در نتیجه، صدایی که درون سر می‌شنویم، به دلیل این صداهای تشدید شده اضافی، زیرتر، غنی‌تر و ملیح‌تر هستند و شنیدن آن از محیط خارج بدن، ناآشنا و بیگانه خواهد بود.
بسیاری از افراد از شنیدن صدایشان اجتناب کرده و خواهان شنیدن صدای ضبط شده خود نیستند. بر اساس یافته‌های علمی، علت این موضوع ارتعاشات درونی بدن است.محققان دانشگاه مارکت آمریکا در توضیح این موضوع اظهار کردند: زمانی که ما صدای صحبت افراد دیگر را می‌شنویم پرده صماخ گوش ما، ارتعاش درونی صدای دریافت شده از موج‌های صدای خارج از گوش را به مغز انتقال داده و ارتعاشات به صدا تبدیل می‌شوند. به طور مشابه ما صدای خود را نیز به همین ترتیب می‌شنویم، اما در مورد صدای خود، موج‌های بیرونی و ارتعاشات درونی بدن نیز به آن افزوده می‌شود.
در این شرایط هدایت استخوانی - انتقال صوت از طریق استخوان - با انتقال هوا در صدای شما رخ می‌دهد. صدای هدایت استخوانی زمانی ایجاد می‌شود که تارهای صوتی فعال شده و ارتعاشات صوتی از میان جمجمه ارسال و در نهایت به گوش میانی می‌رسند. آکوستیک درون جمجمه، فرکانس این ارتعاشات را در طول راه پایین آورده و صدای بم به آن افزوده می‌شود.
در نتیجه، صدایی که درون سر می‌شنویم، به دلیل این صداهای تشدید شده اضافی، زیرتر، غنی‌تر و ملیح‌تر هستند و شنیدن آن از محیط خارج بدن، ناآشنا و بیگانه خواهد بود.
این مسأله در زمان مشاهده بدن در آینه نیز رخ می‌دهد زیرا اغلب به تصاویر آینه‌ای از خود نگاه می‌کنیم. اگر اتفاقی یک تصویر یا فیلم از ظاهر واقعی خود ببینیم، به نظر بیگانه می‌آید؛ زیرا از چپ به راست دیده می‌شویم. انسان بطور طبیعی مایل به مشاهده نسخه‌های آینه‌ای خود است که آشنایی بیشتری از آن‌ها دارد و برعکس شدن تاحدی ناراحت‌کننده خواهد بود.
منبع: ایسنا
ارسال نظر
