ترانه علیدوستی: حواشی بازیگری را دوست ندارم

به بهانه بازی ترانه علیدوستی در مجموعه شهرزاد که قرار است اواخر مرداد ماه به شبکه نمایش خانگی بیاید با این بازیگر توانمند مصاحبه کرده ایم.در «شهرزاد» سه نسل از  ستاره‌هاي شناخته‌شده‌ی تئاتر، سينما و تلويزيون در کنار یکدیگر قرار گرفتند و داستان آن را بازگو می کنند.  علی نصیریان، ترانه علیدوستی، شهاب حسینی و مصطفی زمانی نقش‌های اصلی آن را بازی می کنند.


ترانه 15 ساله ای که ما می شناختیم پس از سالها در سینما کجای حرفه بازیگری ایستاده است؟
جای خاصی نیست، بازیگر حرفه ای سینما شده و کارش را می کند. البته بقیه باید بگویند تا خودم!

ورای مسیر تکاملی که طی کرده اید می خواهم بدانم به جایگاهی که فکر می کردید رسیدید یا هنوز فاصله دارید؟
من برای خودم جایگاهی تعریف نمی کنم به دلیل اینکه این شکل فکر کردن راه پیشرفت را به روی آدم می بندد. من همیشه فکر می کنم بهتر است آدم به خودش نه بگوید تا سعی کند در کارش رشد کند و منتظر کارهای بهتر باشد و توقعش از خودش را بالا ببرد.

چقدر سینما برایتان ارجحیت دارد و تلویزیون و شبکه نمایش خانگی که فکر می کنم تجربه اولتان باشد چطور؟ اگر آقای فتحی نبود به این سمت می آمدید؟
بله صددرصد سینما برایم ارجحیت دارد. هیچ وقت کار تلویزیونی انجام نیم دهم. همیشه دوست داشتم سریال را تجربه کنم ولی خب چون با تلویزیون کار نمی کنم فکر نمی کردم هیچ وقت میسر باشد. تا اینکه شبکه نمایش خانگی به وجود آمد و شروع به پاگرفتن در ایران کرد و این بود که این موقعیت برای من فراهم شد.

 البته تا به حال همیشه کارهای طنز و آیتیم در شبکه نمایش خانگی انجام می شد و این اولین باری است که یک کار سنگین و درام و حتی تاریخی در این مدیوم در حال تولید است. با آقای فتحی هم همه آشنا هستند، معمولا هر سریالی که ساخته اند اقبال عمومی بالایی داشته است. این فرصت برای من مثل یک شانس بود که فکر کردم اگر این کار را قبول نکنم واقعا دیگر هیچ وقت سریال کار نخواهم کرد.

البته شما قطعا می دانید که یکی از ویژگی های کارهای آقای فتحی انتخاب درست بازیگران کارش است. یعنی شما وقتی فیلم ها و سریال های ایشان را نگاه کنید مهمترین وجه آن، به غیر از قصه ای که به آن پرداخته شده، انتخاب درست بازیگرهاست.

یعنی بازیگرها همانجایی که باید باشند هستند. فکر می کنم از این بابت برای شما شانس خیلی بزرگی است و با توانایی هایی که من از شما سراغ دارم فکر می کنم اتفاقات خوبی برای این کار خواهدافتاد و اما با شنیدن نام شهرزاد چه حسی پیدا می کنید یا به یاد چه چیزی می افتید؟
صددرصد حس هزار و یک شب برایم زنده می شود.

یاد خودتان نمی افتید؟
نه، یاد شهرزاد هزار و یک شب می افتم.

چقدر قبل از اینکه وارد این پروژه بشوید واقعا این قصه ها را دنبال می کردید؟ هزار و یک شب و شهرزاد و...
هزار و یک شب را کامل نخواندم. با بعضی از حکایت هایش آشنایی دارم، ولی خب به خاطر علاقه خودم به ادبیات خیلی دنبال می کردم چون جزو علایقم است.

ادبیات به شما در بازیگری کمک کرده است؟
خیلی زیاد، من فکر می کنم تقریبا هرچیزی که بلدم را از ادبیات یاد گرفته ام.

شعر هم می گویید؟
خیر، شعر نمی گویم. ترجمه می کنم و داستان می نویسم ولی شعر نمی گویم.

استاد شجریان هم می گفتند من از شنوندگان ارجمندم در موسیقی...
بله، فکر می کنم تعبیر ایشان درست است.

بعد از این همه سال چه وجهی از بازیگری برایتان جذاب تر است؟
خیلی جالب است. من فقط همان لحظه ای که بازی جلوی دوربین در حال اتفاق افتادن است را دوست دارم و فقط به آن دلیل بازیگرم. یعنی اگر می توانستم تمامی حواشی دیگرش را دور می ریختم. شهرت و دردسرهایش را و... و فقط آن لحظه ای که بازی در حال اتفاق افتادن است را دوست دارم و تجربه کردن یک زندگی دیگر و تخیل کردن لحظات دیگری که آدمی در زندگی خودش ممکن است تجربه نکند.

شما هم مثل بیش از نود درصد بازیگرها از دوران کودکی عاشق بازیگری بوده اید؟
از کودکی نه، من خیلی کارهای زیادی بوده که دوست داشتم.

فوتبال که دوست نداشتید؟
نه. فوتبال دوست نداشتم ولی کارهای زیادی بوده که دوست داشتم. نقاشی می کردم، ساز می زدم ولی از نوجوانی بازیگری را شروع کردم.

قوه تخیل و رویای شما قوی است؟
بله، خیلی زیاد.

چقدر در سینما به شما کمک کرده است؟
فکر می کنم نکته اصلی است دیگر. همه چیز روی همین تخیل و رویا سوار است در کار ما.

رویایی ترین چیزی که می توانید در مورد آینده بازیگریتان فکر کنید؟
آینده بازیگری خودم؟! به نظر من اتفاقا رویایی ترین چیز این است که به این شکل فردی به این کار نگاه نکنیم، یعنی من دوست دارم همه همکارانم این کار را انجام بدهند و خودشان را یک نفر در یک کار نبینند. رویا این است که همه بفهمند در جهت یک کار با هم کار می کنند.

بعد از این همه سال بازیگری باز هم از این حرفه می ترسید؟ از چه چیز بازیگری می ترسید؟
نه، من از بازیگری نمی ترسم!

چون همه بازیگران می گویند بعد از سالها هر بار جلوی دوربین می رویم وقتی دکمه دوربین روشن می شود دوباره استرس داریم!
من دغدغه اش را دارم. اضطراب با ترس خیلی برایم فرق می کند. برایم خیلی مهم است و اضطرابش را همیشه دارم که کار خوب از آب دربیاید ولی قاعدتا ترس نیست.

چقدر با فشار کار بازیگری کنار می آیید؟
هرچقدر که بشود.

فرقی نمی کند؟
اصلا برایم مهم نیست تا انتها هستم.

آدم بی قراری هستید یا خیلی آرامید؟
بستگی دارد. بعضی وقتها خیلی بی قرارم، در بعضی شرایط سخت هم خیلی آرامم.

این بی قراری به ایفای نقش هایتان کمک می کند؟
بله، یک جاهایی کمک می کند.

بازیگری دنیای بی قراری است دیگر!
بله، بعضی وقتها به کمک آدم می آید برای زندگی بی قراری خوبی نیست اما برای بازیگری چرا.

فکر می کنید در سینما چقدر از مخاطبانمان عقب افتادیم؟
خیلی زیاد؛ چون نمی خواهیم باور کنیم و بپذیریم که مخاطب ما، مخاطب فیلم ها و سریال های بروز خارجی بوده و برای تامین سلیقه و نظر این مخاطب باید به استانداردهای آن فیلم و سریال ها از لحاظ تکنولوژی و قصه پردازی برسیم و ساده انگارانه با این مقوله برخورد نکنیم.

شما هم چهره معصومی دارید و هم نقش هایی دارید که به شدت با مخاطب همذات پنداری می کند، واقعا تا به حال ترانه علیدوستی رنگ و روی خشونت به خودش نگرفته است؟
فیلم پذیرایی ساده را اگر دیده باشید، مقداری به آن حال و هوا نزدیک شده است.

پس از این همه سال در عرصه سینما چه چیزی بدست آوردید برای خرج کردن در زندگی؟
فکر می کنم در حال کسب تجربیاتی هستم که اگر بازیگر نبودم به دست نمی آوردم. به همین دلیل فکر می کنم آرامشی نسبی در زندگی دارم. و می توانم بگویم نسبتا از زندگی ام به این دلیل راضی هستم.

هرچند که سختی های خیلی زیادی دارد اما به یک زندگی آسان تر ترجیحش می دهم.

پدر شما از اهالی ورزش است. اصلا با ایشان درباره کارتان مشورت می کنید؟
خیلی زیاد. چون خیلی سینمایی هم هست. خیلی خیلی طرفدار سینماست و سینما را دنبال می کند.

حال و روز سینمای ما الان خوب است؟
نه. اما ان شاءالله در حال بهترشدن است.

اگر بخواهید یک جمله در مورد این کار (شهرزاد) بگویید؟
می گویم که یک تجربه نو و جدید است.

این کار با مخاطب ارتباط برقرار می کند و درواقع می تواند مخاطب را از پای ماهواره بلند کرده و یکی دوساعتی مشغولش کند.
فکر می کنم به احتمال قریب به یقین بله.

وقتی اسم ترانه علیدوستی می آید، اولین چیزی که در ذهن شما نقش می بندد چیست؟
هیچ. چون من این اسم را از اولین روزی که متولد شدم دارم. برای من معنی خاص نمی دهد.

وقتی دری به درونتان باز می کنیم با اولین چیزی که مواجه می شویم چیست؟
خودم.

اخبار فرهنگی - ماهنامه زیربم،برترینها