مشاهده یک «پلنگ ایرانی» در منطقه محافظت شده پاوه / محیط زیست: به احتمال زیاد این پلنگ دارای جفت و توله نیز هست

ایرنا: معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی محیط زیست استان کرمانشاه گفت: پس از گذشت ۲ سال، تصاویر تازه‌ای از گونه ارزشمند پلنگ ایرانی در منطقه حفاظت شده «بوزین و مرخیل» شهرستان پاوه ثبت شد.

«فرشاد فتاحی» افزود: دوربین های تله ای نصب شده در این منطقه حفاظت شده موفق به ثبت تصاویری از یک قلاده پلنگ ایرانی شده که در حال عبور از ارتفاعات این منطقه بوده است.

وی با بیان اینکه در سال های گذشته نیز شواهدی در مورد دیده شدن این گونه نادر و در خطر انقراض در این منطقه وجود دارد اظهار کرد: به احتمال زیاد این پلنگ دارای جفت و توله نیز است که در این منطقه در حال زیست هستند.

معاون محیط طبیعی و تنوع زیستی محیط زیست استان کرمانشاه اضافه کرد: منطقه حفاظت شده بوزین و مرخیل در شهرستان پاوه به دلیل وجود جنگل های متراکم و انبوه و شرایط جغرافیایی بسیار مناسب آن همچنین فرهنگ سازی انجام شده در بین جوامع محلی و تامین امنیت این زیستگاه از سوی سازمان حفاظت محیط زیست، شرایط بسیار مناسبی برای زیست این گونه ارزشمند گربه سان در این منطقه بوجود آورده است.

فتاحی با بیان اینکه تصویربرداری از پلنگ ایرانی در استان کرمانشاه نخستین بار در اردیبهشت سال ۱۳۹۷ انجام شد افزود: احتمال دارد نزدیک به ۱۰ قلاده پلنگ در این منطقه حفاظت شده وجود داشته باشد.

وی یادآور شد: پلنگ ایرانی علاوه بر استان کرمانشاه در مناطقی از استان های ایلام و کردستان نیز در غرب کشور مشاهده شده است.

فتاحی تاکید کرد: به دلیل آنکه این گربه سان از قدرت استتار بسیار بالایی برخوردارست و عمدتا در شب و نواحی خلوت فعالیت می‌کند از همین رو با چشم غیرمسلح به سختی قابل مشاهده است.

منطقه حفاظت شده بوزین و مرخیل به مساحت ۲۵ هزار و ۴۷۲ هکتار در ۱۳ کیلومتری جنوب غربی شهرستان پاوه و در بخش باینگان قرار دارد و دارای جانورانی همچون، گوزن مینیاتوری (شوکا)،کل و بز، عقاب و پلنگ است.

 پلنگ ایرانی یکی از زیرگونه‌های پلنگ در آسیا است که در گذشته پراکنش وسیعی در آسیای مرکزی و جنوب غرب آسیا داشته است.

اکنون تصور می‌شود که گستره پراکنش آن در کشور در حال تفکیک شدن به دو بخش شمالی و مرکزی - جنوبی جدا افتاده از هم است که در صورت عدم اجرای اقدامات مدیریتی و حفاظت شده، سبب تسریع روند انقراض این زیر گونه خواهد شد.

مطالعاتی که پیشتر در خصوص میزان تلفات و مرگ و میر این گونه در کشور انجام شده بود، نشان داد که طی دوره مطالعاتی مذکور، شکار و استفاده از طعمه مسموم و تلفات جاده ای به ترتیب عامل ۷۰ و ۱۸ درصد از موارد تلفات پلنگ در کشور بوده است.