یکتا ناصر با «من سالوادور نیستم» می آید

بعد از دیدن فیلم «روز بر می آید» می شد حدس زد که روزی یکتا ناصر در بازیگری درخشان ظاهر خواهد شد. ناصر در این فیلم به خوبی نقش یک زن جوان آرام و درونگرا که سرگردان و مردد میان انتقام و گذشت است را بازی کرد.

 در سال های بعد یکتا ناصر کمابیش حضور موفقی در بازگیری داشت. اما نقشی بازی نکرد که باعث غافلگیری مخاطب بشود؛ شاه نقشی که باعث شد ناصر کلاس بازیگریش را ارتقا ببخشد نقش زن کرمانی ساده و کم حرف فیلم «یکی می خواد باهات حرف بزنه» به کارگردانی منوچهر هادی بود که نشان داد هادی توانایی او را به خوبی شناخته است.

 
ناصر دو سال بعد هم دوباره در فیلم «زندگی جای دیگری است» توانایی هایش را در ایفای نقش زنان عادی شهرستانی به اثبات رسانید و این دو سه سال اخیر با حضور در تئاتر و نمایش های «دختر یانکی» و «مرده های بی کفن و دفن» نشان داد که چه بازیگر توانایی است.

ناصر امسال در سریال ناکام اما به شدت جذاب و پرحرف و حدیث «جاده قدیم» دوباره نقش زن شهرستانی- البته این بار اکتیو و زبر و زرنگ- را با تلفیق یک لهجه شیرین و درست و حسابی موفق بازی کرد.

ناصر فارغ التحصیل رشته مهندسی محیط زیست است و از سال 1375 فعالیت هنری خود را در بازیگری آغاز کرد و برای نخستین بار در سریال «گل های کاغذی» بازی کرد. در ادامه در آثاری نظیر «با من بمان»، «لبه تاریکی»، «اولین شب آرامش»، «دختران حوا»، «سرود تولد»، «نسکافه داغ داغ»، «قند تلخ» و «قتل آنلاین» به بازی پرداخت و برای بازی در فیلم سینمایی «یکی می خواد باهات حرف بزنه» ساخته منوچهر هادی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مکمل زن را به خود اختصاص داد.

ناصر به زودی با یک کمدی به نام «من سالوادور نیستم» به سینماها می آید؛ یک کمدی که بخشی از آن در برزیل فیلمبرداری شده و ناصر در آن نقش مقابل رضا عطاران را بازی کرده است. با یکتا ناصر درباره روال کاری سالهای اخیرش و مسائل مختلف کارنامه بازیگریش گفت و گویی انجام داده ایم.

دو سال قبل جضور موفقی در نمایش «دختر یانکی» داشتید و امسال هم در نمایش «مرده های بی کفن و دفن» بازی کردید. آیا در این مقطع زمانی تئاتر برایتان یک دغدغه جدی است؟
کار بازیگری در هر زمینه ای برایم جدی و مهم است.

بنابراین در انتخاب بازی در سینما، تئاتر و تلویزیون اولیت خاصی ندارید؟
اولویتم نقش بهتر در هر مدیومی است و فضای کار هم برایم مهم است. از موقعی که نمایش «دختر یانکی» را بازی کردم در زمینه بازیگری تئاتر پیشنهادات زیادی دارم و به علت درگیری در پروژه سینمایی منوچهر هادی که در کشور برزیل بود نتوانستم این پیشنهادات را قبول کنم. البته در اول تابستان دو هفته ای در نمایش «عاشقانه های ناآرام» بازی کردم.

 
به نظر می رسد «عاشقانه های ناآرام» تجربه چندان موفقی نبود؟
بله، خیلی از منتقدان، نقدهای درستی نسبت به این نمایش داشتند.

آیا از حضور در «عاشقانه های ناآرام» ناراضی هستید؟
بله، از همه نظر بابت حضور در این نمایش پشیمانم. کارگردانی و مدیریت کارگردان و تبحر در ادامه یک پروژه بزرگ تئاتر مسئله مهمی است که در این کار وجود نداشت.

انگار وضعیت نامناسب سالیان اخیر تئاتر باعث شده کارگردان جوانی که سابقه کاری ندارد فقط با داشتن اسپانسر بتواند در بهترین سالن نمایشی تئاتری به نام «عاشقانه های ناآرام» را روی صحنه ببرد و البته خروجی مناسب هم نداشته باشد.

البته این نمایش اسپانسر نداشت و سرمایه شخصی کارگردان باعث اجرای نمایش شد. شاید من چون آشنایی زیادی با جو تئاتر نداشتم این نمایش را بازی کردم و در نهایت به این نتیجه رسیدم که از این به بعد باید با کارگردانانی کار کنم که به کارشان اعتماد داشته باشم.

آیا شما مثل برخی از بازیگران نمایش نظیر فریبرز عرب نیا به این جمع بندی نرسیدید که نمایش را نیمه کاره رها کنید؟
البته هیچ بازیگری نمایش را نیمه کاره رها نکرد و من هم وقتی که عرب نیا از کار کنار کشید بازیم تمام شده بود و بهتر است زیاد وارد حواشی این نمایش نشویم به خصوص که کارگردان نمایش حرف هایی را مطرح کرد که بدور از واقعیت بود و ارزش جوابگویی ندارد...

 
اخیرا بازی در یک نمایش دیگر را پشت سر گذاشتید؛ نمایشی به نام «مرده های بی کفن و دفن» که فضایی نسبتا خشن و فقط یک شخصیت زن دارد. این کار نمایشی چطور تجربه ای بود بخصوص که فضای مردانه ای هم داشت.

من به این قضیه- فضای مردانه- فکر نکردم. برای من مهم اعتبار متن و نویسنده اش ژان پل سارتر بود و بن مایه فلسفی نمایش هم جزو دغدغه های خود من بود و برای همین پیشنهاد بازی در آن را پذیرفتم.

آیا جبر و اختیاری که در فلسفه آثار ژان پل سارتر وجود دارد شما را ترغیب به ایفای نقش کرد؟
آثار این نویسنده فرانسوی خیلی نکارت را شامل می شود و البته ماجرای جبر و و اختیار. من به واسطه بازیم در این نمایش یک بازنگری مجدد در آثار سارتر داشتم و به نکات جدیدی پی بردم. نقش «لوسی» هم در درام نمایش افت و خیزهای زیادی داشت...

آیا موافقت «لوسی» با حذف برادرش شخصیت او را در نمایش خاکستری نمی کرد؟
نمی شود به این سادگی درباره شخصیت لوسی قضاوت کرد. مهم ترین نکته خلق درامی است تا بتواند اندیشه های فیلسوفی اندیشمند را به نمایش دربیاورد.

بازی خوب شما در سریال «جاده قدیم» به خاطر حواشی سریال به خوبی دیده نشد.
من این سریال را خیلی دوست دارم و برای ایفای نقش هم کلی زحمت کشیدم. در مدت فیلمبرداری هم تمام ذهن و توانم معطوف و تحت تاثیر ایفای این نقش بود. فکر می کنم «جاده قدیم» از سریال هایی باشد که در آینده باز هم دیده می شود و مشمول گذر زمان نخواهد شد.

 
درباره همکاری تازه تان با منوچهر هادی یعنی کمدی «من سالوادور نیستم» کمی صحبت کنید. آیا در این اثر دوباره در نقش زنان سنتی اجتماعی بازی کرده اید؛ شبیه به فیلم «یکی می خواد باهات حرف بزنه»؟
البته جنس این نقش با نقشم در فیلم «یکی می خواد باهات حرف بزنه» متفاوت است. زیرا این فیلم طنز است و نقشم هم جدید و نو بود. زیرا تا به حال در کاری بازی نکرده بودم که هم نقشم و هم ژانر فیلم طنز و کمدی باشد و برای همین نمی توان گفت این کاراکتر با کاراکتر قبلی شباهت دارد.

همبازی شدن با رضا عطاران در این فیلم چگونه بود؟
خیلی خوب بود. رضا عطاران بازیگر همراهی است و سعی می کند به بازیگر روبرویش در اجرای نقش کمک کند.

یکی از چالش های همبازی شدن با رضا عطاران این است که بازیگر نقش مقابل در زیر سایه جنس بازی عطاران قرار می گیرند.
من با چنین مساله ای رو به رو نبودم و اصلا به آن هم فکر نمی کنم. کسانی که این اعتقاد را دارند به مسائل پیش پا افتاده ای فکر می کنند. هر بازیگری باید در چارچوب نقشی که بازی می کند به همان میزان و به اندازه دیده شود. اگر بیشتر دیده شود فیلم آسیب می بیند.

 
رضا عطاران هم همیشه به نتیجه و کیفیت فیلم توجه دارد و به سایر مسائل حاشیه ای توجه نمی کند. من در طول کار ندیدم رضا عطاران تلاشی کند و یا با حرکتی و یا گفتن دیالوگ اضافی بخواهد باعث بیشتر دیده شدن بازیش بشود.

در فیلم «من سالوادور نیستم» با بازیگران برزیلی همبازی بودید. سطح کیفی کاری بازیگران برزیلی چگونه است؟
بازیگران خوبی بودند. بازیگرانی که در فیلم حضور داشتند اغلبشان تئاتر بودند و کارشان را به درستی انجام دادند. در این سال ها معتقدم سطح کیفی بازی بازیگران ایرانی خیلی پیشرفت داشته است. به جرات می توانم ادعا کنم که در برخی موارد هم بازیگران ایرانی از بازگیران هالیوودی بهتر هستند.

آیا شخصیتی که در فیلم «من سالوادور نیستم» بازی می کنید لهجه هم دارد؟
نه، لهجه ندارد.

شما از معدود بازیگران زن سینما و تلویزیون هستید که از لهجه درست استفاده می کنید. آیا استفاده از لهجه های مختلف جزو موتیف بازیگری شما است؟
برخی از نقش هایم که در ذهن مخاطب ماندگار شده شاید به دلیل نوع لهجه باشد وگرنه من اصراری ندارم که حتما نقش هایی را بازی کنم که لهجه داشته باشند.

اخبار فرهنگی - ماهنامه دنیای زنان،برترین ها