کشورمان از شرایطی می گوید که منجر شد تا او وارد حوزه شده و زندگی طلبگی را انتخاب کند.
منبع این مطب «جلد اول کتاب خاطرات دکتر حسن روحانی (۱۳۴۱-۱۳۵۷)» می باشد که در سال ۱۳۸۸ توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است.حسن روحانی (نفر اول سمت چپ) در ایام طلبگی در محضر شهید آیت الله بهشتی
دلایل مختلفی برای علاقه‌مند شدنم به تحصیلات علوم دینی و خواندن دروس حوزوی وجود داشت. از جمله اینکه پدربزرگم، مرحوم شیخ زین‌العابدین، عالم و روحانی بود. همچنین عمو و دایی پدرم، یعنی شیخ اسدالله و شیخ محمدتقی آزاد، هر دو عالم بودند و حتی شیخ محمدتقی آزاد از علمای بزرگ سمنان به‌شمار می‌رفت. در خانواده‌ی مادرم نیز دایی ایشان شیخ فتح‌الله پیوندی، معمم و در کسوت روحانیت بود. بنابراین وجود علما و معممین در خانواده‌ی پدری و مادری، در ورود من به حوزه‌ی علمیه بی‌تأثیر نبود.
از این گذشته، پدرم نیز علاقه‌ی زیادی داشت که من طلبه شوم. پیشتر اشاره کردم بعضی از روحانیونی که در ماه‌های محرم و صفر و رمضان، برای سخنرانی به روستای ما می‌آمدند، پدرم میزبانی آنها را برعهده داشت و در منزل ما پذیرایی می‌شدند. شاید همین انس با روحانیت در روحیه‌ی من مؤثر واقع شده بود. کتاب هایی هم که پدرم من را با آنها در دوران دبستان آشنا کرده بود، عمدتاً کتاب‌های دینی بود. مادربزرگم، خانم ملالقمان، هم که با ما زندگی می‌کرد، پیرزنی مهذب و اهل تهجد و عبادت بود. همان طور که گفتم، اولین آشنایی من با قرآن، به وسیله‌ی ایشان صورت گرفته بود.
بنابراین مجموعه‌ی این عوامل در اشتیاق من به تحصیل علوم دینی مؤثر بودند و هر کدام به نحوی تأثیر خود را برجای گذاشتند. به بیان دیگر محیط خانواده، چنین تقاضایی را از من داشت. تهجد پدرم باعث شده بود که من نیز در سنین نوجوانی به خواندن نماز شب و ادعیه مقید باشم که این خود در روحیه‌ی من بسیار تأثیرگذار بود و من را در انتخاب چنین مسیری تشویق کرد.
در همین زمینه بخوانید
ارسال نظر
