۷ فرمان برای زندگی در کنار کرونا

در این دوران بهتر است در انجام ۷ کار عجله نکنیم و ۷ فرمان طلایی برای دوران پس از قرنطینه و عصر "فاصله گذاری اجتماعی "را مو به مو اجرا کنیم.

 عصر ایران نوشت: «با پایان گام‌به‌گام محدودیت‌های دوران قرنطینه، بسیاری از کشورهای جهان وارد دوران همزیستی با کرونا شده‌اند. «شاه‌بیت» نظم کنونی دنیا پس از دوران قرنطینه سراسری، رعایت اصل «فاصله‌گذاری» و حضور توام با احتیاط در جامعه و پرهیز از اجتماعات بزرگ خواهد بود. این روند مادامی که ویروس کرونا از بین نرفته یا واکسن و درمانی موثر برای آن پیدا نشده، همچنان ادامه خواهد داشت و ممکن است در فرضی خوش‌بینانه چند ماه و با فرضی بدبینانه تا چند سال طول بکشد.

بنابراین بهتر است بدون این که به خودمان امید واهی بدهیم این فرض را بپذیریم که قرار است از این پس تا آینده‌ای نامعلوم با ویروس کرونا زندگی کنیم و سعی داشته باشیم به این ویروس مبتلا نشویم و اگر شدیم آن را به دیگری انتقال ندهیم؛ کاری دشوار است اما شدنی است.

در این دوران بهتر است در انجام ۷ کار عجله نکنیم و ۷ فرمان طلایی برای دوران پس از قرنطینه و عصر «فاصله‌گذاری اجتماعی» را موبه‌مو اجرا کنیم.

بهتر است از برخی هشدارهای ۷ فرمان مطلقا پرهیز داشته باشیم و برای انجام برخی از آنها هم نباید عجله‌ای داشته باشیم و با برنامه‌ریزی و ضمن رعایت احتیاط‌ها و پروتکل‌های بهداشتی لازم انجام‌شان دهیم:

۱- ماسک‌های خود را دور نریزیم و همچنان از ماسک استفاده کنیم و اگر هم استفاده نمی‌کنیم، آنها را همچنان در کمدهایمان نگه داریم.

۲- در بازگشت به باشگاه عجله نکنیم. اگر می‌خواهیم ورزش خود را از سر بگیریم، بهتر است نخست از استانداردهای تهویه هوا و بهداشت مکان باشگاه مطمئن شویم و سپس با انجام تمهیداتی جدید به باشگاه برویم. سعی کنیم دوران حضورمان در باشگاه را به حداقل برسانیم.

۳- نه مهمانی برویم و نه مهمانی بگیریم. در این مورد نه نقش میزبان داشته باشیم و نه در نقش مهمان ظاهر شویم.

۴- دست از  شُستن دست برنداریم. این کار را همانند دوران قرنطینه سراسری و بلکه بیشتر انجام دهیم، زیرا دوران قرنطینه در خانه بودیم و نیاز چندانی به شستن مرتب دست‌ها نبود اما به موازات افزایش حضور اجتماعی نیاز به شستن یا ضدعفونی‌کردن دست‌ها بیشتر است و البته باید مراقب مصرف آب هم  باشیم.

۵- در دیدار با افراد پرریسک عجله نکنیم. شاید دل خیلی از ما برای پدربزرگ و مادربزرگ‌ها یا پدر و مادرمان تنگ شده باشد اما بهتر است در دیدار با آنها عجله نکنیم. اگر قرار است به محض نواختن شیپور وضعیت سفید همه فامیل به منزل بزرگ‌های فامیل هجوم ببرند باید در نظر داشته باشند که در میان این همه افراد مختلف قطعا بیماران پنهان و بدون علامت هم هستند و با این کار در واقع داریم سالمندان خودمان را به مهلکه می‌اندازیم. افراد پرریسک دیگر بیماران خاص هستند و بهتر است بر مبنای همان فرمول سالمندان با آنها رفتار شود.

۶- عجله‌ای برای تعطیلات  و سفر نداشته باشیم. بهتر است مثل سفرندیده‌ها «حول و ولع» سفر رفتن نداشته باشیم و انجام سفر را به زمانی مطمئن‌تر موکول کنیم. به راستی سفر در شرایط نگرانی از احتمال ابتلا و عدم امکان انجام بسیاری از کارها با فراغ خاطر چه لذتی می‌تواند داشته باشد؟

۷- زود احساس راحتی و عادی شدن نکنیم. با پایان دوران قرنطینه سراسری، نباید خیلی زود احساس راحتی و عادی شدن به ما دست دهد. مادام که کرونا هست و واکسن و درمانی خاص هم ندارد، اوضاع دنیا عادی نیست. این همان هشداری است که مدام از سوی سازمان بهداشت جهانی و مقامات بهداشتی کشورها در حال تکرار است. کلا بهتر است کمی احساس نگرانی داشته باشیم و خیلی زود احساس راحتی نکنیم.»