نیما کرمی :بهترین مصاحبه‌ من با «ظریف» بود

زهرا شاهرضایی: «نیما کرمی» مجری قبراق و پرانرژی رسانه ملی است که اکثرا او را با برنامه «صبحی دیگر» و «زنده‌رود» می‌شناسیم. آقای کرمی در نمایشگاه مطبوعات امسال مهمان غرفه خبرگزاری مهر شد تا با او درباره مطبوعات و فضای رسانه‌ای کشور گپ بزنیم.  

آقای کرمی اهل خبر خواندن هستید؟ بیشتر از کدام رسانه‌ها اخبار را دنبال می‌کنید؟

مگر می‌شود اخبار را دنبال نکرد. الان فضا به گونه‌ای است که با نرم‌افزارها و اپلیکیشن ها‌ی جدید می‌توان به راحتی به  اخبار را دسترسی پیدا کرد. من هم بیشتر از طریق روزنامه و شبکه‌های اجتماعی اخبار را دنبال می‌کنم. برای من خبرگزاری یا روزنامه خاصی مد نظر نیست و معمولا خبر را سرچ می‌کنم تا رسانه خاصی را. برای همین خیلی برای من اولویتی ندارد که کدام رسانه را اول باز کنم و بیشتر از طریق همان شبکه‌های اجتماعی در جریان اخبار قرار می‌گیرم.

حالا چقدر این شبکه های اجتماعی در کنار انتشار اخبار، به  پخش شایعه کمک می‌کنند؟

خیلی زیاد. رسانه هایی مثل شبکه اجتماعی خیلی برنده تر هستند؛ چون وارد حریم خصوصی تو می‌شود و تو لازم نیست سراغ آن بروی. خودش سراغ تو می‌آید؛ درنتیجه خطرناک تر است و اگر آگاهی‌دهی نشود، می‌تواند به شایعه‌ها را پخش کنند و یک عده هم که سواستفاده چی هستند، به این موارد دامن می‌زنند. ما باید حواسمان باشد که درست و غلط را از هم جدا بکنیم.

بیشتر کدام اخبار را دنبال می‌کنید؟

فرهنگی‌هنری و اتفاقات روز. اتفاقات سیاسی هم اولویت سوم من است.

تا به حال اتفاق است خبری یا حرفی از طرف شما به اشتباه نقل‌قول شود؟

حدودا ده سال پیش مجله‌ای با من مصاحبه‌ای کرد و تیتری زد که آن موقع خیلی جنجال به پا کرد و مرا اذیت کرد. می‌خواستند با فرد دیگری هم مصاحبه کنند؛ در واقع من طعمه قرار داده شدم. من هم اعتراض کردم البته اعتراض مرا هم چاپ کردند. یک بار هم که خبر فوت من پیچید! خبرنگارها مدام زنگ می‌زدند آقای کرمی خوبی؟ من هم می‌گفتم خوبم. خب چی شده؟ می‌گفتند: هیچی می‌خواستیم حالت را بپرسیم. بعدا فهمیدم که قصه این بوده. ماجرا از این قرار بود که مرحوم نیما نهاوندیان فوت می‌کند که سایت‌ها می‌زنند مجری معروف صداوسیما؛ نیما فوت کرده است؛ آن‌ها تا آخر خبر را نمی‌خوانند و گمان می‌کنند من فوت کرده‌ام.

الان اخلاق حرفه‌ای ما در کشور از نظر شما در چه حالی است؟

من از ۱۰۰، نمره ۶۰ به آن می‌دهم. ۴۰درصدی نمره منفی دارد. بعضی رسانه‌ها که سیاسی هستند و طرفدار یک جناح سیاسی خاص. به خاطر منفعت جناحی خود، جناح مقابل را می‌زنند. بعضی وقت‌ها می‌بینیم که عدالت اجرا نشده است.

تعریف شما از یک خبرنگار چیست؟

خبرنگار یک شخص حقیقی است که درباره موضوع روز  یا موضوعی که دغدغه شخص خود اوست، تحقیق می‌کند و مطالبی را جمع‌آوری کرده و بعد اندیشه‌ خودش هم را هم دخیل می‌کند و آن را ارائه می‌کند. یعنی مثلا برای خبر مصاحبه من شما فقط می‌نویسید نیما کرمی آمد؟ یا آن چیزی که خودت دوست داری را هم کنارش می‌نویسی؟ و اینکه از نظر من خیلی مهم است که خبرنگار عادل باشد. درست است  که این خبرنگار یک شخص حقیقی است که در جایی به عنوان نماینده حقوقی یک خبرگزاری یا یک روزنامه یا یک مجله شخصیت پیدا می‌کند؛ اما در همان نماینده حقوقی بودن هم می‌تواند عدالت را رعایت کند.

این اجرای عدالت یعنی خبرنگار بی‌طرف؟

به نظر من رسانه بی‌طرف نداریم. اصلا نمی‌تواند وجود داشته باشد. نه در ایران که در هیچ جای دنیا ممکن نیست، رسانه‌ای بی‌طرف باشد. شما با یک تفکری یک خبرگزاری را ثبت می‌کنید. نمی‌توانی بی‌طرف باشی. فقط درصد این بی‌طرفی فرق می‌کند. یک سری نامرد بی‌طرف نیستند؛ اما عده‌ای هم مردانه بی‌طرف نیستند!

حالا به عنوان مجری رسانه ملی شده مصاحبه ای با شخصیتی داشتید که خیلی آن را دوست داشته باشید؟

بله گفت‌وگویی که با وزیر امور خارجه آقای ظریف در برنامه زنده‌رود شبکه اصفهان داشتم که اصلا این گفت‌وگو سیاسی نبود. یک گفتگوی اجتماعی و خیلی شیرین و دلچسب بود.  واکنش ها هم نشان داد که مردم هم این برنامه و گفت‌وگو را دوست داشتند.

مجله یا روزنامه‌ای بوده که رسانه محبوب شما در دوران کودکی باشد؟

خب همه ما کیهان بچه‌ها دوست داشتیم. بعد از آن هم مجله اطلاعات هفتگی و مجله سینما مجله های محبوبم در دوران کودکی و نوجوانی بود.

روزنامه‌نگاری هم بوده که از کودکی مطلب او را پیگیری کنید؟

بله گل‌آقای عزیز.

طنز گل آقایی هنوز هم رسانه های ما وجود دارد؟

هست؛ اما کلا فضای کشور ما سیاسی‌تر شده و به تبع آن شیطنت‌ها هم بیشتر شده است؛ اما گل‌آقا بنیان‌گذار این اتفاق بود و آغاز جریانی بود که آرام آرام رشد پیدا کرد و وسعت پیدا کرد. و حالا تمام برنامه های طنز سرشاخه های همان برنامه هستند و کسی برنده است که شاگرد نماند و روزی استاد شود.