در پاسخ این مرکز به سوال مذکور آمده است: «زنده‌داشت نام و یاد امام
حسین (ع) به سفارش همه معصومین بوده است، چون انقلاب و قیام امام حسین (ع)
در مقابل امویان و دستگاه جور یزید، راه اصلاحی و صراط مستقیمی بود که راه
درست را از نادرست نمایان کرد. از این روی پیامبر (ص) و همه ائمه و
پیشوایان برای زنده نگه داشتن یاد ایشان توصیه‌های بسیاری کردند تا عزاداری
امام حسین (ع) برای همیشه به درستی و کامل اقامه شود.
برای نمونه، امام حسن عسکری (ع) زیارت اربعین را یکی از علائم و نمادهای شیعه می‌داند. از این‌رو شیعه در این روز هر جا که باشد، زیارت اربعین را می‌خواند تا راه سرخ امامت برای همیشه زنده باشد. ویژگی‌ها و معنویتی که در عزاداری امام حسین (ع) هست و تأکیداتی که در روایات نسبت به این مطلب وجود دارد، برای هیچ یک از معصومین نیست. همچنین همه ائمه برای امام حسین (ع) عزاداری کرده‌اند، از این روی عزاداری روزهای سوم و هفتم و اربعین و در ایام دیگر روزهای محرم و صفر و اساسا در هر مناسبتی روضه و ذکر مصائب اهل بیت امام حسین (ع) و وقایع روز عاشورا سفارش شده است. بنابراین مردم برای درگذشتگان خود مجلس عزا به پا می‌دارند اما در این مجالس نیز روضه امام حسین (ع) خوانده می‌شود، ضمن اینکه تعظیم نام امام حسین (ع) در حقیقت تکریم همه ائمه و خوبان و خوبی‌هاست.
پرسش دیگری که مطرح می‌شود این است که معنی جمله «کشته‌شده اشک» در زیارت اربعین به چه معناست. در پاسخ باید گفت که از مقدس‌ترین و با فضیلت‌ترین زیارت‌هایی که در فرهنگ دینی وارد شده است، زیارت قبر اباعبدالله الحسین (ع) است و برای زیارت هیچ امامی به این اندازه سفارش نشده است، به طوری که ترک آن برای شیعه‌ای که توان زیارت را دارد، امری ناپسند شمرده شده و به نوعی لازم است؛ چنانکه امام صادق (ع) فرمودند: زیارت حسین بن علی (ع) بر هر کس که او را از سوی خداوند «امام» می‌داند، واجب است.
زیارت، یکی از راه‌های یاد و احیای اهداف امام حسین (ع) و الگو قرار دادن تفکرات ناب آن حضرت است و زیارت اربعین یعنی چهلمین روز شهادت آن حضرت و روز بیستم صفر، یکی از با فضیلت‌ترین زیارت‌هاست و امام حسن عسکری (ع) خواندن زیارت اربعین را یکی از علامت‌های مؤمن می‌شمارند. در فرازی از این وصیت چنین آمده است: «و صل علی الحسین المظلوم، الشهید الرشید، قتیل العبرات و ... - و درود فرست بر حسین مظلوم، شهید رشید، کشته‌شده اشک‌ها و ...». «العبرات» از «عبره» است یعنی گریه‌ای که از سینه بیرون آید و کنایه از کسی است که با یادآوری مطلب و یا شخصی، بغض، گلویش را می‌گیرد و چشمانش اشک‌آلود می‌شود و مراد از اینکه امام حسین (ع) کشته‌شده اشک‌هاست، این است که هر کس امام حسین (ع) و واقعه عاشورا را یاد کند، چشمانش اشک‌آلود می‌شود؛ شهیدی که هم یادش گریه‌آور است و هم اشک ریختن در سوگ او ثواب دارد و موجب احیای اهداف عاشورا می‌شود و امامان (ع) نیز توصیه فراوانی بر عزاداری و گریستن بر مصیبت‌های آن حضرت داشته‌اند. امام حسین (ع) می‌فرمایند: «من کشته‌شده اشک‌هایم» و باز فرمودند: «من کشته‌شده اشکم و هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند، مگر آنکه گریه کرده و بغض گلویش را بگیرد و اشک در چشمانش آید». امام صادق (ع) نیز می‌فرمایند: «کشته اشک یعنی هیچ مؤمنی او را یاد نمی‌کند، مگر اینکه گریه کند». بنابراین مراد از کشته‌شده اشک‌ها یعنی امام حسین (ع) به خاطر اهداف بزرگ و متعالی‌ای که داشتند و عده‌ای نگذاشتند این اهداف در جامعه عملی شود و آن حضرت را شهید کردند، بر ملت‌های آزاده چنان این غم و اندوه سنگین است که هماره بر آن حضرت اشک می‌ریزند و حسین (ع) کشته‌شده‌ای است که اشک‌ها در یاد او سرازیر است.»
