جامعه اگر خسته و نومید نبود این همه غایب انتخابات نداشت. همین ۵۰درصد هم بخش بزرگش به این دلیل آمد که فاجعه تفکر جلیلی نیاید و گرنه ربطی به اصلاح طلبان نداشت. برای بزرگان این جریان قطعا و قلبا احترام قائلم اما اگر این دوره حنای‌شان کمی رنگ گرفت بخاطر گروهها و چهره های اصلاح طلبی که اکنون کاسب شده‌اند نبود.
فعال اصولگرا در یادداشتی نوشت: می‌شناسم چهره‌هایی از اصلاح طلبان را که الان برای وزیر و معاون رئیس‌جمهور شدن قند توی دلشان آب می شود اما حداقل در سه سال گذشته یک کلام حرف نزده‌اند. بعضی شان گفته اند حرف نزدن من به صلاح نیست.محمد مهاجری فعال سیاسی اصولگرا در کانال تلگرامی خود نوشت:
اصولگرایان، بالاغیرتا این مطلب را نخوانند
اصلاح طلبان محترم! مبارکتان باشد پیروزی آقای پزشکیان. او انصافا آدم وارسته و شایسته ای است. مااصولگراها حسودی مان می شود به او. نهج البلاغه را حتی از سیدرضی بیشتر می خواند؛ ساده زیستی‌اش لنگه ندارد در میان شما اصلاح طلبها و مااصولگراها. ادبیاتش به مردم کف خیابان و جامعه نزدیکتر است از همه بزرگان دو جناح. صداقتش حرف ندارد. تواضعش و مردمی‌بودنش آنقدر ملیح است که دل آدم غنج می رود. ویژگی‌های خوب باز هم دارد اما همه اینها چه دخلی به شماها دارد؟
بعضی از شماها که الان زنبیل به دست، آمده‌اید توی صف، تا حالا کجا بودید؟ اصلا چه نسبتی با دکتر مسعود دارید؟ مگر خیلی از شماها تا صبح روز انتخابات، تنور تحریم را روشن نگه نداشته بودید؟ خداوکیلی چندنفرتان جنس پزشکیان را اصلاح طلب می‌دانستید؟ و یا اگر می‌دانستید چندنفرتان پای او ایستادید؟
کی به شما گفته که او را شماها رئیس‌جمهور کرده‌اید؟ در انتخابات، کاندیداهایی آمده بودند که بعضی هاشان آنقدر چندش بودند که مردم برای دفع شر آنها به پزشکیان رای دادند. این رای مال پزشکیان بود نه شماها.
می‌خواهید پز بدهید بدهید اما اگر محمدجواد ظریف با همه آبرویش وسط میدان نبود، کلاه شما پشم داشت؟ نقش آذری جهرمی را هم لابد یادتان رفته. کدامیک از این دونفر اصلاح طلبند؟ عضو کدام تشکیلات شما بوده اند؟ اصلا مگر شما جز چندتا مغازه ورشکسته که فقط اسمهای دهان پرکن دارد، چیز دیگری هم داشتید و دارید؟
چه خبرتان شده؟ فکر کرده اید انقلاب دیگری رخ داده و سال۵۷تکرار شده؟ یا گمان می کنید بر توسن نادرشاه نشسته‌اید و هند را فتح‌کرده اید؟ نه عزیزان. پیاده شوید و با هم راه برویم. این جامعه و این مردم اگر ببینند با آنها خوب تا نمی کنید رای شان را پس می‌گیرند. یقینا اگر سعید جلیلی به هردلیلی رئیس جمهور می‌شد مردم آنقدر افسرده و مایوس می شدند که در انتخابات بعدی، باید تک تک خانه ها را در می زدیم و با من بمیرم تو بمیری، التماس می کردیم بیایید رای بدهید. با این روش که شما پیش‌گرفته‌اید، راه امید را دارید می‌بندید.
جامعه اگر خسته و نومید نبود این همه غایب انتخابات نداشت. همین ۵۰درصد هم بخش بزرگش به این دلیل آمد که فاجعه تفکر جلیلی نیاید و گرنه ربطی به اصلاح طلبان نداشت. برای بزرگان این جریان قطعا و قلبا احترام قائلم اما اگر این دوره حنای‌شان کمی رنگ گرفت بخاطر گروهها و چهره های اصلاح طلبی که اکنون کاسب شده‌اند نبود.
می‌شناسم چهره‌هایی از اصلاح طلبان را که الان برای وزیر و معاون رئیس‌جمهور شدن قند توی دلشان آب می شود اما حداقل در سه سال گذشته یک کلام حرف نزده‌اند. بعضی شان گفته اند حرف نزدن من به صلاح نیست. در واقع همیشه جنت مکان و خلدآشیان زیسته‌اند و حالا سربرآورده‌اند که حاجی انا شریک، سهم من کو؟چرا من عضو ارشد کابینه نباشم؟
برادران و خواهران اصلاح‌طلب! شما امروز را می‌بینید و فردا جلوی چشمتان نیست. مو را می بینید و پیچش مو را ، نه. بعضی از شماها واقعا دنبال سهم از کیک قدرت نیستند اما گوشه‌ای نشسته وحرص می‌خورند و در عین حال می‌ترسند انتقادشان از فلان روش و منش اصلاح طلبی یا بهمان چهره جناحشان به تریج قبای کسی برنخورد.
اگر با همین دست فرمان پیش بروید چندصباح دیگر هیچ نیازی نیست که اصولگرایان به شما و دولت چهاردهم بتازند. خودتان در صف اول شمشیر خواهید زد.
این راه که شما می روید قبلا ، هم توسط خودتان و هم توسط مااصولگراها طی شده. این راه ، آخرش ترکستان نیست، گورستان است.
ارسال نظر
