ـ فکر می‌کنم مردم از دیدن من در شب‌های مافیا تعجب کردند چون انتظارشان از من این نیست که در برنامه‌های سرگرمی حضور داشته باشم ولی در نهایت خیلی به من لطف دارند و خیلی به من محبت می‌کنند. وقتی به حوزه مستندسازی وارد شدم با این که چهره دیگری از خودم نشان دادم مخاطبانم واکنش مثبت داشتند. به دیده شدن در شب‌های مافیا خوش‌بینم و فکر می‌کنم برایم اتفاق خوبی است.
محمد دلاوری، مجری تلویزیون معتقد است که هنرمند به عرضه هنرش زنده است و نمایش خانگی می‌تواند بستر مناسبی برای عرضه محتوا باشد.محمد دلاوری که با اجرای متفاوت خبر در شبکه دو معروف شد و در این سال‌ها، اجرای برنامه های چالشی در سیما را در اختیار داشته است، در قسمت‌های قبلی برنامه «شب های مافیا» در فیلیمو، به عنوان یک بازیکن حضور پیدا کرده است.
دلاوری در میانه پخش این برنامه، به سوالات ایسنا پاسخ داده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی بگویید؟
ـ من همیشه دوست داشتم که رسانه‌های خصوصی به هر شکل و عنوانی در ایران پا بگیرند. نمایش خانگی یکی از انواع شکل‌گیری تولید محتوای بخش خصوصی است. به نظرم این مزرعه تولید محتوا مداوم باید آبیاری شود و در هرگوشه از آن، تولیدات مختلف اتفاق بیفتد و در نهایت ما ببینیم کدام از آن‌ها پایدار می‌شود.
نمایش خانگی این بستر را فراهم کرده که افراد جدیدی به حوزه تولیدات نمایشی ورود کنند و ورود چهره‌های جدید، این بازار را پررونق می‌کند. مردم هم با رفتارشان نشان می‌دهند که نمایش خانگی را دوست دارند و استفاده می‌کنند و این اتفاق خوبی است. تنها چیزی که دوست دارم در نمایش خانگی اتفاق بیفتد این است که در محدوده سرگرمی و داستانی، خودش را متوقف نکند چراکه موضوعات مختلف جدی و غیرسرگرمی هم هست که بیننده‌های خودشان را دارند؛ البته هیچ وقت بیننده آن‌ها به اندازه بیننده برنامه‌های سرگرم‌کننده نیست ولی می‌شود به عنوان رسالت کاری به آن فکر کرد.
تنوع در تولید محصولات نمایش خانگی، از سریال تا گیم شو و تاک شو را چطور می‌بینید؟
ـ واقعیت این است که همه بازارها باید وسیع باشند تا بتوانند رونق پیدا کنند و بزرگ شوند. بازار کوچک بعد از مدتی کهنه می‌شود. بازار هنر هم همین طور است. یعنی اگر شما مثلا در یک کشور، مداوم کنسرت برگزار نکنید، کم کم موسیقی ضعیف می‌شود و کسی که ساز می‌فروشد نمی‌تواند بازار داشته باشد. هر دری که به سمت هنر باز می‌شود من را خوشحال می‌کند. این‌ها یعنی عده‌ای در حال تولید هستند. یعنی شاید بعضی از هنرمندان حتی نیاز مالی هم نداشته باشند اما هنرمند به اینکه هنرش را عرضه کند، زنده است. البته تعدد سکوهای نمایش خانگی را در این تعداد نمی‌توانم درک کنم و فکر می‌کنم تعداد بیش از اندازه، می‌تواند آسیب‌رسان باشد. ولی شاید در دوره گذار هستیم و قرار است در یک دوره همه فعالیت کنند و در نهایت چندتا بمانند که ما به عنوان سکوی اصلی، آن‌ها را بشناسیم. اما باید خدا را شکر کرد که بعد از کرونا دوباره کسانی که کار تولید محتوا می‌کنند را خوشحال و فعال می‌بینیم.
امیدوارم از این اتفاقات غیرمترقبه دیگر نداشته باشیم تا این بازار و این فضا شکل بگیرد و بتوانیم در این روزهای سخت به مردم احساس آرامش بدهیم. این روزها در کشور شرایط اقتصادی سختی داریم که باعث بروز برخی مشکلات شده است؛ گاهی اوقات تولید این سرگرمی‌ها و این بازی‌ها کمی از بار سختی‌ها کم می‌کند و تحمل آدم‌ها را بیشتر و احتمالا حال مردم را خوب می‌کند.
حضور در شب‌های مافیا و ارائه تصویری متفاوت از آنچه تاکنون مخاطب شما را دیده چقدر برایتان جذابیت داشت؟
ـ اول اینکه من در این سال‌ها در قاب تصویر، خیلی آدم جدی‌ای دیده شده‌ام. دوست داشتم با حضور در شب‌های مافیا، ضمن اینکه تصویر متفاوتی از خودم نشان بدهم، مردم را سرگرم کنم و ببینم در این زمینه می‌توانم موفق باشم یا نه. اصولا فکر می‌کنم انسان وقتی از قابش بیرون می‌آید و با مردم صمیمی‌تر برخورد می‌کند، مردم بیشتر او را می‌پذیرند.
ـ فکر می‌کنم مردم از دیدن من در شب‌های مافیا تعجب کردند چون انتظارشان از من این نیست که در برنامه‌های سرگرمی حضور داشته باشم ولی در نهایت خیلی به من لطف دارند و خیلی به من محبت می‌کنند. وقتی به حوزه مستندسازی وارد شدم با این که چهره دیگری از خودم نشان دادم مخاطبانم واکنش مثبت داشتند. به دیده شدن در شب‌های مافیا خوش‌بینم و فکر می‌کنم برایم اتفاق خوبی است.
حالا اصلا در بازی مافیا بازیکن خوبی هستید؟
ـ بازی مافیا برای من بازی هیجان‌انگیزی است. در حقیقت تازه این بازی را یاد گرفته‌ام و به آن علاقه‌مند شده‌ام. این بازی قسمتی از مغز را فعال می‌کند که قبلا خیلی با آن کاری نداشته‌ایم. در این برنامه جزو بازیکنان خوب نیستم ولی جزو کسانی‌ام که تلاش می‌کنند خوب بازی کنند.
از تجربه بازی در کنار چهره‌های هنری و ورزشی بگویید؟
ـ خیلی از دوستانی که در شب‌های مافیا حضور دارند را از قبل می‌شناختم و باهم رفیق بودیم. ضمن اینکه تمرین‌ها هم برایمان یک کارگاه دوست‌یابی بود و با خیلی از دوستان از نزدیک آشنا شدیم. بازی نشاط زندگی است و با این همه چهره‌های هنری بازی کردن چندین برابر لذت دارد.
به تجربه فضاهای دیگر تصویر فکر می‌کنید؟
ـ من کلا در زندگی به هیچ تجربه‌ای نه نمی‌گویم. مثلا پیشنهاد بازیگری داشته‌ام ولی خب پیشنهادهای خیلی جالبی نبوده. شاید اگر پیشنهاد ویژه‌ای داشتم تا حالا بازی کرده بودم. هر اتفاق جدیدی را دوست دارم و اگر با کیفیت باشد حتما امتحان می‌کنم.
ارسال نظر
