خاتمی واحمدی نژاد به روایت آمار

مقایسه عملکرد دولت ها براساس میزان منابع، امکانات و اختیارات آنها ممکن است. محمود احمدی نژاد در تازه ترین گزارش عملکرد خود از وضعیت اقتصادی دوره 8 ساله ریاست جمهوری خود با انتقاد از سیاه نمایی های صورت گرفته به شاخص های اقتصادی که توسط نهادهای بین المللی مانند بانک جهانی منتشر شده استناد کرده است.

این گزارش عملکرد که در قالب پاسخ به 20 پرسش اساسی در رسانه ها منتشر شده در واقع دفاعیه ای است از آنچه دولت در سالهای 84 تا 91 به انجام رسانده است.

امید به زندگی و درآمد سرانه

در بخشی از این گزارش محمود احمدی نژاد می گوید: افزایش امید به زندگی از 70.2 سال در سال 84 به 73.2 سال در سال 91 و افزایش درآمد سرانه ایران از 9144 دلار در سال 84 به 12623 دلار در سال 91، از دیگر آمارهایی بود که رئیس جمهور در این بخش به آنها اشاره کرد.

این ارقام غلط نیست اما همانطور که اشاره شده باید عملکرد دولت ها با در نظر گرفتن منابع، امکانات و اختیاراتشان مورد بررسی قرار گیرد. در دوره محمود احمدی نژاد شاهد بهبود شاخص توسعه انسانی هستیم و البته شاخص امید به زندگی مورد اشاره بهبود پیدا کرده است ولی در شرایطی که دولت مودر حمایت کامل دو قوه دیگر بوده و منابع بی مانند نفتی در اختیار داشته است توانسته شاخص امید به زندگی را معادل 2.6 درصد بهبود بدهد. لازم به ذکر است در دوره فعالیت محمد خاتمی بدون داشتن امکانات مالی و معنوی در اختیار دولت محمود احمدی نژاد شاخص امید به زندگی بالغ بر 3.1 درصد بهبود پیدا کرده است.

برای دیدن نمودار در ابعاد بزرگتر بر روی آن کلیک کنید

در مورد شاخص درآمد سرانه نیز که بر مبنای تقسیم تولید ناخالص ملی به جمعیت کشور حاصل می شود براساس گزارش بانک جهانی درآمد سرانه در ایران از حدود 9869 دلار طی سال 84 به 13127 دلار در سال 91 افزایش پیدا کرده است که گویای رشد 33 درصدی این شاخص است. اما در سالهای 76 تا 84 یعنی سال های فعالیت دولت های هفتم و هشتم رشد درآمد سرانه از 6224 به 9043 دلار گویای رشد 45 درصدی درآمد سرانه است. به نظر شما کدام یکی از دو دولت در زمینه افزایش سرانه درآمد موفق تر عمل کرده اند؟

رشد اقتصادی

رشد اقتصادی به عنوان شاخصی که مبنای ارزیابی سرعت ایجاد ارزش افزوده در اقتصاد کشورهای مختلف تلقی می شود بر مبنای گزارش صندوق بین المللی پول بعد از اصلاحات صورت گرفته مطابق نظر کارشناسان بانک مرکزی ایران، نرخ رشد اقتصادی در سالهای 84 تا 91 به طور متوسط 3.89 درصد بوده است. این در حالی است که در سالهای 76 تا 83 متوسط نرخ رشد اقتصادی کشور به رقمی معادل 4.89 درصد رسیده است. این در حالی است که درآمدهای حاصل از صادرات نفت خام در دولت سید محمد خاتمی معادل 206 میلیارد دلار و در دولت محمود احمدی نژاد معادل 560 میلیارد دلار بوده است یعنی با حدود 36 درصد منابع که در اختیار محمود احمدی نژاد قرار داشته است دولتهای هفتم و هشتم توانسته اند تحرک بیشتری در اقتصاد کشور ایجاد کنند.

البته اگر نرخ رشد منفی اقتصاد کشور را در سالهای 91 و 92 را تنها به حساب تحریم ها بگذاریم و نحوه مدیریت اقتصادی دولت را در آن دخیل ندانیم. نکته قابل تامل ان است که در دوره محمد خاتمی یکی از شدید ترین تحریم های اقتصادی از سوی آمریکا برای صنعت نفت ایران اتفاق افتاد که ایران توانست با به کار گیری ابزارهای مناسب سیاسی و اقتصادی همزمان با این تحریم ها بزرگترین تحریم شکنی را در عرصه صنعت نفت با معرفی 100 میلیارد دلار پروژه نفتی در لندن به انجام برساند که البته نقاط ضعف فراوانی بر آن وارد شد ولی در نهایت با وجود همان تحریم ها پروژه هایی مانند عسلویه و پارس جنوبی کلید خورد. طرح هایی که بخش عمده ای از درآمدهای پتروشیمیایی دوران محمود احمدی نژاد مدیون آنها هستند. البته گفته می شود در سالهای فعالیت محمود احمدی نژاد فازهای پارس جنوبی و طرح های توسعه عسلویه قبل از اعمال تحریم های جدید زمینگیر شد.

سهم ایران در اقتصاد جهانی

زمانی که بحث سند چشم انداز ایران 1404 مطرح می شود و هدف ارتقاء ایران به جایگاه نخست اقتصادی منطقه خاورمیانه مطرح می شود به طور حتم افزایش سهم ایران در تولید ناخالص جهانی نیز باید مدنظر قرار گیرد. شاخص سهم ایران در اقتصاد جهان که توسط صندوق بین المللی پول رصد می شود نشان می دهد در سالهای ریاست جمهوری سید محمد خاتمی سهم ایران در تولید ناخالص جهان از 1.04 درصد به حدود 1.2 درصد افزایش پیدا کرد یعنی رشدی معادل 8.5 درصد در این شاخص اتفاق افتاده است، روند این شاخص در سالهای فعالیت دولتهای هفتم و هشتم سیر صعودی داشته است.

اما در سالهای ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد شاخص فراز و فرودهای بسیاری داشته و در نهایت در سال 1391 به 1.2 درصدی رسیده که در آغاز بوده است. متوسط این شاخص طی سالهای 84 تا 91 در مقایسه با سهم ایران در اقتصاد جهانی نشان از کاهش 2 درصدی سهم ایران در اقتصاد جهان دارد، آنهم در دوران فعالیت دولتی که به مدیریتی در سطوح جهانی معتقد بوده است.

منبع:خبرآنلاین