به بهانه واکنش نماینده زرتشتیان به سخنان مصباح یزدی

سخنان آیت الله محمد تقی مصباح یزدی عضو مجلس خبرگان رهبری در مجتمع فرهنگی یاوران مهدی (عج) واکنش دکتر اسفندیار اختیاری نماینده زرتشتیان ایران در مجلس شورای اسلامی را در پی داشت و جالب این که در اتفاقی نادر آقای مصباح شخصا به این نامه انتقادی پاسخ داده و توضیح تازه ای ارایه کرده است.

  هر چند که اصل انتقاد نماینده زرتشتیان را پاسخ نگفته و تنها درباره موضوع «وطن و مساحت جغرافیایی» نکاتی را آورده است.

  عبارت مورد انتقاد اسفندیار اختیاری این سخن آقای مصباح بود: « ما نباید به آتش پرستی پدران خود افتخار کنیم زیرا فضیلت به حساب نمی آید.»

  نماینده زرتشتیان درهمین پاسخ آورده است: «نسبت آتش پرستی، ایرانیان را آزرده خاطر می کند زیرا افتخار ایرانیان این است که در درازنای تاریخ، یکتا پرست و پرستنده خداوند بی همتا بوده اند و ارزش های انسانی را سرلوحه کارخود قرار داده اند و با کشف و شناخت آتش – این فروغ اهورایی و عنصر با ارزش- آغاز کننده عصر تمدن و پدید آورنده تحولات عظیم در زندگی بشر بوده اند و با نگه داری، آن را به جهانیان عرضه کردند و این یک افتخار غیر قابل انکار برای ایرانیان است.»

  نکته جالب در متن انتقاد نماینده زرتشتیان این است که او 5 بار واژه «ایرانیان» را آورده و از جانب ایران و ایرانیان پاسخ گفته و نه زرتشتیان و نکته قابل توجه در پاسخ کم سابقه مصباح یزدی هم این که به «عقلانی نبودن ستایش وطن قرار‌دادی» اشاره کرده و «راست‌گفتاری و درست‌کرداری زرتشتیان» را ستوده اما حتی یک کلمه هم درباره «آتش‌پرستی ایرانیان قبل از اسلام» توضیح داده که به منزله تاکید دوباره بر همان گزاره قبلی است و طعنه پایانی دکتر اختیاری دایر بر اهداف سیاسی مباحثی از این دست را نیز نادیده انگاشته است.

  این نکات را البته در اخبار این روزها دیده و شنیده و خوانده اید. غرض از این گفتار اما یک یادآوری تاریخی است:

   این که نزدیک به 36 سال پیش و در آبان 1358 نیز بحث مشابهی در مجلس بررسی نهایی پیش نویس قانون اساسی یا همان خبرگان قانون اساسی درگرفت.

  هنگامی که «موبد رستم شهزادی» نماینده زرتشیان ایران در مجلس خبرگان قانون اساسی که نزد آنان جایگاه «موبدِ موبدان» را داشت در نطق قبل از دستور خود در «جلسه شصت و پنجم مجلس بررسی نهایی قانون اساسی و در بعد از ظهر 20 آبان »1358 این گونه گفت:

  «با کمال تعجب و تاسف، حضرت آیت الله خلخالی در سخنرانی خود درباره علامت شیر و خورشید، زرتشتیان را آتش پرست خوانده اند....من برای رفع هر گونه ابهام عرض می کنم قبله زرتشتیان، نوراست نه آتش. اول، نور طبیعی بزرگ تر مثل خورشید و ماه و در غیبت آن، نور چراغ و آفتاب.

  حتی وقتی  در شب در اتاقی برای نماز می ایستیم به طرف پنجره ای می ایستیم که نور، بیشتر و بهتر وارد اتاق می شود. نور، در همه مذاهب محترم است. ما زرتشتیان خداوند  را " شیدانشید" یعنی نورالانوار می خوانیم و همیشه دعا می کنیم که پروردگارا! ما را از تاریکی به نور هدایت فرما. از تاریکی جهل و نادانی به روشنایی عقل و تفکر و از تاریکی بی ایمانی به روشنایی ایمان.

  در قرآن هم آمده است: الله نور السموات و الارض. از این جهت ما نور را پرستش سو و قبله خود قرار می دهیم و نه آتش را. آتش فقط در شب مطرح بوده چون روشنایی دیگری غیر از مشعل آتش برای روشنایی نبوده و از اینجا سنت شد که در شب هم اگر چراغی یا آتشی افروخته شود نگاه می کنیم.

  فردوسی می فرماید:

  مگویید آتش پرستان بُدَند
  پرستنده ی پاکِ یزدان، بُدند
  نیا را چنین بود آیین به پیش
  پرستیدنِ ایزدی بود کیش.»

  جالب این که ریاست جلسه با آیت الله حسینعلی منتظری بود ولی رییس مجلس بررسی نهایی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که به عنوانیک روحانی شاخص شیعی مطرح بود و پس از آیت الله طالقانی نماز جمعه تهران را اقامه می کرد در صدد پاسخ گویی به موبد رستم شهزادی حتی در آن بخش که به قرآن مجید اشاره کرده بود بر نیامد و تنها توضیح داد که «در اسلام بر رعایت حقوق اقلیت ها اشاره شده و نیاز به استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر نیست» و نامه امام علی ع به مالک اشتر را یادآور شد که «انسان ها یا برادر دینی تو هستند یا نظیر تو در خلقت.»

منبع: عصر ایران