فضانوردی که قرآن را به فضا برد

عبدالاحد مومند در «سرده» غزنی  افغانستان به دنیا آمد و از مدرسه عالی پلی‌تکنیک کابل و سپس دانشکده نیروی هوایی فارغ‌التحصیل شد.
 
عبدالاحد پس از گذران مراحل تحصیلی، در پلی‌تکنیک و سپس دانشگاه نیروی هوایی کابل فارغ ‌التحصیل شد و بعد از آن در نیروی هوایی افغانستان به خدمت پرداخت.
 
وی مدتی بعد راهی «اتحاد جماهیر شوروی» شد و  دوره‌های آموزش خلبانی را تکمیل کرد.
 
همراهی مومند در برنامه فضایی شوروی، نماد مهمی در دوران حاکمیت حزب دمکراتیک افغانستان برای این کشور بشمار می‌رفت.
 
اتحاد شوروی در آن دوران طی برنامه‌ای با نام «اینترکاسموس» سعی در افزایش مشارکت فضانوردان از کشورهای دیگر به‌ویژه کشورهای بلوک شرق در برنامه اکتشافات کیهانی داشت.
 
عبدالاحد مومند به همراه فرمانده «ولادیمیر لیاخوف» و «والری پولیاکوف» عضو یک تیم سه‌نفره در ماموریت «سایوز تی‌ام-6» بودند، که در تاریخ 7 شهریور 1367 (29 اوت 1988) از پایگاه فضایی بایکونور به فضا پرتاب شدند و به مدت 8 شبانه روز و 20 ساعت و 26 دقیقه تا تاریخ 16 شهریور (7 سپتامبر) در فضا گذراندند.
 
فضاپیمای آنها بر ایستگاه فضایی میر پهلو گرفت و فضانوردان در طول اقامت در آن ایستگاه به پژوهش‌های علمی و کیهانی پرداختند.
 
عبدالاحد مومند در جریان اقامتش در ایستگاه فضایی میر، از افغانستان عکسبرداری کرد و در آزمایش‌های اخترفیزیکی، پزشکی و زیست‌شناختی شرکت داشت.
 
وی از ایستگاه فضایی میر با «محمد نجیب‌الله» رئیس جمهور وقت افغانستان نیز گفت‌وگویی تلفنی داشت.
 
عبدالاحد مومند پس از پایان ماموریت در فضاپیمای سایوز تی‌ام-5 در قزاقستان بر زمین نشست.
 
مومند چهارمین مسلمانی است که به فضا رفته و اولین فردی است که قرآن را با خود به فضا برده است.