وظایف فدراسیون و کمیته انضباطی فوتبال در این موضوع از تمامی دستگاه‌ها، خطیرتر و مهم‌تر است. اساسا فدراسیون فوتبال برای شناخت ریشه‌ها، ابعاد و مکانیسم ظهور و بروز چنین رفتارهایی، نه‌تنها در بازی مذکور، بلکه در سایر نقاط کشور باید اقدامات علمی و کارشناسی را در دستور کار قرار دهد.
روزنامه شرق در یادداشتی به قلم احسان هوشمند . پژوهشگر نوشت:در برخی مسابقات فوتبال، دیده شده که گروهی اندک از تماشاگران تحت‌تأثیر چند لیدر، شعارهایی با مضامین نفرت‌افکنانه و افراطی سر می‌دهند. نفرت‌پراکنی علیه هر فرهنگ و قومی در هر لباس و رنگی، در بسیاری از کشورهای دنیا جرمی آشکار است و اگر این افراطی‌گری رنگ‌وبویی خشونت‌آمیز به‌خود گیرد، مستوجب مجازاتی سنگین است. سردادن شعارهایی مانند مرگ بر این گروه یا آن گروه زبانی یا قومی در میادین ورزشی نیز از این قاعده کلی مستثنا نیست.
١- حفظ کرامت انسانی همه شهروندان بخش مهمی از اهداف ورزش در سطح بین‌المللی است و به خطرافتادن حیثیت و کرامت انسانی و فرهنگی هر شهروند یا گروهی در حاشیه مسابقه‌ای ورزشی، مغایر این هدف است. پس مسئولان ورزشی برای پاسداری از ارزش‌های جهان‌شمول حفظ کرامت و عزت همه، وظایفی بر دوش دارند تا در حاشیه این یا آن مسابقه ورزشی، کرامت انسانی مورد تهاجم قرار نگیرد. در همین زمینه، نخستین مسئولیت سردادن هر شعاری در هر ورزشگاهی و توسط هواداران هر تیمی، ولو آنکه توسط تعدادی اندک و انگشت‌شمار روی داده باشد، متوجه مسئولان تیم، مدیران و صاحبان باشگاهی است که نتوانسته‌اند مدیریت کارآمدی نسبت به اداره تیم و هواداران و لیدرهای تیم اعمال کنند.
باید مسئولان تیم پاسخ‌گو باشند که در برابر استخدام لیدرهای تیم، آموزش آنان و نیز برنامه‌های فرهنگی برای هواداران، تاکنون چه تلاش‌ها یا اقداماتی در پیش گرفته‌اند؟ و چنان‌که بخشی هر چند انگشت‌شمار از هواداران یا لیدرهای تیم اقدامی ناپسند یا حرکتی نافی همدلی ملی و همبستگی فرهنگی ایرانی‌ها در پیش گرفتند، چه اقداماتی را در دستور کار قرار داده یا می‌دهند؟
٢- مسئولان استانی نیز در چنین موقعیتی دارای مسئولیت‌های ویژه خود هستند. آیا مسئولان سیاسی و فرهنگی استان‌ها تاکنون بررسی ریشه‌ها، ابعاد و نیز چگونگی ظهور و بروز چنین رفتارهای افراطی‌ای را به‌جد در دستور کار خود قرار داده‌اند؟ آیا تاکنون تلاشی صورت گرفته تا فضای پرهیجان و احساسی ورزشگاه‌ها از چنین پدیده‌هایی محافظت شود؟ برنامه‌های دستگاه‌های مسئول استانی برای مقابله ریشه‌ای با چنین اتفاقات ناخوشایند و سازمان‌یافته توسط گروهی با اهداف خاص که می‌تواند تعدادی محدود از جوانان فوتبال‌دوست را نیز خواسته‌وناخواسته درگیر خود کند، چیست؟
٣- وظایف فدراسیون و کمیته انضباطی فوتبال در این موضوع از تمامی دستگاه‌ها، خطیرتر و مهم‌تر است. اساسا فدراسیون فوتبال برای شناخت ریشه‌ها، ابعاد و مکانیسم ظهور و بروز چنین رفتارهایی، نه‌تنها در بازی مذکور، بلکه در سایر نقاط کشور باید اقدامات علمی و کارشناسی را در دستور کار قرار دهد. فدراسیون فوتبال مانند برخی موضوعات مهم دیگر برای خود در چنین موضوعاتی وظیفه‌ای قائل نیست. کمیته انضباطی فدراسیون نیز مشخص نیست تاکنون برای مقابله با ورود افراطی‌گری زبانی یا سردادن شعارهای قوم‌گرایانه افراطی، چه کرده است. گسترش فضاهای احساسی در سطح ورزشگاه‌ها، پدیده‌ای طبیعی در مسابقات ورزشی است، اما وقتی برخی افراد یا جریان‌ها با انگیزه‌های سیاسی و غیرورزشی، سعی در سوءاستفاده از هیجانات طبیعی درون ورزشگاه‌ها دارند، همین فضای طبیعی می‌تواند فرصتی ایجاد کند تا گروهی افراطی‌اندیش در قالب حمایت از این یا آن تیم ورزشی، مقاصد سیاسی و ایران‌ستیزانه خود را در قالب هواداری از تیم‌های ورزشی نمایان کنند. ضروری است مسئولان امر در جای‌جای کشور دراین‌باره با پرهیز از به‌کارگیری سلیقه‌های شخصی، روشی خردمندانه و عقلایی برای مقابله با چنین اقدامات افراطی را در دستور کار قرار دهند. افراطی‌گری زبانی، قومی و فرهنگی و مذهبی در جامعه ایران هیچ‌گاه ریشه نداشته و به‌ویژه مردم شریف ایران، به‌عنوان کشوری فرهنگی و حافظ ارزش‌های ملی، همواره حافظ منافع ملی و همبستگی اجتماعی میان ایرانی‌ها بوده و خواهند بود. تلاش گروهی کم‌شمار از افراطیون قوم‌گرا برای استفاده ابزاری از ظرفیت ورزشگاه‌ها هم پدیده‌ای نیست که بتوان به‌آسانی از کنار آن گذشت. همگی در برابر ظهور و بروز چنین رفتارهایی افراطی، ولو توسط عده‌ای انگشت‌شمار، مسئول هستیم.
ارسال نظر
