گزارش خبرنگار العربيه از مذاکرات

خبرنگار العربیه در لوزان گفت: وزرای خارجه ایران و آمریکا نمی توانند دست خالی به کشورهای شان بازگردند.

حسین فیاض قنیبر در گفتگو با این شبکه تلویزیونی گفت: به طور معمول در دورهای مختلف مذاکرات هسته ای در ساعات پایانی اظهار نظرهای تندی از سوی مذاکره کنندگان صورت می گیرد و این مساله نشان دهنده آن است که هر یک از طرف ها به دنبال وارد کردن فشار بر طرف دیگر است.

با این حال فضایی که بعد از ظهر امروز بر مذاکرات حاکم بود حاکی از آن بود که طرفین به نوعی خواهان صدور یک بیانیه کلی که عبارت از تفاهم سیاسی میان طرفین است هستند. به هر حال این تفاهم سیاسی یک توافق سیاسی محسوب نخواهد شد و صرفاً در حد یک تفاهم باقی خواهد ماند.

وی افزود: در بیانیه ای احتمالی، طرفین مسائلی را که بر سر آن توافق کرده اند بیان می کنند و مسائل اختلافی را به مرحله آتی مذاکرات که از هفته آینده آغاز می شود و تا زمان پایان مهلت دستیابی به توافق نهایی یعنی سی ام ژوئن ادامه می یابد موکول می کنند.

زیرا جان کری وزیر خارجه آمریکا و محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران نمی توانند بدون اینکه تداوم مذاکرات را برای مخالفان با توافق در کشورهای شان توجیه کنند به کشورشان بازگردند.

جان کری باید جمهوری خواهان را قانع کند که می بایست به مذاکرات ادامه داد و این مساله از طریق صدور بیانیه ای کلی که به دستیابی به توافق در خصوص موارد مشخصی اشاره دارد حاصل می شود. جواد ظریف نیز در برابر تندروهای ایرانی به همین مساله نیازمند است.

حمید بعیدی نژاد یکی از برجسته ترین اعضای هیئت مذاکره کننده ی ایران اعلام کرد ما ایرانی ها و طرف دیگر مذاکرات تا زمانی که مذاکرات بطلبد در لوزان باقی خواهیم ماند. وی با بیان این اظهارات به این مساله اشاره داشت که زمان مذاکرات تمدید خواهد شد. با این حال این بار مذاکرات تنها چند ساعت تمدید می شود نه اینکه چند روز یا چند هفته تمدید شود.

یک منبع دیپلماتیک اروپایی گفته است پایبندی ایرانی ها به نظارت بین المللی بر برنامه هسته ای شان کلید موفقیت مذاکرات خواهد بود.

وی یاداور شد ایران قبل از انعقاد توافق موقت ژنو و تعلیق فعالیت های هسته ای خود به 200 کیلوگرم اورانیوم با درصد غنای بالا دست یافته بود. ایران تنها سه ماه با دستیابی به دویست و چهل کیلوگرم اورانیوم غنی شده فاصله داشت و این میزان اورانیوم با درصد غنی بالا برای ساخت بمب اتمی کافی است.

 بنابراین برای اینکه بار دیگر ایران اجازه تولید اورانیوم با غنای بالا پیدا نکند باید تحت نظارت بین المللی قرار گیرد.