زنان و ظلمی که به ناحق متحمل می شوند

چشم های ورم کرده و گونه کبودش را در پناه چادر سیاه پوشاند و غم شکسته شدن غرورش را در صدایش گم کرد.

خانم هزینه اعتیادش روز به روز زیاد می شود، از بس در خانه های مردم کلفتی کرده ام و حقوق را به این نامرد دادم خسته شده ام.

هر وقت پولش تمام می شود، تازه یادش می افتد که من زنش هستم و با کتک زدن من از من پول می گیرد.

حسرت یک غذای خوب، یک لباس نو، یک زندگی آرام بر دلم مانده، هر روز به امید اینکه فردا وضعم خوب شود سر می کنم اما روز به روز نه تنها از میزان بدبختی هایم کم نمی شود بلکه با افزایش خشونت ها و کتک های دیوانه وار شوهرم حال و روزم بدتر می شود.

مریم ، در جواب اینکه چرا از خانواده ات کمک نمی گیری؟ ادامه می دهد: خانواده ام مرا به زور به این مرد دیو صفت شوهر دادن، همان دوران عقد، عروسی آنقدر با هم دعوا می کردیم که من چند بار خواستم برای رهایی از این وضعیت خودکشی کنم اما هربار به خاطر ترس از خداوند اینکار را نکرد.

خانم 2تا دختر دارم حالا به خاطر سرنوشت این بچه های بی گناه مجبورم بسوزم و بسازم.

اکنون مستاجر هستم و با بدبختی و کمک همسایه ها و افراد خیر زندگی ام را سپری می کنم.

دستم را سال گذشته شکست و اکنون در آن پلاتین هست به همین دلیل مثل قبل دیگر نمی توانم نظافت کنم اما با این حال با تحمل همه دردها به خاطر اینکه دخترانم را از من نگیرد و به افراد معتاد به جای پول مواد ندهد، هر سختی را به جان می خرم.

کاش مرکزی ، جایی برای حمایت از زنان بی پناه و بخت برگشته بود تا می توانستیم، با آرامش در آن سرکنیم.

می دانی هر روز که برای کار به بیون از خانه می روم تمام اضطراب و ترس وجود را فرا می گیرد نکنه به خاطر اعتیاد دختران معصومم را تحت آزار و خشونت قرار دهد، روزی هزاربار می میرم و زنده می شود.

میدانی چقدر درد است که دختر دو ساله ات ادای بابای معتادش را درآورد و حرکات او را برایت نمایش دهد.

درد ما زنان تنها و بی پناه که لحظاتمان را به سختی با شوهرهای معتاد و بچه های کوچک به دور از حمایت خانواده خود یا همسر سپری می کنیم دردی تمام نشدنی و کابوسی وحشتناک است.

هر روز خیال می کنم که دارم ایدز می گیرم، هر روز تنم را برای کتک آماده می کنم، گاهی از شدت درد حتی زمان و مکان از یادم می رود، نمی دانم شب است یا روز.

کاش روزی می رسید که نجات می یافتیم، کاش جایی بود که پناهمان می داد تا بدون ترس از مطلقه شدن و پیامدهایش، بدون ترس از دست دادن دخترهایم ، یدون ترس و تحمل کتک های گاه و بی گاه با آرامش شب و روزم را سپری می کردم.

یکی از کارشناسان اجتماعی در ایلام گفت: ترس از بی سرپناهی، ترس از نداشتن امنیت، ترس برای از دست دادن بچه، وحشت به خاطر حرف و حدیث فامیل و دوستان و... موجب شده تا زنان نتوانند آن گونه که استحقاق دارند از حقوق اجتماعی و قضائی خویش بهره مند شوند.

مریم ظفرمند در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: چه بسیار زنان جوانی که حاضراند شرایط سخت و خشونت بار زندگی را متحمل کنند و با یک همسر معتاد و بیکار به خاطر داشتن بچه و ترس برای از دست دادن آن زندگی رقت باری داشته باشند.

وی ادامه داد: زنانی که خشونت های اجتماعی نظیر کتک، ناسزا و بدرفتاری همسران خویش را تحمل می کنند و بسیاری اوقات با سرپوش گذاشتن بر این اقدام برخی مردنماها موجب تداوم آن در زندگی خویش می شوند.

وی افزود: بیشتر مشکلات مردم از ناآگاهی از حقوق خودشان در کشور است و همچنین عدم حمایت یک مرجع که پس از تعیین تکلیف از این فرد مستحق حمایت کند.

وی خواستار اطلاع رسانی و آگاهی بخشی از طریق رسانه ها شد تا در خصوص آشنایی مردم و بویژه زنان با حقوق خود نقش پررنگ تری ایفا کنند.

ظفرمند گفت: همچنین باید نهادهای حمایتی و خیریه ای در سطح کشور پا به پای دولت برای حمایت از این قبیل افراد مظلوم و مورد خشونت احیا شود تا این افراد بتوانند از حقوق خود دفاع کنند و به همه این خشونت ها و ظلم های ناجوانمردانه پایان دهند.

وی ادامه داد: برای رفع مشکل زنان، باید زنان آموزش دیده و فارغ التحصیل در برنامه توسعه ای کشور، نقش آفرینی کنند و با تغییر در ساختارهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی با پرهیز از نگاه افراطی و تفریطی این قشر از زنان خشونت دیده را مورد حمایت قرار دهند.

وی تاکید کرد: فرهنگ سازش و گذشت در خانواده های ایرانی مخصوصا در مورد خانم ها با توجه به یک سری از ارزش ها، بسیار زیاد است؛ اما معضل اعتیاد حتی سازگارترین افراد را از پا در می آورد.

ظفرمند گفت: اولین و عمده ترین عامل برای اختلافات خانوادگی همین اعتیاد است.

وی افزود: بسیاری از دعاوی از جمله نفقه، حضانت فرزند و دادخواست طلاق و ... به خاطر اعتیاد مردان است.

وی ادامه داد: دومین عامل نیز عدم تفاهم زوجین است، یعنی اینکه زوجین همدیگر را درک نمی کنند و حرف یکدیگر را نمی فهمند و اینها به خاطر عدم آگاهی نسبت به حقوق یکدیگر و عدم رعایت اصول اخلاقی در خانواده است.

وی اضافه کرد: اگر زن ها و مردها به حقوق متقابل هم آشنا باشند مشکلات بسیار کمتر می شود.

ظفرمند گفت: اگر اصول اخلاقی بر زندگی حاکم باشد، مشاجرات خانوادگی کمتر می شود و دادخواست طلاق هم کمتر.

وی بیان کرد: در دعاوی خانوادگی همیشه یک طرف فکر می کند چون حق بیشتری دارد، حتما پیروز جنگ است ولی فکر نمی کند وقتی جنگ شعله ور شود، طرف مقابل هم از سلاح و مهمات خود استفاده خواهد کرد و درگیری بدتر خواهد شد.

وی بر افزایش آگاهی متقابل زنان و مردان در دوران قبل از عقد و حق و حقوق آنان بر یکدیگر تاکید کرد و گفت: باید اساس این مشکل را از ریشه خشکاند و در همان مرکز مشاوره ای که قبل از عقد افراد برای آزمایش خون معرفی می شوند یک کلاس آموزشی به منظور اشنایی افراد با حقوق همدیگر برگزار شود.

وی افزود: نباید اجازه داد که این مشکلات پس از تشکیل زندگی مشترک و تولد فرزندان و اعتیاد همسر بهانه ای برای اعمال خشونت بر زنان باشد.

معاون امور اجتماعی بهزیستی ایلام نیز در خصوص اعمال خشونت علیه زنان می گوید: این یک واقعیت غیر قابل انکار جامعه است که در استان ایلام هم مشاهده می شود و همه روزه زنان زیادی مورد خشونت قرار می گیرند.

زهرا همتی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: خشونت علیه زنان علاوه بر کتک کاری شامل خشونت کلامی، اجتماعی، محرومیت از حقوق و پایمال شدن حق زن به عنوان یک عضو خانواده و جامعه است.

وی ادامه داد: علاوه بر خشونت جسمی مواردی مشاهده می شود که تهدید به قتل نیز می شوند که این افراد نیازمند حمایت و ایجاد امکانات و فضای امن برای نگهداری هستند تا بتوانند زندگی راحتی داشته باشند، در حالی که متاسفانه این فضا وجود ندارد.

وی افزود: اداره کل بهزیستی با محوریت امور اجتماعی استانداری در سال جاری پیگیر راه اندازی خانه های امن در مناطق مختلف استان برای زنان و دخترانی است که مورد خشونت و تهدید قرار گرفته اند.

وی اضافه کرد: در همین راستا سعی می شود در هر دو شهرستان یک خانه امن ایجاد کنیم تا بتوانیم همه استان را پوشش دهیم.

همتی گفت: در این مرکز علاوه بر مشاوره و مددکاری به افراد آسیب دیده سعی می شود با ارایه مشاوره به خانواده افراد آسیب دیده سعی در بازگرداندن سالم افراد به آغوش خانواده کنیم.

وی تاکید کرد: باید افرادی که مورد خشونت قرار می گیرند مورد حمایت ارگان یا نهادی باشند تا بتوانند بدون آسیب اجتماعی و دامن زدن به خودکشی و سایر آسیب ها زندگی کنند.

وی اظهار کرد: اکنون افرادی داریم که از سوی خانواده تهدید به قتل شده اند و چندین سال است که در این مرکز نگهداری می شوند.

همتی در خصوص آمار این افراد گفت: آمار افراد خشونت دیده متغیر است زیرا برخی تنها یک شب در مرکز نگهداری می شوند و با ارایه مشاوره و مددکاری با خانواده معمولا به آغوش خانواده باز می گردند لذا بدلیل نوسان اسکان افراد، نمی توان آمار دقیقی ارایه کرد.

وی گفت: سال گذشته حدود 130 زن در مناطق مختلف استان ایلام مورد خشونت قرار گرفته بودند که این آمار از مراجعین به مراکز مشاوره و درمانی به دست آمده است.

وی ادامه داد: بسیاری از خشونت ها همچنان پنهان از جامعه آماری می مانند و فرد به دلیل حفظ آبرو و مشکلاتی که ممکن است از طرف خانواده برایش به وجود بیاید از اعلام آن سر باز می زند.

معاون امور اجتماعی بهزیستی ایلام گفت: نبود خشونت و کاهش آن را در جامعه نمی شود انکار کرد، زیرا آمار مراجعین و وجود این آسیب در جامعه و آمار خودکشی همچنان گویای وجود خشونت در برخی خانواده ها است.

وی تاکید کرد: برای رفع این مشکل در جامعه نیازمند آموزش از همان سنین پایین در مهد کودک ها هستیم و باید پسران ما یاد بگیرند که به زنان احترام متقابل بگذارند.

به گفته وی، با ارایه مشاوره و همچنین اطلاع رسانی از طریق رسانه ها و انتشار برشور سعی در آگاهی رسانی به خانواده علیه خشونت زنان در جامعه داریم.

گزارش : ناهید ابراهیمی