عده‌ای دور هم برای تئاتر تصمیم می‌گیرند

این بازیگر و کارگردان با سابقه تئاتر درباره ارزیابی خود از طرح هویت‌بخشی سالن‌های تئاتر شهر به خبرنگار مهر گفت: زمانی در گذشته عده‌ای دور هم جمع شدند و طرحی را ارائه دادند که نتیجه‌ای نداشت و امروز هم کسان دیگری با همان بزرگ‌نمایی ولی با ادعای بیشتر، همان طرح را ارائه داده‌اند. 

سیاست‌های کلان تئاتر ما تعریف نشده است

سلیمی متذکر شد: تا وقتی سیاست‌های کلان تئاتر ما تعریف نشده و درگیر سلایق مدیران هستیم، نمی‌توانیم دل به گرو شوراهای هنری بسپاریم. چقدر ناراحت‌کننده است که بسیاری از کارگردان‌های جوان و خوش‌فکر تئاتر با نظر دوستان ما در شوراهای هنری در حیطه تئاتر و اجرا در تئاتر شهر قرار نمی‌گیرند. 

وی با بیان اینکه در همه جای دنیا دولت از تئاتر حمایت می‌کند تا دستاوردهای جدیدی به دست بیاید، اظهار کرد: تئاتر دولتی باید نقش حمایتی از صنوف و فعالان تئاتر را برای رسیدن به تئاتر ملی داشته باشد. البته تئاتر ملی تنها به معنی اجرای نمایشنامه‌های ایرانی نیست بلکه اجرای آثار خارجی بر اساس تفکرات کارگردان که بر اساس مناسبات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه شکل گرفته باشد نیز تئاتر ملی است.

کارگردان نمایش «نوای اسرارآمیز» درباره عملکرد شورای هنری سالن‌های مجموعه تئاتر شهر، تصریح کرد: این دوستان چگونه برای سالن‌های مختلف مجموعه تعریف ارائه می‌دهند؟ مگر تئاتر شهر پژوهشکده یا دانشگاه است؟ ما مکانی برای پژوهش هنر داریم که وظایف‌اش مشخص است. اعضای شوراهای هنری چرا باید ذهنیات خود را در سالن‌های تئاتر شهر دیکته کنند؟ چرا مدیریت به خود اجازه می‌دهد که چنین تعاریفی در تئاتر شهر ارائه شود؟ 

کارگردان نمایش «عشق لرزه» با بیان اعتقاد خود مبنی بر گرفتار شدن تئاتری‌ها در یک فضای برزخ‌گونه، اظهار کرد: بعضی‌ها تحت نام شورای هنری دور هم جمع می‌شوند و می‌گویند که دوران کهولت سنی شما فرا رسیده و حالا نوبت ما است که تحولی جدید در تئاتر ایجاد کنیم.

به کسی باج نمی‌دهم

وی تأکید کرد: من به هیچ کسی از خانواده یا مدیران تئاتر باج نمی‌دهم. من طرفدار جوانگرایی هستم ولی جوانگرایی به لحاظ تفکری نه تنها به لحاظ فیزیکی و توان جسمی. اعضای شورای هنری از دوستان و همکاران من هستند اما باید بدانیم که تئاتر برای رفقا و دوستان ما نیست. این نکته را باید بدانیم که تفکر جدید از بین اضداد شکل می‌گیرد نه اینکه تعدادی افراد هم‌پیمان و هم‌قسم، تصمیم‌گیری کنند.

سلیمی خطاب به جامعه تئاتری متذکر شد: این بود نتیجه و خروجی ما هنرمندان تئاتر ایران که یا در روزنامه‌ها یکدیگر را زیر سؤال ببریم و یا این پراکندگی بین ما به وجود بیاید؟ کسانی که شعار توسعه تئاتر را مطرح می‌کنند، هدف‌شان محدود کردن تئاتر است و همکاران ما هم در این راه کمک‌شان می‌کنند. 

کارگردان نمایش «مهمانسرای دو دنیا» تصریح کرد: دوستان با مدیرانی همفکر شده‌اند که تئاتر و تئاتر دولتی را به بیراهه می‌برند. یک مکان غیر خصوصی حق دارد که از گروه یا هنرمند برای اجرای نمایش‌اش چک ضمانت بگیرد اما یک مکان و سالن دولتی نباید چنین کاری را انجام دهد.

وی معتقد است تا زمانی که برای تئاتر و حق و حقوق آن تعریف نداریم، هویت‌بخشی به سالن‌های تئاتر معنا نخواهد داشت. 

سلیمی در پایان سخنان خود بر این نکته تأکید کرد که ما تئاتری‌ها بر علیه تئاتری‌ها قدم بر می‌داریم.