خواننده‌ای که با 44 گلوله کشته شد

در اینکه ویکتور خارا یکی از شخصیت‌های سرشناس قرن بیستم است، جای هیچ شک و شبهه‌ای نیست. اما اینکه با گذشت بیش از چهار دهه از مرگش دوباره خبرساز شده باشد، جای شگفتی بسیاری دارد. اما برخلاف روال معمول فضای فرهنگی جهان، نه آثار منتشرنشده‌ای از او کشف شده است و نه کسی کمر به همت تألیف زندگی‌نامه‌اش بسته است.
 
آخرین خبر از ویکتور خارا حاکی از آن است که دادگاه ایالتی فلوریدا سرانجام قبول کرده است تا علیه «پدرو بارینتوس نونیوس»، قاتل ویکتور خارا، پرونده‌ای باز کند و او را به پای میز محاکمه بکشاند. ماجرا به حدودا ٤٢ سال پیش بازمی‌گردد. پنج‌روز بعد از کودتای ١١ سپتامبر ژنرال آگوستو پینوشه علیه دولت قانونی سالوادور آلنده، ویکتور خارا همراه با صدهانفر از استادان و دانشجویان شیلیایی در استادیوم ورزشی سانتیاگو تیرباران شد. در فاصله سال‌های ١٩٧٣ تا ١٩٩٠ بیش از سه‌هزارو ٢٠٠ نفر در دوران حکومت پینوشه به قتل رسیدند یا ناپدید شدند. تا همین اواخر ویکتور خارا هم در شمار یکی از قربانیان ناشناس بود.  
 
 در سال ٢٠٠٩ بود که برخی از سربازان حاضر در استادیوم به دادگاه احضار شدند و شهادت دادند که خارا از زندانیان تحت نظارت ستوان بارینتوس بوده است و پس از تحمل پنج‌روز شکنجه، در بامداد ١٦ سپتامبر تیرباران شده است.

در همان سال دادستان کل شیلی حکم بازداشت بارینتوس و پنج متهم دیگر را صادر کرد. هرچند بارینتوس اندکی پیش از افول پینوشه از شیلی فرار کرده بود و در «دلتونا»ی فلوریدا اقامت گزیده بود. طی تحقیقات معلوم شد که ویکتور خارا در قبرستان عمومی سانتیاگو دفن شده است.  
 
به‌منظور تکمیل  تحقیقات، دادستانی دستور نبش‌قبر صادر کرد. مدتی بعد پزشکی‌قانونی شیلی تأیید کرد که ویکتور خارا به دلیل شلیک ٤٤ گلوله از  مسافت نزدیک به قتل رسیده است. در گزارش، به شکستگی شدید استخوان‌ها هم اشاره شده بود. سرانجام با طرح شکایت همسر و دختران ویکتور خارا، دادگاه ایالتی فلوریدا «نونیوس» را به دادگاه احضار و مقدمات استرداد وی به شیلی را فراهم کرد.

در همه این سال‌ها برخی از بومیان شیلی بر این باور بودند که شبح سرگردان خارا شب‌ها پرسه می‌زند و آخرین ترانه‌اش را به آواز می‌خواند. اما حالا چندروزی است که در رسانه‌ها و مطبوعات شیلی، اظهارات یکی از آشنایان خارا بر سر زبان‌هاست: «دست آخر ویکتور خارا از خواندن دست کشید.»