هر دو پای علی محمدی آتشنشان آسیب جدی دیده بود تا اینکه این مرد با سالها جانفشانی و فداکاری یکی از پاهایش را به خاطر دیابت و عفونت از دست داد؛ پزشکان برای جلوگیری از عفونت به خون و نجات جانش پای راست وی را قطع کردند
مرد آتشنشان که 19 سال با فداکاری و جانفشانی فرشته نجات دیگران بود در حادثهای دردناک گرفتار شد.
وقتی چشم باز کرد خود را روی تخت بیمارستان دید، خواست تکان بخورد و بلند شود که احساس کرد پایی برای برداشتن گام نخست ندارد. به نگاههای غمآلود همسرش خیره شد، 19 سالی میشد که میدانست این زن بالهای اصلی فرشته بودن اوست و حالا باید عصای دستش باشد.
بغض به گلویش نشست اما باید آرام میگرفت، روزی خود به حادثهدیدگان درس صبوری میداد و حالا خود باید صبوری میکرد. چشمهایش را بست، نورهای رنگارنگی پشت سیاهی پلکهایش بود، میدانست نباید امید را فراموش کند. وقتی لبخند زد میدانست که میتواند و...
حادثه تلخ
اول آذرماه سال جاری آژیر آتشنشانی کوچصفهان رشت به صدا درآمد و آتشنشانان آماده شدند خود را به محل حادثه برسانند. ساعت چهار بعدازظهر همان روز پس از گزارش آتشسوزی، خودرو آتشنشانی آژیرکشان به محل حادثه میرفت که در مسیر جاده لشت نشاء رشت و بین روستای گراکو و کنارسر با یک خاور که با بیاعتنایی به آژیر در حال دور زدن در عرض جاده بود، تصادف کرد. نالههای راننده خودرو آتشنشانی و یکی از امدادگران همه را به وحشت انداخت و خیلی زود ماجرای این تصادف خونین به مقر آتشنشانی و اورژانس مخابره و همزمان با اعزام گروه دیگری از آتشنشانان به ساختمان آتشین عملیات نجات دو آتشنشان از لابهلای آهنپارههای کابین خودرو آغاز شد.
وقتی پیکرهای خونین هر دو آتشنشان به نامهای «علی اکبری» 33 ساله و «علی محمدی» 44 ساله بیرون کشیده شدند خیلی زود با آمبولانس اورژانس به بیمارستان آریا واقع در ابتدای جاده انزلی منتقل شدند.
معاینات پزشکی نشان داد راننده آسیب کمتری دیده است و پس از دو روز بستری و درمان مرخص شد اما هر دو پای علی محمدی آتشنشان آسیب جدی دیده بود تا اینکه این مرد با سالها جانفشانی و فداکاری یکی از پاهایش را به خاطر دیابت و عفونت از دست داد؛ پزشکان برای جلوگیری از عفونت به خون و نجات جانش پای راست وی را قطع کردند و غم بزرگی را به جان همه آتشنشانان و همقطاران علی محمدی در استان گیلان نشست. همسر این آتشنشان هنوز باور ندارد و شوکه است،
وی در این باره گفت: روزی که با یک آتشنشان ازدواج کردم میدانستم باید صبور باشم و به اینکه شوهری فداکار دارم افتخار کنم. وقتی شنیدم چه بلایی سر همسرم آمده خیلی ترسیدم و شوکه شدم، باورم نمیشد همسرم که همیشه حادثهدیدگان را نجات میدهد این بار خودش دچار حادثه شده باشد.
وی افزود: همسرم تا حدود 12 روز به خاطر عفونت و شستوشو حدود هشت بار به اتاق عمل رفت اما سرانجام پزشکان گفتند باید یکی از پاهای همسرم را قطع کنند، با اینکه باور این اتفاق برای ما غیرممکن بود اما تنها با یاد و توکل خدا توانستیم آرامشمان را حفظ کنیم و خدا را شاکر باشیم که او زنده است و نفس میکشد. این زن که هربار میشنید حادثهای رخ داده است نگران همسرش میشد، ادامه داد: تنها غصه همسرم این است که دیگر نمیتواند در عملیات شرکت کند، او از 19 سال پیش آتشنشان است و حالا این موضوع وی را از لحاظ روحی بسیار آسیبپذیر کرده است. با «علی» خیلی حرف زدم و به او گفتم که همیشه یک آتشنشان خواهد ماند و حالا تنها دلخوشیاش این است که بتواند پس از بهبودی و ترخیص از بیمارستان در سازمان بماند و به تلفنهای آتشنشانی پاسخ دهد و البته هنوز نمیدانیم چه تصمیمی برای او گرفته میشود.
ملاقات دو دلسوخته
حسین تقیزاده 32 ساله آتشنشان گیلانی که تیرماه سال جاری نیز هنگام عملیات اطفای حریق دچار برقگرفتگی شدیدی شده بود برای همدلی به عیادت همکارش رفت.
وی ادامه داد: برای تسلای خاطر نزد همکارم آمدم تا به او بگویم شرایطش را درک میکنم. ممکن بود اتفاق بدتری رخ میداد اما خدا را شکر او زنده است و نفس میکشد.
منبع: روزگار نو
وقتی چشم باز کرد خود را روی تخت بیمارستان دید، خواست تکان بخورد و بلند شود که احساس کرد پایی برای برداشتن گام نخست ندارد. به نگاههای غمآلود همسرش خیره شد، 19 سالی میشد که میدانست این زن بالهای اصلی فرشته بودن اوست و حالا باید عصای دستش باشد.
بغض به گلویش نشست اما باید آرام میگرفت، روزی خود به حادثهدیدگان درس صبوری میداد و حالا خود باید صبوری میکرد. چشمهایش را بست، نورهای رنگارنگی پشت سیاهی پلکهایش بود، میدانست نباید امید را فراموش کند. وقتی لبخند زد میدانست که میتواند و...
حادثه تلخ
اول آذرماه سال جاری آژیر آتشنشانی کوچصفهان رشت به صدا درآمد و آتشنشانان آماده شدند خود را به محل حادثه برسانند. ساعت چهار بعدازظهر همان روز پس از گزارش آتشسوزی، خودرو آتشنشانی آژیرکشان به محل حادثه میرفت که در مسیر جاده لشت نشاء رشت و بین روستای گراکو و کنارسر با یک خاور که با بیاعتنایی به آژیر در حال دور زدن در عرض جاده بود، تصادف کرد. نالههای راننده خودرو آتشنشانی و یکی از امدادگران همه را به وحشت انداخت و خیلی زود ماجرای این تصادف خونین به مقر آتشنشانی و اورژانس مخابره و همزمان با اعزام گروه دیگری از آتشنشانان به ساختمان آتشین عملیات نجات دو آتشنشان از لابهلای آهنپارههای کابین خودرو آغاز شد.
وقتی پیکرهای خونین هر دو آتشنشان به نامهای «علی اکبری» 33 ساله و «علی محمدی» 44 ساله بیرون کشیده شدند خیلی زود با آمبولانس اورژانس به بیمارستان آریا واقع در ابتدای جاده انزلی منتقل شدند.
معاینات پزشکی نشان داد راننده آسیب کمتری دیده است و پس از دو روز بستری و درمان مرخص شد اما هر دو پای علی محمدی آتشنشان آسیب جدی دیده بود تا اینکه این مرد با سالها جانفشانی و فداکاری یکی از پاهایش را به خاطر دیابت و عفونت از دست داد؛ پزشکان برای جلوگیری از عفونت به خون و نجات جانش پای راست وی را قطع کردند و غم بزرگی را به جان همه آتشنشانان و همقطاران علی محمدی در استان گیلان نشست. همسر این آتشنشان هنوز باور ندارد و شوکه است،
وی در این باره گفت: روزی که با یک آتشنشان ازدواج کردم میدانستم باید صبور باشم و به اینکه شوهری فداکار دارم افتخار کنم. وقتی شنیدم چه بلایی سر همسرم آمده خیلی ترسیدم و شوکه شدم، باورم نمیشد همسرم که همیشه حادثهدیدگان را نجات میدهد این بار خودش دچار حادثه شده باشد.
وی افزود: همسرم تا حدود 12 روز به خاطر عفونت و شستوشو حدود هشت بار به اتاق عمل رفت اما سرانجام پزشکان گفتند باید یکی از پاهای همسرم را قطع کنند، با اینکه باور این اتفاق برای ما غیرممکن بود اما تنها با یاد و توکل خدا توانستیم آرامشمان را حفظ کنیم و خدا را شاکر باشیم که او زنده است و نفس میکشد. این زن که هربار میشنید حادثهای رخ داده است نگران همسرش میشد، ادامه داد: تنها غصه همسرم این است که دیگر نمیتواند در عملیات شرکت کند، او از 19 سال پیش آتشنشان است و حالا این موضوع وی را از لحاظ روحی بسیار آسیبپذیر کرده است. با «علی» خیلی حرف زدم و به او گفتم که همیشه یک آتشنشان خواهد ماند و حالا تنها دلخوشیاش این است که بتواند پس از بهبودی و ترخیص از بیمارستان در سازمان بماند و به تلفنهای آتشنشانی پاسخ دهد و البته هنوز نمیدانیم چه تصمیمی برای او گرفته میشود.
ملاقات دو دلسوخته
حسین تقیزاده 32 ساله آتشنشان گیلانی که تیرماه سال جاری نیز هنگام عملیات اطفای حریق دچار برقگرفتگی شدیدی شده بود برای همدلی به عیادت همکارش رفت.
وی ادامه داد: برای تسلای خاطر نزد همکارم آمدم تا به او بگویم شرایطش را درک میکنم. ممکن بود اتفاق بدتری رخ میداد اما خدا را شکر او زنده است و نفس میکشد.
منبع: روزگار نو
ارسال نظر