بازیکنانی که بازنشسته نمی‌شوند

مهدی رجب‌زاده جزو آن دسته از بازیکنان است که با وجود سن بالا هنوز برای تیمش یک‌مهره کلیدی محسوب می‌شود و با 37 سال سن، خیال بازنشستگی در فوتبال را ندارد.

 فوتبالیست‌هایی که توانسته‌اند مدت‌ زیادی در لیگ ایران بازی کنند به‌گونه‌ای که حتی در سنین بالا هم به‌عنوان یک مهره کلیدی برای تیمشان به حساب بیایند در فوتبال ایران کم و بیش حضور داشته‌اند، البته در مقابل نیز بازیکنان جوان زیادی بودند که عمر بازی‌شان بسیار کوتاه بوده و نتوانسته‌اند به خوبی این راه را ادامه دهند.

البته تمام بازیکنان مسن در فوتبال حضوری تأثیرگذار ندارند و دیگر وقت آن رسیده که به بازنشستگی فکر کنند زیرا حضوری مؤثر در یک پست نیازمند سرعت بالایی است که این مسئله فوتبالیست‌های مسن را با مشکل مواجه می‌کند. هرچند که مهدی رجب‌زاده ظاهراً قصد خداحافظی از فوتبال را ندارد و برای تیمش یک مهره کلیدی محسوب می‌شد.

برای بررسی بیش‌تر این موضوع با فرزاد یزدانی – مدرس فدراسیون آمادگی جسمانی- به گفت‌وگو پرداخت که در ادامه می‌خوانید:

نوع زندگی ورزشکار در مدت عمر ورزشی‌اش تأثیر دارد

این مدرس آمادگی جسمانی با اشاره به بحث آمادگی جسمانی در سنین بالا برای یک فوتبالیست، اظهار کرد: اینکه یک بازیکن خوب تا چه سنی می‌تواند بازی کند بستگی به آمادگی جسمانی او دارد، گاهی اوقات یک بازیکن در سن 32 سالگی مجبور به بازنشستگی می‌شود، اما رجب‌زاده 37 ساله است و هنوز از بهترین بازیکنان لیگ به‌حساب می‌آید.

وی بابیان اینکه وقتی بازیکنی می‌تواند خوب بدود دیگر سن برای چنین بازیکنی مطرح نیست، تصریح کرد: نوع زندگی یک ورزشکار نیز بسیار مهم است زیرا زمانی که سن بالا می‌رود، فاکتوری که بسیار اهمیت دارد نوع زندگی ورزشکار است که به موقع بخوابد، تغذیه مناسبی داشته باشد و اینکه هیچ‌گاه هم سراغ دخانیات نرود. این طرز زندگی، بازیکنی را مثل مهدی رجب‌زاده می‌کند که با این سن می‌تواند در فوتبال بماند.

یزدانی بابیان اینکه اگر رجب‌زاده می‌تواند تا این سن بازی کند به نحوه زندگی‌اش برمی‌گردد، اضافه کرد: آمادگی جسمانی بازیکن تنها به 2 جلسه تمرین در روز بر نمی‌گردد، زمانی یک بازیکن جوان پرانرژی شب‌ها تا دیر وقت بیدار است و صبح‌ها دیر از خواب بیدار می‌شود. این بازیکن می‌تواند عملکرد خوبی داشته باشد، اما این عملکرد تنها برای زمانی است که سنش تا 28 سال باشد، اگر سن چنین بازیکنی بالا برود دیگر نمی‌تواند کارایی لازم را داشته باشد.

برخی افراد یک طرفه به قاضی نروند

وی با اشاره به رشته دوومیدانی، افزود: سن بازنشستگی یک دونده سرعت 28 سال است و دیگر بدنسازی کاری نمی‌تواند برای این ورزشکار انجام دهد، اما در فوتبال یک هافبک یا دروازه بان می‌تواند عمر بازی طولانی داشته باشد، البته همیشه استثناهایی وجود دارد، اما در 99 درصد موارد این زندگی ورزشکار است که مشخص می‌کند تا چه حد می‌تواند آن ورزشکار در سطح بالای ورزش فعالیت کند.

این مدرس آمادگی جسمانی بابیان اینکه در ورزش ایران استعداد کم نداریم، افزود: بسیاری از بازیکنان مانند یک جرقه بوده‌اند، آمده‌اند و رفته‌اند، چه بازیکنانی بودند که می‌توانستند مهدوی‌کیاها شوند، اما تنها در دوره‌ای خاص توانستند چشم‌ها را خیره کنند.

یزدانی بابیان اینکه اگر یک ورزشکار خواهان آینده خوبی است باید از اول یک سری کارها را انجام ندهد، اضافه کرد: برخی‌ها هستند می‌گویند چرا رجب‌زاده هنوز هم با این سن می‌تواند بازی کند و پول خوبی هم بگیرد و ما نتوانیم؟ این افراد تنها یک طرفه قضیه را می‌بینند و نمی‌گویند که این ورزشکار از اول زندگی‌اش تفاوت داشته و زندگی سالمی داشته است.

رجب‌زاده‌ها باید الگوی ورزشکاران جوان باشند

وی با بیان اینکه چنین بازیکنانی می‌توانند الگویی برای بازیکنان جوان باشند، اضافه کرد: یک ورزشکار کم سن باید 10 سال سختی‌هایی را تحمل کند تا بتواند تا آخر عمر تأمین باشد و بازیکنانی همچون رجب‌زاده می‌توانند الگویی خوب برای این بازیکنان باشند. باید ورزشکاران جوان بتوانند برای خودشان تجزیه تحلیل کنند که چرا یک ورزشکار عمر بازی طولانی دارد؟

این مدرس آمادگی جسمانی بابیان اینکه حتی بسیاری از آسیب‌های ورزشی به نوع زندگی ورزشکاران برمی‌گردد، ادامه داد: بسیاری از ورزشکاران بدشانسی را عامل عقب افتادنشان از ورزش می‌دانند در صورتی که وقتی یک ورزشکار آسیب می‌بیند شاید شانس تأثیر داشته، اما درصد این شانس دست ورزشکار است. برای مثال رجب‌زاده هیچ‌گاه آسیبی ندیده که دیگر فوتبال را کنار بگذارد، اما می‌بینیم که وقتی برخی جوانان آسیب می‌بینند فوتبال را کنار می‌گذارند، درست است که برخی‌ها با بدشانسی دچار آسیب‌دیدگی می‌شوند، اما اگر یک بازیکن خوب زندگی کند احتمال آسیب برایش کاهش پیدا می‌کند.

وی بابیان اینکه اگر ورزشکاری تغذیه خوب یا خواب کافی نداشته باشد زمان آسیب‌دیدگی‌اش بیشتر خواهد بود، تصریح کرد: هر ورزشکاری باید بداند از ورزش چه می‌خواهد و پس از آن خشت خشت زندگی ورزشی‌اش را بچیند و برنامه‌ریزی کند.

تمرینات بدنسازی باید متناسب با سن ورزشکار تعیین شود

یزدانی با بیان اینکه بازیکنانی همچون کریم باقری و رجب‌زاده به‌جایی رسیدند که می‌توانند از آخرین ذخایر انرژی‌شان استفاده کنند، ادامه داد: یک جوان می‌تواند در هر بازی 100 درصد بازدهی داشته باشد، اما وقتی سن بالا می‌رود بازیکن با همان تمرینات یک بازیکن جوان تنها 60 درصد بازدهی خواهد داشت.

وی گفت: بعد از داشتن یک زندگی سالم نوع تمرین و انگیزه ورزشکار و مسائل روحی روانی است که دیده می‌شود. به‌عنوان مثال علی کریمی اگر 2-3 ماه تمرین کند باز می‌تواند در لیگ ایران بازی کند، اما این بازیکن در 35 سالگی ارضا شد و دیگر تمایلی نداشت که بازی کند، اما هستند بازیکنانی که با وجود سن بالا هنوز دوست دارند در ورزش بمانند.

این مدرس آمادگی جسمانی با اشاره به بازیکن بسکتبال – کرم احمدیان- که با وجود 41 سالگی هنوز بهترین پیشنهادات را دارد، افزود: این بازیکن هم خوب تمرین می‌کند هم به لحاظ روحی عالی است و هنوز توان زیادی را در خود می‌بینید که می‌تواند با بازیکنان جوان رقابت کند.

وی با اشاره به نقش مربی بدنساز در آمادگی بازیکنی که سنش بالا رفته است، افزود: تمرینی که برای یک بازیکن 20 ساله در نظر گرفته می‌شود باید با بازیکنانی که سنشان بالاتر است تفاوت داشته باشد و نیازهای بازیکن در تمرین مشخص و سپس تمرین داده شود.

یزدانی ادامه داد: برخی پست‌ها در فوتبال وجود دارد که سرعت نقش اول را در آن دارد، به‌عنوان‌مثال مدافعان باید سرعت بالایی داشته باشند زیرا اگر سرعت بالایی نداشته باشند هرچقدر هم که تکنیکش خوب باشد مهاجم جوان حریف به راحتی می‌تواند از چنین مدافعی عبور کند، به همین دلیل است که عمر بازی یک مدافع نمی‌تواند زیاد باشد.