خانواده جنگل نشین صاحب خانه شدند +تصاویر

بخشدار بخش وزینه شهرستان مرزی سردشت گفت: بازتاب خبر ایرنای مهاباد و رسانه ای شدن وضعیت زندگی یک خانواده جنگل نشین و دور از اجتماع موجب شد تا شماری از نیکوکاران برای این خانواده یک منزل مسکونی تهیه کنند.
 
حسین خضری افزود: با همکاری این بخشداری و خیرین مرکز نیکوکاری میرآباد، یک باب منزل مسکونی به همراه تمامی امکانات و وسایل مورد نیاز برای زندگی این خانواده فراهم و در اختیار آنها قرار داده شد.

وی اضافه کرد: پس از انتشار خبر زندگی این خانواده سه نفره، جمعی از خیرین و معتمدین میرآباد با برگزاری جلسه ای خواستار انتقال این خانواده به شهر میرآباد شده و تمامی هزینه های مورد نیاز این انتقال را نیز بر عهده گرفتند.

خضری گفت: با همکاری شهرداری یک قطعه زمین به مساحت 100 مترمربع به این خانواده اهدا شد و تمام هزینه های ساخت و ساز آن را نیز خیرین مرکز نیکوکاری میرآباد بر عهده گرفتند.

وی اظهار کرد: تا شروع فصل ساخت و ساز، یک باب خانه برای این خانواده با هزینه خیرین اجاره و تمامی وسایل مورد نیاز، به ارزش 80 میلیون ریال نیز برای آنها خریداری شد.

به گفته خضری این وسایل شامل دو قطعه فرش، چند قطعه پتو، بخاری، اجاق گاز، تلویزیون، البسه و وسایل آشپزخانه است.

بخشدار بخش وزینه سردشت افزود: مردم شهر میرآباد ضمن خشنودی از انتقال این خانواده، در هنگام ورود به شهر میرآباد به خوبی و با آغوش باز از آنها استقبال کردند.

وی در خصوص اقدام برای صدور شناسنامه برای این خانواده نیز گفت: هماهنگی های لازم برای این امر نیز انجام شده و به زودی پدر این خانواده برای انجام آزمایش D.N.A به همراه یکی از بستگانشان به تهران اعزام می شود که هزینه های انجام این آزمایش را نیز خیرین متقبل شدند.

چندی پیش گروه کوهنوردی زاگرس میرآباد در هنگام کوهپیمایی در مناطق جنگلی سردشت متوجه حضور یک خانواده سه نفری در داخل یک خانه آلاچیق مانند شده بودند و پس از ارسال تصاویری از وضعیت زندگی این خانواده و انتشار آن در خبرگزاری جمهوری اسلامی دفتر مهاباد و بازتاب انتشار این خبر، جمعی از مسئولان و معتمدین محلی با مراجعه به محل زندگی آنها، این خانواده را به شهر میرآباد بخش وزینه سردشت منتقل کردند.

اعضای این خانواده شامل مردی میانسال، دختری 10 ساله و پسری هفت ساله هستند و مادر آنها چند سال پیش آنها را ترک کرده است.

این خانواده بین روستاهای «زیوه» و «بریته» در 35 کیلومتری جاده جنگلی سردشت امیرآباد در کنار تاکستان خود و به دور از اجتماع در درون آلاچیقی بدون کوچکترین امکانات اولیه در وضعیت بسیار بدی زندگی می کردند.

شهرستان مرزی سردشت با 111 هزار نفر جمعیت در جنوب آذربایجان غربی و هم مرز کشور عراق واقع شده است.

آلاچیق محل زندگی آنها که شبیه یک اتاق کوچک است، از چند مسیر باز بوده و تنها وسیله گرما بخش آنها، بخاری چوبی کوچکی است که در وسط اتاقک قرار دارد و با سوزاندن هیزم ها به ساکنان این خانواده بی بضاعت گرمی می بخشد.

این مکان فاقد حمام و سرویس بهداشتی بوده و اعضای این خانواده دو تا سه ماه یکبار حمام می روند.

پدر این خانواده فاقد شناسنامه و هرگونه مدارک شناسایی بوده و به همین دلیل فرزندان وی نیز از شناسنامه محروم هستند که همین امر برخورداری از کمک نهادهای حمایتی از آنها را تاکنون غیر ممکن ساخته بود.