کد خبر: ۶۰۲۶۶
تاریخ انتشار: ۰۴ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۴
پزشکیان می‌گوید: «یک عده دل‌شان می‌خواهد وقت وزرا و دولت را تلف کنند، وزرا بروند و بیایند و حتی خوبی‌های دولت را هم بد جلوه دهند.
این روزها بهارستان‌نشینان بیش از گذشته از اهرم‌های فشار خود برای استیضاح و سوال بهره می‌برند. در چند هفته اخیر گذر وزرا بیشتر به بهارستان می‌افتد و البته قرار است ادامه‌دار باشد. گفته می‌‌شود تندروهای مجلس در آخرین موقعیت‌‌های خود قصد وارد کردن یک ضربه اساسی را دارند و وزرا را ضعیف و قوی امتحان می‌کنند. اما آن‌گونه که نمایندگان حامی دولت می‌گویند آنها تنها یک کارت دارند، بنابراین تنها یک وزیر در خطر است. این صحبت‌ها را می‌توان از ضعیف شدن برخی طرح‌های استیضاح اخیر هم دریافت. ‌

دوهفته پیش بود که طرح استیضاح عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی را طراحان آن در بوق و کرنا کردند. چنان هم آن را با آب و تاب برای رسانه‌ها بازگو می‌کردند که تصور این می‌رفت آخوندی به‌زودی استیضاح شود. اما بعد از گذشت چند وقت، بیشتر امضاهای آن پس گرفته شد و گفته می‌شود که ‌اگر هم به صحن علنی برود با 10 تا 15 امضا خواهد بود که البته بسیاری از نمایندگان تاکید می‌کنند که رای نخواهد آورد. بعد از آن در عین ناباوری، رکورددار رای اعتماد نمایندگان یعنی علی طیب‌نیا، وزیر امور اقتصادی و دارایی در جلسه طرح سوال با مقاومت مهرداد بذرپاش، یکی از مخالفان دولت روبه‌رو شد و سومین کارت زرد خود را دریافت کرد. همین بهانه‌ای شد که استیضاح او نیز به جریان افتد. اما آن هم با پادرمیانی اعضای هیات‌رئیسه و جلساتی با استیضاح‌کنندگان به بعد از تعطیلات سه هفته‌ای مجلس موکول شد.

‌آن‌گونه که برخی از نمایندگان می‌گویند احتمال به صحن رفتن این استیضاح خیلی کم است. اما وزیر ورزش و جوانان جزء استیضاح‌های بی‌سروصدا و پرامضای مجلس است. هفته گذشته بهروز نعمتی درخواست این استیضاح با 50 امضا را به خبرنگاران نشان داد. او مدعی شد که تا 150 امضا برای این استیضاح جمع‌آوری خواهد شد. اما تا به حال واکنش علنی و پر سروصدایی از آن دیده نشده است. همچنین مطرح می‌شود تندروهای مجلس درصدد جمع‌آوری امضا برای استیضاح بیژن نامدارزنگنه، وزیر نفت و علی‌اصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش که هنوز زمان زیادی از قانع شدن مجلس و رد استیضاح او نمی‌گذرد، هستند. سوال ملی و البته سیاسی از علی جنتی، وزیر ارشاد درباره اکران فیلم سینمایی قصه‌ها هم دیروز اعلام وصول شد. علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی هم دیروز برای پاسخگویی به سوال ابراهیم کارخانه‌ای، نماینده اصولگرای همدان درباره اشتغال به صحن آمد که با قول او مبنی‌بر اینکه اشتغال در اولویت کارهای دولت قرار می‌گیرد، رای‌گیری درباره او انجام نشد. به هر حال آنچه بیش از هر چیزی اکنون از حرکات مجلس برداشت می‌شود فشار به کابینه و دولت است. آن هم در وضعیتی که دولت در دوران پساتوافق قرار دارد.

مسعود پزشکیان، نماینده اصلاح‌طلب درباره این فشارها به «فرهیختگان» می‌گوید: «از زمانی که دولت یازدهم بر سرکار آمده است، روند استیضاح و سوال از وزرا شتاب گرفته است. افرادی که در دولت گذشته هیچ زمانی این‌گونه صحبت نکردند، سوال نپرسیدند و دلواپس نشدند، حتی چند قطعنامه علیه ما در شورای امنیت امضا شد و ناراحت نشدند، آن همه خلاف انجام شد و صدای آنها بیرون نیامد؛ همان‌ها حالا به هر بهانه‌ای مشکلات را به گردن وزرا می‌اندازند.» او ادامه می‌دهد: «آن تعاملی که مقام معظم رهبری فرمودند این کارها با آن شعار جور درنمی‌آید. بالاخره ایشان گفته‌اند وحدت دولت و ملت، ما هم نمایندگان این ملت هستیم. این نوع گفت‌وگوها بیشتر چالش و درگیری و دعوا است تا وحدت و همدلی و هم‌زبانی.»

پزشکیان می‌گوید: «یک عده دل‌شان می‌خواهد وقت وزرا و دولت را تلف کنند، وزرا بروند و بیایند و حتی خوبی‌های دولت را هم بد جلوه دهند. یعنی کلا با دولت مشکل دارند و اصلا موضوع وزیر نیست، به راحتی هم به افراد تهمت می‌زنند. طبیعتا آنچه می‌تواند ما را در کنار هم قرار دهد انسجام حول محور قانون است.» نماینده تبریز درباره راه‌حل تعامل دولت و مجلس می‌گوید: «دولت و مجلس باید بپذیرند که در چارچوب قانون با هم گفت‌وگو کنند. اما موضوع این است که عده‌ای کاری به قانون و غیرقانون ندارند و تمایل‌شان این است که همه چیز را زیرسوال ببرند. این برخوردها جز اینکه مانع پیشبرد منافع می‌شود کار دیگری نمی‌تواند انجام دهد.»

او تاکید می‌کند: «به نظر من در بسیاری مواقع دعوا، دعوای قدرت است. دعوای اینکه حرف، حرف من، حزب من و جناح من باشد نه دعوایی که‌ مشکل مردم را حل کنیم. اگر دعوا مشکل مردم بود درست قانون را می‌نوشتیم و بر آن قانون درست، درست نظارت می‌کردیم. همین موجب می‌شد که تعامل کنیم و با آدم‌های کاردان و کار‌شناس در ارتباط قرار می‌گرفتیم نه آدم‌هایی که با من یا غیر من هستند. باید بدانیم که کاردان‌ها الزاما ممکن است جزء گروه و جناح من نباشند.»

اکنون یکی از چالش‌های اصلی بین دولت و مجلس موضوع برجام است. تندروها که تقریبا دو سوم مجلس را تشکیل می‌دهند مصر به ارائه آن در قالب لایحه به مجلس هستند. اما دولت ارائه لایحه را تنها متحد کردن کشور می‌داند. برخی در مجلس معتقدند این نوع فشارها که بیشتر هم از طرف تندروهای مجلس اعمال می‌شود، برای تحت‌الشعاع قرار دادن برجام است. با این روش شاید بتوانند تمرکز دولت را از برجام به سمت استیضاح‌ها بکشانند و به خواسته خود جامه عمل بپوشانند. این موضوع را هم نباید نادیده گرفت که در حالی که تنها چند ماه تا انتخابات مجلس زمان باقی است، بسیاری از این حرکات می‌تواند برنامه‌ریزی‌های انتخاباتی نمایندگان باشد. به هر حال باید دید در حالی که دولت وارد سومین سال فعالیت خود شده است، فشار نمایندگانی که در کمتر از دوهفته پنج استیضاح را به جریان انداخته‌اند چه نتایجی دربرخواهد داشت.

منبع: فرهیختگان

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
اخبار روز
ببینید و بشنوید
آخرین عناوین