سنگ‌آهن ناگهان گران شد

به نقل از متال بولتن، قیمت پایه سنگ آهن با عیار 62 درصد شامل کرایه و بیمه در بندر تیانجین بر اساس شاخص ایندکس با 1.8 دلار در هر تن یا 2.8 درصد افزایش روز دوشنبه گذشته به 65.1 دلار در هر تن رسید.

این چهارمین روز افزایش متوالی بود که قیمت سنگ آهن به بالاترین سطح خود در طی سه هفته گذشته رسید و قیمت این محصول پس از کاهش به پایین ترین سطح خود ( 61.1 دلار در هرتن) در 5.5 سال گذشته در دهم فوریه بیش از 6 درصد افزایش پیدا کرد.
در بررسی های انجام شده توسط متال بولتن قیمت سنگ آهن در بندر کینگدائو با 2.09 دلار در هر تن با بیش از 3 درصد افزایش به 65.28 دلار در هر تن هم رسیده است.
مدیرعامل ریوتینتو اخیرا اعلام کرده است که امسال 165 میلیون تن از تولید سنگ آهن در جهان کاسته خواهد شد. او می گوید ما تخمین می زنیم که امسال 80 میلیون تن سنگ آهن تولیدی از بازار خارج شده و علاوه بر آن 85 میلیون تن دیگر نیز با ریسک مواجه خواهد شد.
ما نمی گوییم که یقینا این 85 میلیون تن از بازار خارج خواهد شد اما باید اضافه کنیم این میزان تولید مربوط به تولیدکنندگانی است که هزینه های تولید آنان بالاست و یقینا آنان باید در حد قابل توجهی از میزان هزینه های خود بکاهند. سال گذشته حدودا 125 میلیون تن از میزان تولید سنگ در جهان کاسته شد که تقریبا 70 درصد آن مربوط به شرکت های معدنی پرهزینه چین بوده که فعالیت های خود را متوقف کرده اند.
امسال سال متفاوتی خواهد بود چون معادن دیگری نیز به همین دلیل در خارج از چین به دلیل هزینه های بالای تولید از بازار خارج خواهند شد.
به عنوان مثال شرکت سنگ آهن LKAB آخرین قربانی کاهش قیمت های سنگ آهن در جهان است که روز جمعه گذشته اعلام کرد 400 نفر از نیروهای انسانی خود را اخراج خواهد کرد چون در سه ماهه چهارم سال گذشته سودآوری آن بشدت کاهش پیدا کرد.
"اندی شی" تحلیلگر چینی در شانگهای هفته گذشته پیش بینی کرده بود که احتمالا قیمت سنگ آهن به 30 تا 40 دلار در هر تن تنزل پیدا کند که فقط در این شرایط است که تولیدکنندگان سنگ آهن چین از بازار خارج خواهند شد.
تولیدکنندگان چینی بین 350 تا 400 میلیون تن سنگ آهن با عیار 62 درصد تولید می کنند، حدود یک سوم معادن کوچک با مشکل عیار پایین ( متوسط 20 درصد) و هزینه تولید بیش از 100 دلار در هر تن دست و پنجه نرم می کنند.
دلیل ادامه حیات این دسته از معادن سنگ آهن کوچک این است که آنان به شرکت های فولادسازی تعلق دارند و یا اینکه در نزدیکی فولادسازی ها قرار دارند و فقط در شرایطی بسته خواهند شد که چاره دیگری وجود نداشته باشد.
علاوه بر این چین و ایالت های آن تمایلی به بیکاری کارگران و کاهش درآمدهای خود ندارند و غالبا تا مدتی با ضرر و زیان فعالیت می کنند و این احتمال وجود دارد که شاید ادغام بتواند از بار هزینه های این معادن تا حدی بکاهد.