انتشار اوراق بدهی توسط هلدینگ‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری

با توجه به این که قبلاً امکان دریافت تسهیلات برای شرکت‌های فوق الذکر وجود نداشت، خبر انتشار اوراق بدهی و اعلان خبر امکان دریافت تسهیلات در روزهای اخیر به عنوان یک نقطه مثبت به شمار می‌آید و می‌تواند به بهبود بازار سرمایه کمک نماید.

به گزارش روابط عمومی سرمایه گذاری گروه مالی سپهر صارات، دکتر غریب پور نوشت: با توجه به شرایط حاکم بر بازار سرمایه و کاهش قیمت سهام و به دنبال آن کاهش شاخص راه حل‎های متفاوتی جهت حمایت از بازار سرمایه در ماه‎های اخیر ارائه شده است.

 یکی از راهکارهای مذکور انتشار اوراق بدهی برای تامین مالی هلدینگ‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری جهت خرید سهام و حمایت از بازار سرمایه می‎باشد که این طرح منجر به تزریق ۲۴ هزار میلیارد تومان به بازار توسط شرکت‌های سرمایه‌گذاری و هلدینگ‌ها با پشتوانه انتشار اوراق بدهی می‎شود. در این راستا درخواست کتبی هلدینگ‎های بزرگ کشور، برای انتشار اوراق بدهی به سازمان بورس ارسال شده است.

 
با توجه به این که قبلاً امکان دریافت تسهیلات برای شرکت‌های فوق الذکر وجود نداشت، خبر انتشار اوراق بدهی و اعلان خبر امکان دریافت تسهیلات در روزهای اخیر به عنوان یک نقطه مثبت به شمار می‌آید و می‌تواند به بهبود بازار سرمایه کمک نماید.

 یکی از نگرانی‎های فعالان بازار سرمایه در این روزها نحوه هزینه کرد و مصرف منابع و وجوه حاصل از انتشار اوراق مذکور می‌باشد چرا که اثر بخشی طرح مذکور در گرو سرمایه‌گذاری‎ و مصرف صحیح منابع حاصل می‌باشد. به عبارت دیگر نقدینگی حاصل از محل انتشار اوراق و یا دریافت تسهیلات بانکی به بازار سرمایه باید به نحوی تزریق شود که با خرید سهام خرد منجر به بهبود وضعیت بازار سرمایه شود. در صورتی که منابع مذکور صرف مواردی نظیر معاملات بلوکی و درون‌گروهی و یا معاملات خارج از بازار سرمایه شود، اثر بخشی طرح را با چالشی جدی مواجه خواهد کرد.

 بنابراین به نظر می‎رسد طراحی ساختار و ابزار نظارتی کافی توسط نهاد ناظر در خصوص رصد نحوه مصرف منابع امری الزامی خواهد بود. به منظور حل این چالش بالقوه پیشنهاد می‌شود، نهاد ناظر شرکت‌های سرمایه‌گذاری و هلدینگ منتشرکننده اوراق را ملزم به ارائه یادداشت جداگانه‌ای در گزارش تفسیری مدیریت در خصوص افشای منابع و مصارف وجوه حاصل مربوطه نموده و بازرس قانونی نسبت به آن اظهار نظر نماید.
 
افشای اطلاعات مذکور در گزارشات مالی شرکت‎ها می‎تواند به عنوان یک عامل بازدارنده عمل نماید و با متمرکز نمودن نقدینگی در بخش‎های اثربخش بازار به ثبات بازار سرمایه کمک نماید و از هدر رفت منابع جلوگیری نماید.