در این آئین‌نامه به مسئولان اختیار داده شده بود که برای رفع و جلوگیری از آلودگی‌های کارخانه و کارگاه‌های مشغول فعالیت مهلتی تعیین کنند و در پایان چنان‌که گزارش بازرسان حفاظت محیط زیست مبنی بر آلوده کردن محیط باشد، کارخانه یا کارگاه تعطیل شود.
چهارشنبه ۲۷ آذر ۱۳۵۳، روزنامه اطلاعات خبر از تصویب آئین‌نامه‌ای داد که سازمان محیط زیست به منظور جلوگیری از آلودگی هوای کشور تهیه کرده بود. به موجب این آئین‌نامه، استاندارد‌های مواد آلوده‌کننده و مشخصات آن به طور دقیق تعریف دقیق شده بود و افراد در صورت تخطی از این استاندارد‌ها به جزای نقدی از ۳۰ تا ۵۰ هزار ریال محکوم می‌شدند. با تصویب این آئین‌نامه تاسیس هرگونه کارخانه و یا کارگاه باید با رعایت ضوابطی صورت می‌گرفت که از طرف سازمان حفاظت محیط زیست اعلام می‌شد.در این آئین‌نامه به مسئولان اختیار داده شده بود که برای رفع و جلوگیری از آلودگی‌های کارخانه و کارگاه‌های مشغول فعالیت مهلتی تعیین کنند و در پایان چنان‌که گزارش بازرسان حفاظت محیط زیست مبنی بر آلوده کردن محیط باشد، کارخانه یا کارگاه تعطیل شود.
در این آئین‌نامه توجهی خاص به وسایل نقلیه موتوری دودزا و آلوده‌کننده هوا شده بود و حتی اگر این‌گونه وسایل در راه‌های کشور، آلودگی بیش از حد مجاز ایجاد می‌کردند، متوقف، و رانندگان آن از ۵۰۰ تا ۲ هزار ریال جریمه نقدی می‌شدند، همچنین از آن پس شماره‌گذاری کلیه وسائط نقلیه، با نظر ماموران سازمان حفاظت محیط زیست انجام می‌گرفت و برای این گونه وسایل گواهینامه خاصی از طرف سازمان مذکور صادر می‌شد.
در این آئین‌نامه آمده بود که «به طور کلی پخش هر نوع مواد آلوده‌کننده حاصل از منابع متفرقه در هوای آزاد ممنوع است و متخلفان به جزای نقدی از ۳۰ تا ۵۰ هزار ریال محکوم خواهند شد.»
ارسال نظر
