در ایام همه گیری کرونا، تعاملات اجتماعی کودکان به دلیل دوری از هم سالان، نیز دچار مشکلات جدی شد، همچنین از جمله پیامدهای بد آن از دست دادن مراقبان اصلی کودکان در دوران همه گیری و مجبور شدن کودکان به زندگی در موسسات بود که امنیت آن‌ها را به خطر می‌انداخت.
رییس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی با اشاره به آسیب جدی بر آموزش کودکان در دوران همه گیری کرونا اظهار کرد: حدود ۱۸۸ کشور در این دوران دچار اختلال در آموزش و حدود ۹۰ درصد کودکان جهان دچار اختلال آموزش شده‌اند. این در حالی است که تنها ۳۰ درصد از کشورهای فقیر بستر آموزش از راه دور را فراهم کردند.به گزارش ایسنا، وامقی در وبینار کرونا و کودکان، با بیان اینکه کودکان به طور مستقیم و غیر مستقیم از شرایط کرونا آسیب می‌بینند و قربانیان خاموش شرایط همه‌گیری کرونا هستند اظهار کرد: در ایام همه گیری کرونا، تنها برا یک سوم از نوجوانان جهان امکان دسترسی به ابزار دیجیتال آموزشی فراهم شد، همچنین در این میان در برخی کشورها نابرابری جنسیتی نیز مطرح است به گونه‌ای که اگر امکان استفاده از ابزار آموزشی فراهم شود دختران در مقایسه با پسران در اولویت‌های بعدی قرار دارند.
رییس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی ادامه داد: ابتلای کودکان به کرونا در تمام مناطق جهان یکسان نیست و این ابتلا به چگونگی بستر زندگی آن‌ها بستگی دارد، درواقع این ابتلا کاملا تحت تاثیر شرایط اجتماعی و اقتصادی متفاوت، بروز می کند.
به گفته وامقی، شیوع کرونا در جهان با توقف بسیاری از مشاغل و کاهش درآمد خانواده‌ها و کاهش دسترسی آن‌ها به خدمات بهداشتی و درمانی منجر شد، از طرفی خانواده‌هایی که از پیش در شرایط بد اقتصادی و اجتماعی به سر می‌بردند در این دوران شرایط سخت‌تری را تجربه کردند و کودکان نیز به عنوان عضوی از این خانواده ها دچار درگیری بیشتر و مشکلات بیشتری شدند.
وی معتقد است که این وضعیت بد اقتصادی منجر به ایجاد نابرابری و آسیب دیدگی دراز مدت بیشتر در زمینه بهداشت و درمان کودکان شد، به گونه‌ای که پیش بینی می‌شود پس از این دوران نیز تا سال‌ها این خانواده‌ه با مشکلات عدیده بهداشتی و درمانی و اجتماعی دست و پنجه نرم کنند.
رییس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی با اشاره به آموزش کودکلن در ایام همه‌گیری کرونا افزود: کاهش وضعیت درآمدی منجر به دشواری دسترسی کودکان به آموزش شد چراکه مهم ترین راهکار برای آموزش کودکان پس از همه گیری، آموزش از راه دور بود و در جوامعی که شرایط بد اقتصادی داشتند عدم دسترسی به آموزش نیز شدیدتر شد.
وامقی ادامه داد: در خانواده های کم درآمد که با حمایت ارگان ها و سازمانهای غیر دولتی در گذشته دسترسی به آموزش کودکان داشتند، اکنون به دلیل افت درآمدها ، امکان دسترسی به حداقل امکانات نیز کاهش یافته و بسیاری از کودکان مجبور می‌شوند خودخواسته برای تامین معاش خانواده اقدام کنند، همچنین این اقدام در شرایطی که سرپرستی بر اثر کرونا و یا غیره فوت کند، تشدید می‌شود.
وی معتقد است که به دلیل عدم دسترسی کودکان به امکانات آموزش از راه دور و حتی ضعف در ارائه این خدمات، به راحتی شاهد خروج کودکان از سیستم آموزش هستیم و ورود آن‌ها به چرخه اشتعال به گونه‌ای که ممکن است این پیامدها دراز مدت باشند و کودکان هرگز به چرخه آموزش باز نگردند. همچنین در این ایام شاهد افزایش ورود کودکان به مشاغلی همچون زباله گردی نیز بودیم.
وامقی در ادامه ازدواج زود هنگام کودکان دختر را از جمله پیامدهای مشکلات اقتصادی و خروج کودکان از چرخه تحصیل دانست و گفت: از دیگر مشکلات می‌توان به بحث ایمنی کودکان اشاره کرد که در این ایام به دلیل در خانه ماندن کودکان شاهد خشونت بیشتر والدین با یکدیگر و خشونت علیه خودشان بوده‌اند، همچنین این خشونت در کشورها و خانواده‌هایی که دچار مشکلات اقتصادی بوده‌اند و یا سابقه خشونت خانگی داشته‌اند، بیشتر بوده است به طوری که مطابق با آمار اولیه منتشر شده در ابتدای شیوع کرونا از هر ۱۰ کودک در جهان ۸ کودک مورد خشونت واقع شده بودند.
رییس مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی ادامه داد: در ایام همه گیری کرونا، تعاملات اجتماعی کودکان به دلیل دوری از هم سالان، نیز دچار مشکلات جدی شد، همچنین از جمله پیامدهای بد آن از دست دادن مراقبان اصلی کودکان در دوران همه گیری و مجبور شدن کودکان به زندگی در موسسات بود که امنیت آن‌ها را به خطر می‌انداخت.
وی معتقد است که در دوران شیوع کرونا، کودکان ساکن در حاشیه شهرها، کودکان مهاجر و پناهنده، کودکان دارای معلولیت به دلیل دسترسی کمتر به امکانات، خدمات و اطلاعات و آموزش از راه دور در معرض مشکلات بیشتری قرار گرفتند.
وامقی در بخش دیگری از سخنانش به کودکانی که در مراکزی همچون زندان‌ها و کانون‌های اصلاح و تربیت نگهداری می شوند اشاره کرد و گفت: در این اماکن به دلیل تجمع کودکان و مناسب نبودن محیط بهداشتی آسیب پذیری کودکان افزایش می‌یابد و با کاهش ملاقات آن‌ها می‌توان افزایش آسیب های روحی را نیز برایشان متصور بود.
وی در انتها اظهار کرد: در این شرایط که ممکن است جمع آوری داده با سختی مواجه باشد، نیازمند یک برنامه ریزی، مدیریت و جمع آوری اطلاعات توسط چندین نهاد و بخش از جمله آموزش و پرورش، وزارت رفاه و... هستیم چراکه ممکن است با یک خروج از تحصیل جدی در دانشجویان و دانش آموزان مواجه شویم و باید در این زمینه برنامه ریزی دقیقی انجام دهیم.
ارسال نظر
