اولین شغل ثروتمندترین های جهان چه بود؟

ثروتمند شدن آرزوی خیلی ها در دنیاست؛ آرزویی که همت بلند می خواهد، سری پر شور و البته کفش هایی آهنین. سرگذشت هر کدام از سرمایه داران جهان و افت و خیز های زندگی آنها به خوبی نشان می دهد که هیچ کار دنیا بی حساب و کتاب نیست. ابرثروتمندان و افراد مطرح هم مثل بسیاری از مردم عادی قبل از رسیدن به ثروتی کلان، کار خود را با مشاغل پایین و پست آغاز کرده اند اما چنگ زدن به فرصت ها و تلاش برای رسیدن به بهترین ها مسیر زندگی آنها را تغییر داده است. نقطه شروع زندگی خانوادگی و کاری ۱۰ ثروتمند اول دنیا خواندنی است.

پدیده ای به نام گیتس، $ ۷۸.۵ Billion


بیل گیتس، رئیس و موسس شرکت مایکرو سافت در سال ۱۹۵۵ در یک خانواده متوسط در شهر سیاتل ایالات متحده متولد شد. گیتس از کودکی عاشق رقابت بود و سعی می کرد در هر زمینه ای از دوستان خود بهتر و جلوتر باشد. درست در زمان تحصیلات ابتدایی بود که با کامپیوتر آشنا شد و به سرعت در استفاده از آن مهارت کسب کرد و در ۱۳سالگی اولین نرم فزار خود را که یک بازی ساده بود، نوشت.

در سال ۱۹۷۳ بود که وارد دانشگاه هاروارد شد و در آنجا با استیو بالمر آشنا شد اما خیلی زود به خاطر مایکروسافت هاروارد را ترک کرد و هیچ وقت درسش را تمام نکرد و مدرک نگرفت. بیل گیتس در سال ۱۹۷۵ به کمک دوست دوران کودکی اش پل آلن شرکت کوچکی به نام Microsoft با شعار «در هر خانه یک کامپیوتر» ایجاد کرد. در سال ۱۹۸۰ شرکت IBM برای اینکه از بازار کامپیوترهای شخصی عقب نماند تصمیم گرفت کامپیوتر خود را که بعدها PCنام گرفت (چیزی شبیه کامپیوترهای امروزی) وارد بازار کند بنابراین در اتفاقی باورنکردنی، کار نرم افزار آن را بر عهده شرکت مایکروسافت گذاشت که همین نقطه پررنگی در کارنامه کاری شان شد. گیتس زمانی که فقط ۱۹ سال داشت مایکروسافت را مدیریت می کرد. او به قدری کار می کرد که حتی گاهی چند روز محل کار خود را ترک نمی کرد و به همراه کارمندان خود به سختی روی پروژه های مختلف و سفارش مشتریان کار می کرد.

بعد از تصمیم به کناره گیری اش از مایکروسافت با ۲۹ میلیارد دلار سرمایه، بنیاد خیریه « بیل و ملیندا » را تاسیس کرد و آوازه اش را به خاطر کارهای خیرخواهانه در از بین بردن فقر و مبارزه با بیماری هایی همچون ایدز و مالاریا چندین برابر کرد. بیل گیتس، میلیاردر معروف در خانه ای ۱۲۵میلیون دلاری زندگی می کند. خانه مجلل او کنار تپه ای مشرف به دریاچه واشنگتن قرار دارد که مالیات سالانه این خانه ۹۹۱ هزار دلار است. بیل گیتس ۵۸ ساله که اکنون ثروتمندترین فرد جهان است توانست در سال گذشته با افزایش ۸/۱۵ میلیارد دلاری سرمایه خود دوباره جایگاه اول را در میان سرمایه​دارهای دنیا به دست بیاورد.

کارلوس اسلیم هلو، $ ۶۱.۸ Billion



کارلوس اسلیم هلو، دومین مرد ثروتمند جهان است. این تاجر و سرمایه گذار مکزیکی با حدود ۲۶ میلیارد دلار سرمایه خالص، یکی از موفق ترین مردان جهان در زمینه تجارت و بازرگانی است. وی در سال ۱۹۴۰ در مکزیکوسیتی از پدر و مادری لبنانی الاصل متولد شد. پدر کارلوس اسلیم، به واسطه کار سخت و استعدادش در سرمایه گذاری بسیار موفق بود و با دختر یک بازرگان موفق ازدواج کرد و صاحب ۶ فرزند شد که کارلوس اسلیم، کوچک ترین آنها بود. کارلوس از همان کودکی با راهنمایی های پدرش با استراتژی و روش های کسب وکار آشنا شد و به مهارت بالایی دست یافت. مثلا او زمانی که هنوز یک نوجوان بود در یکی از بانک های کشورش سهام می خرید و همزمان در شرکت پدرش به کار مشغول بود. کارلوس با درس خواندن در رشته مهندسی در یکی از دانشگاه های برتر مکزیک قدم محکم تر دیگری هم در موفقیتش برداشت. اغلب خدمات در مکزیک به نوعی با سرمایه های کارلوس اسلیم به وجود آمده اند. مثلا ۹۲ درصد خطوط تلفن مکزیک متعلق به اوست. مردم اغلب مایحتاج زندگی خود را از فروشگاه های زنجیره ای او می خرند یا برای صرف غذا در مکزیک به یکی از ۱۸۰رستوران زنجیره ای او می روند. مردم از بانک های او وام می گیرند. کارلوس بخشی از درآمدهایش را به امور خیریه اختصاص می دهد. او در سال ۲۰۰۶ یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار به موسسه های خیریه کمک کرد، ۹۵ هزار دوچرخه برای کودکان فقیر خرید و هزینه تحصیل ۱۵۰ هزار دانشجو را تقبل کرد. اسلیم در سال ۱۹۹۰ بزرگ ترین اپراتور مخابراتی مکزیک را با نام Telmex خرید تا امروز بیش از ۹۰ درصد صنعت مخابرات این کشور را در دست داشته باشد و در شرکت های او۲۵۰ هزار مکزیکی مشغول به کار هستند. او هم تنها به خاطر تلاش و مهارت هایی که از خود نشان داد در بین خواهر و برادران دیگر و همه دنیا در رتبه دوم قرار گرفته است.


وارن ادوار بافت، $ ۵۸.۵ Billion



وارن ادوار بافت که جالب ترین سرگذشت را میان ثروتمندان دنیا از نظر نحوه زندگی، ثروتمند شدن و تفکرات اقتصادی دارد در سال ۱۹۳۰ در اوهامای ایالت متحده آمریکا متولد شد. پدرش هاوارد، دلال سهام شرکت ها بود و بعد نماینده گنگره شد. بافت در کودکی در زمینه پول و تجارت استعداد شگفت انگیزی از خود نشان داد. توانایی هایش در محاسبه دقیق اعداد در ذهن خود، هنوز هم همکاران تجاری اش را متحیر می کند. بافت در ۶ سالگی در حالی که کودکان هم سن و سال او در حال بازی بودند،۶ جعبه کوکاکولا به قیمت ۲۵ سنت از مغازه پدربزرگش خرید و هر بطری را به ازای یک سکه ۵ سنتی فروخت. در ۱۱ سالگی بافت ۳ سهم شرکت citesservice را به قیمت هر سهم ۳۸دلار برای خود و خواهر بزرگش به نام خرید. تا اینکه در مدت کوتاهی هر سهم به ۴۰ دلار رسید و او خیلی سریع آنها را فروخت و بعد خیلی زود از این کار پشیمان شد، چون آن سهام پس از مدت کوتاهی به ۲۰۰ دلار رسید. این تجربه درس بزرگی به او داد؛ اینکه یکی از اصول مهم سرمایه گذاری، صبر و شکیبایی است. پدرش تمایل زیادی داشت تا وارن برای ادامه تحصیل به دانشکده علوم اداری و بازرگانی برود اما بافت به دانشگاه نرفت و عقیده داشت بیشتر از استادها می داند اما با پافشاری های پدرش بالاخره وارد دانشگاه شد و در ۳ سال مدرک لیسانس خود را گرفت و برای دوره فوق لیسانس رشته اقتصاد به دانشگاه کلمبیا رفت.

آنجا سرمایه گذاران مشهوری همچون بن گراهام، تدریس می کردند؛ تجربه ای که زندگی بافت را برای همیشه تغییر داد. بافت در طول تحصیلاتش در کلمبیا، تنها دانشجویی بود که در کلاس درس بن گراهام نمرهA + گرفت. بعد از دوره فارغ التحصیلی، بافت تصمیم گرفت برای گراهام به طور رایگان کار کند ولی گراهام نپذیرفت. او بعد از رد شدن پیشنهاد کار توسط او در وال استریت به عنوان دلال سهام مشغول به کار شد اما در سال ۱۹۵۴ همه چیز تغییر کرد؛ بن گراهام، استاد دانشگاه بافت و سرمایه گذار مشهور از او دعوت کرد با حقوق سالانه ۱۲هزار دلار برای گراهام کار کند. وارن بافت بعد از مدت ها انتظار به آنچه می خواست رسید. بعد از چندین سرمایه گذاری دارایی خالص او افزایش پیدا کرد و حالا در ۸۲ سالگی رتبه سوم را در میان ثروتمندترین افراد جهان دارد. او از دوستان صمیمی بیل گیتس است و در سال ۲۰۰۶، او ۸۳درصد از دارایی خود را به بنیاد «بیل و ملیندا گیتس» اهدا کرد. اهدای دارایی در این سطح در تاریخ آمریکا بی نظیر بوده است. بافت راننده یا محافظ شخصی ندارد و هرگز به وسیله جت شخصی سفر نمی کند هرچند مالک بزرگ ترین شرکت جت شخصی دنیاست.

آمانسیو اورتگای، $ ۵۴.۹ Billion

احتمالا شما هم با مارک کفش و لباس ZARA آشنا هستید. شرکت ZARA سومین فروشگاه زنجیره ای کفش و لباس را در اختیار دارد و موسس آن پیژامه دوز سابق و باربر یک مغازه لباس فروشی به نام آمانسیو اورتگای اسپانیایی است. پدر آمانسیو، یک کارگر راه آهن و مادرش خدمتکار بود. او هیچ وقت تحصیلاتش را ادامه نداد. اورتگا که به دلیل شغل پدرش به همراه خانواده در ۱۴سالگی به شهر لاکرونیا نقل مکان کرده بود، در این شهر به عنوان پیک برای یک فروشگاه لباس فروشی که برای افراد ثروتمند لباس تولید می کرد و پس از آن در شغل هایی مثل دستیار پارچه فروشی و خیاطی مشغول به کار شد. اورتگا با دیدن اینکه هزینه های تولید پوشاک از مرحله طراحی به کارخانه و فروشگاه ها چطور افزایش می یابد به اهمیت تحویل بدون واسطه محصولات برای کاهش هزینه ها پی برد. او سال ها بعد، این استراتژی را با موفقیت بسیار در زارا پیاده کرد. آمانسیو اورتگا، سرمایه دار ۷۷ ساله اسپانیایی در اوایل دهه ۱۹۶۰ اورتگا، مدیر یک فروشگاه محلی لباس شد که تنها تعداد کمی از افراد ثروتمندتر آن منطقه از عهده خرید لباس های گران آن فروشگاه برمی آمدند. بنابراین او با خرید پارچه های ارزان تر در بارسلونا و برش دستی آنها با استفاده از الگوهای مقوایی شروع به تولید لباس هایی با قیمت پایین تر کرد و آنها را در فروشگاه های محلی به فروش رساند. او از سود حاصل از این کار برای راه اندازی اولین کارخانه تولید پوشاک خود که بعدا تبدیل به زنجیره فروشگاه های معروف مد در دنیا یعنی زارا (ZARA) شد، در سال ۱۹۷۵ استفاده کرد. امروز ZARA بازارهای جهانی را تسخیر کرده است و در اکثر شهرهای مطرح جهان شعبه دارد. او برخلاف اروپایی ها از زدن کراوات خودداری می کند و دوست دارد غیررسمی لباس بپوشد. آقای اورتگا جت شخصی هم دارد. البته او استفاده زیادی از این جت نمی کند، چراکه از کار کردن لذت می برد و وقت زیادی برای مسافرت ندارد.

اینگوار کمپراد، $ ۴۹.۱ Billion



مدیرعامل ۸۹ ساله شرکت تولید لوازم خانگی «آی کیا» اینگوار کمپراد در سال ۱۹۲۶ در سوئد متولد شد. او زمانی که یک پسر جوان بود، با دوچرخه اش دور محله می گشت و به همسایه ها کبریت می فروخت. اینگوار خیلی زود متوجه شد اگر کبریت ها را به شکل دسته ای و تعداد زیاد بخرد و آنها را به شکل دانه ای بفروشد سود خوبی به دست خواهد آورد و اگر کبریت هایش را با حداقل سود و قیمت ارزان بفروشد، همگی زود فروش خواهند رفت و او می تواند خیلی زود اقدام به خرید مجدد کند. او عاشق خرید و فروش بود پس به مرور فروش ماهی، اجناس تزئینی درخت کریسمس و ... را هم تجربه کرد. او حتی از همکلاسی های خود هم نمی گذشت و به آنها خودکار و مداد می فروخت. اینگوار با وجود اینکه همیشه در رؤیای فروشندگی به سر می برد در مدرسه دانش آموز ممتازی بود. اینگوار ۱۷ ساله به خاطر ممتاز شدنش در مدرسه از پدرش پاداش گرفت و با سرمایه اندکی که به دست آورده بود و پاداش پدرش فروشگاه مبلمان کوچکی به نام«آی کیا» را تاسیس کرد. آی کیا در ابتدا محصولاتی چون خودکار، کیف پول، قاب عکس، رومیزی و ساعت را به فروش می رساند. در سال ۱۹۷۴ این شرکت برای اولین بار تصمیم به فروش مبلمان خانگی گرفت و با استفاده از صنعتگران داخلی توانست هزینه تولید را کاهش دهد. تولید مبلمان آن قدر موفقیت آمیز بود که او در سال ۱۹۵۱ تصمیم گرفت تولید خود را فقط روی آن متمرکز کند. در همین سال بود که اینگوار کمپراد کسب و کار خود را از مرز قاره ها هم عبور داد و تا استرالیا رفت. این روند ادامه داشت تا امروز که حدود ۳۰۰شعبه در ۳۶ کشور دنیا برند «آی کیا» را عرضه کنند. هم اکنون فروشگاه های او حدود ۱۲هزار نوع محصول را با قیمت های مناسب به فروش می رسانند. کمپراد اصلا تجملاتی نیست. او هنوز با مترو رفت و آمد می کند و بلیت درجه ۳ برای مسافرت هایش می خرد.