بعد از ارائه سومین
گزارش از مجموعه گزارش های 5 گانه احمدی نژاد، روزنامه جمهوری اسلامی در
مقاله ای با انتقاد از آمارهای ارائه شده در این گزارشها، از آن ها به
عنوان «آمارهای تاریک» یاد کرد و نوشت که «هیچ تصویر روشنی از شرایط
اقتصادی کشور دردست نخواهد بود، عملاً امکان بررسی میزان دقت آمارها و
گزارشهای عملکرد ارائه شده توسط دولتمردان نیز وجود ندارد. به این ترتیب
دور از واقعیت نخواهد بود اگر گفته شود کشور طی سالهای اخیر گرفتار نوعی
گنگی آماری و تاریکی شده است که خود، چالشی بزرگ برای دولت آینده به حساب
میآید»
همزمان با آمارهایی که رئیس جمهور در واپسین روزهای دولتش ارائه می دهد
اما آمارهای رسمی بانک مرکزی روایت دیگری دارد. بماند آنکه آمارهایی هم که
حسن روحانی رئیس جمهور منتخب در مجلس ارائه داد تفاوت فاحشی با گزارش های
ارائه شده احمدی نژاد داشت.
روایت احمدی نژاد از تورم هشت ساله و میزان اشتغال ایجاد شده، کاملا
متفاوت با آنچه بانک مرکزی منتشر کرده است بود. او در یکی از این گزارش
هایش اعلام کرد که متوسط نرخ تورم17.7درصد بوده و به مقایسه این تورم با
دولت هفتم و هشتم پرداخت و با غرور اعلام کرد که حتی کمتر از دولتهای هفتم
و هشتم!
احمدی نژاد در گزارش هایش متوسط نرخ تورم را 17.7 درصد اعلام کرد
اما روایت بانک مرکزی نشان میداد که تورم خردادماه امسال نسبت به خرداد
پارسال از مرز 45درصد هم فراتر رفته و سطح عمومی قیمتها در بهار 92نسبت
به بهار 91رشدی 43درصدی داشته است.
روایتی که حسن روحانی در مجلس شورای اسلامی از وضعیت اقتصادی کشور به دست
داد، خیلی در فضایی که احمدی نژاد با گزارش هایش در آن فضا حرکت می کند
نبود. روحانی گفته بود که « این اولین بار است که پس از دوران جنگ تحمیلی
در دو سال متوالی، رشد اقتصادی ما منفی است. این برای اولین بار است که در
کنار رشد اقتصادی منفی، کشور با تورم بسیار بالایی مواجه است. بیشترین تورم
در منطقه و شاید در جهان! اینکه کشور با تورم 42 درصد و بیکاری مواجه
است».
رقم 17.7 درصدی که محمود احمدی نژاد از تورم کشور داده است با رقم 43 و 42
درصدی که مرکز آمار و حسن روحانی از تورم به دست داده اند تفاوتی نزدیک به
25 درصد است. طبیعی هم هست که در این شرایط مهدی کوچک زاده و علی اصغر
زارعی دو تن از نمایندگان منتسب به جبهه پایداری در مجلس، از آمارهای ارائه
شده از سوی رئیس جمهور منتخب گلایه و انتقاد کنند و درمقابل آمارهای بانک
مرکزی هم سکوت اختیار کنند.
اما تنها چند روز پس از آنکه احمدی نژاد از آمارهای میلیونی ایجاد
اشتغال در دولت خود سخن گفت- موضوعی که از سوی اعضای کابینه هم تکرار شده
بود- بانک مرکزی گزارشی را منتشر کرد که نشان می داد میزان اشتغال ایجاد
شده در هشت سال میلیون هم نمی رسد چه رسید به 8 میلیون. محمود احمدی نژاد
در گزارش هایش از ایجاد اشتغال 7.5 میلیون نفری در دولت دهم خبر داده و
گفته بود که در مجموع میزان بیکاری در 8 سال اخیر بطور متوسط11.4 درصد بوده
است که نشان می دهد در مقایسه با دولتهای هفتم و هشتم، میزان بیکاری کمتر
شده است.
از سوی دیگر حسن روحانی در مجلس از مشکل عظیم بیکاری سخن گفته و با بیان
اینکه تعداد کسانی که در طول هشت سال گذشته مشغول به کار شدهاند، بسیار
اندک است، گفته بود براساس آمار مرکز آمار بین سالهای 85 تا 90 رقم شاغلان
سالی 14 هزار نفر بوده است. همین ارقام به اختصار کافی است که شرایط کشور
را نشان دهد.
حسن روحانی در اولین حضوری که در مجلس داشت از تورم 42 درصدی در کشور سخن گفت
تازهترین گزارش مرکز آمار اما نشان میدهد که در پایان سال91 نسبت به
سال84 تعداد شاغلان با 542هزار و 769 هزار نفر افزایش از حدود 20میلیون و
619هزار نفر به اندکی بیش از 21میلیون و 161هزار نفر رسیده است. این مرکز
در گزارشی با ارائه تصویری رسمی از بازار کار در دولت نهم و دهم فاش ساخته
که تعداد بیکاران در سال91 به نسبت سال84 حدود 270هزار نفر بیشتر شده است.
روزنامه جمهوری اسلامی نوشته بود که سابقه چندین سال اخیر به روشنی نشان
میدهد که آمارهای ارائه شده توسط دولت در برخی موارد از صحت و دقت لازم
برخوردار نبوده و همین عدم دقت نیز امکان در اختیار داشتن تصویری حتی
نسبتاً شفاف از پازل اقتصادی کشور را تا حد زیادی از بین برده است.
روایت احمدی نژاد از وضعیت کشور چنان بود که مجلس را هم به واکنش واداشت
تا نایب رئیس مجلس شورای اسلامی از کمیسیون های تخصصی بخواهد آمارهای
ارائه شده را راستی آزمایی کنند. شاید برای روشن شدن واقعیت اقتصادی کشور
لازم باشد مجلس گزارشی از وضعیت اقتصادی 8 سال گذشته به دست دهد.