زنگنه: هر زمان اسم "زنجانی" را می‌آوریم تا دو هفته عده‌ای حمله می‌کنند / این نشان می‌دهد برخی افراد تا چه حد در فساد‌کردن گستاخ شده‌‎ اند / با خود قرارگذاشته‎ام که جیبم بسته و کمربندم محکم باشد

 بیژن نامدار زنگنه در روزنامه اطلاعات نوشت: وزارت نفت یکی از عمده‎ترین مراکز تأمین درآمد کشور است و به‌تبع، پول درآن زیاد است؛ درست مثل بانک یا جواهرفروشی. جایی هم که پول درآن زیاد باشد محل طمع افراد و گروه‎های زیادی قرار می‌گیرد که با روش‎های مختلف و ترفندهای غیرقانونی یا دورزدن قانون از طریق برداشت‎های فریبکارانه می‎خواهند از این پول منتفع شوند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید؛ در ادامه این یادداشت زنگنه وزیر نفت آمده است: افرادی هم که دراین وزارتخانه کار می‎کنند –حال فرقی نمی‎کند درچه سطحی باشند- درمعرض وسوسه‎های مختلف برای آلوده شدن هستند. البته بیشتر افرادی که در صنعت نفت کار می‌کنند، افراد سالم و خدومی هستند و ما برای صیانت و کرامت حرفه‌ای آن‌ها باید با افراد فاسد که در برخی بخش‌ها هستند، برخورد کنیم اما چون دزدان بیشتر از میوه‌فروشی و نانوایی به بانک و جواهرفروشی دستبرد می‎زنند و وزارت نفت جواهر فروشی کشور است، لذا مبارزه با فساد در وزارت نفت و زیرمجموعه‎های متعدد آن باید همیشگی و همواره باشد و روش‎های مبارزه هم باید دائما به روز شده وهوشیارانه‌تر شود.

واقعیت این است که درگذشته منشاء بسیاری از فسادهای کلان و سوء‎استفاده‎های عجیب و غریب و وقیحانه که هنوز هم سرشاخه‌های اصلی آن به مردم معرفی نشده و به نوعی مسکوت و بلاتکلیف نگاه داشته شده‎اند و پول به ‎تاراج‎رفته بیت‎المال از آن محل‌ها هم بازنگشته، بخش نفت بوده است.

به‎عنوان مثال برند «نفت‌خواری» مختص بابک زنجانی است و هیچ‌گاه نمی‌توان از آن گذشت. تاجایی که هر زمان که اسم بابک زنجانی را می‌آوریم تا دو هفته عده‌ای حمله می‌کنند. این نشان می‌دهد که برخی افراد تا چه حد در فساد‌کردن گستاخ شده‎اند و مبارزه با این افراد چه هزینه‎هایی درپی دارد که برای حفاظت و حراست از بیت‎المال و حق و امانت مردم باید در برابر آن‌ها ایستاد. البته این ایستادگی هزینه دارد و هزینه‎اش را اگرچه سنگین باشد می‌پردازم و چوبش را هم می‎خورم.
این افراد، گروه‎ها و حامیان آنها با هرکسی که درراه اهدافشان مانع ایجاد کند دشمنند وبه ترفندهای مختلف سعی دارند وی را تطمیع و تهدید یا بدنام کرده، ترورشخصیتی کنند و از سرراه بردارند.

البته نباید این نکته را از نظر دور داشت که اصلاح روش‎ها و سیستم‎ها، آموزش و شفاف‎سازی و به‌ویژه مسایلی که در مناقصه‎ها و قوانین و ضوابط آن وجود دارد، باید مدنظر قرار گیرد.

ما باید از این طریق راه‌ها و زمینه‌های بروز فساد در وزارت نفت را مسدود کنیم.

مثلا در موضوع قراردادها، مشکلی که وجود دارد ناآگاهی نسبت به اجرای مناقصه‌هاست که از بخش‎های مربوطه خواسته‎ام کمیسیون معاملات، آموزش‎های لازم را در این زمینه ببینند تا مناقصه به کسی واگذار شود که حقش است.

به عبارت بهتر، این‌که اسناد قراردادها مبهم باشد و مسائل در آن حل نشده باشد، مشکل ایجاد می‌کند و باید پیش از ایجاد مشکل، آن را حل کرد و در صورت ایجاد مشکل هم سریع آن را برطرف کرد، چراکه در غیر این‌صورت شیطان می‌آید و البته دراین میان برخی که شیطان را هم درس می‌دهند، وارد عمل می‌شوند.

علاوه براین، بررسی‎ها نشان می‎دهد فروش فرآورده‌های نفتی هم یکی از مهم‎ترین بخش‌های فسادزای نفت است و مدیران باید به طور خاص مراقب این بخش باشند.

به عنوان مثال اگر روزانه یک کامیون گازوئیل وارد نیروگاه شود و به‌جای گازوییل، آب به مخزن تحویل داده شود، هیچ فردی به جز راننده و تحویل‎گیرنده خبردار نمی‌شوند.

هر کامیون حدود 30 هزار لیتر گازوئیل دارد که اگر فردی این محموله را لیتری هزار تومان هم بفروشد در یک سال معادل 11 میلیارد تومان پول به جیب می‌زند.

اکنون گازوییل به صورت مجانی در اختیار نیروگاه‌ها قرار می‌گیرد که امکان تخلف در این بخش‌ها وجود دارد.

فروش اموال هم به‌عنوان دیگر زمینه بروز فساد در نفت مطرح است که اگرچه نسبت به بخش‌های دیگر امکان ایجاد فساد در آن کمتر است، اما باید از آن مراقبت کرد.

البته با اقداماتی که در سال‎های اخیر صورت گرفته بسیاری از فسادهای این‎چنینی کشف و پرونده‌هایش برای رسیدگی به قوه قضائیه تحویل شده است. دکل گمشده، پتروشیمی و اکتشاف ازجمله این موضوعات کشف‎شده هستند.

همچنین گلوگاه‎های متعدد فساد در وزارت نفت شناسایی و مسدود شده اما این یک واقعیت است که این اقدامات باید با قدرت و قوت بیشتری انجام شود و البته آمادگی پرداخت هزینه هم وجود داشته باشد که دراین‎باره من پیش‎قدم هستم و بارها گفته‌ام تا زمانی که هستم، به امانت مردم که در دستم است، خیانت نمی‌کنم.

من در طول عمر کاری‌ام از منابعی که در دستم بوده و هست، یک رفیق هم برای خود جست‌وجو نکرده‎ام. رفیقان من در روزی که وارد وزارت نفت شدم از اکنون بیشتر بوده است.

رفیق‌بازی، گروه‌بازی، باندبازی و حزب‌بازی در چنین سیستمی بسیار خطرناک است و آن را به سمت فساد می‌برد. از زمانی که به این‌جا آمده ام با خود قرارگذاشته‎ام که جیبم بسته و کمربندم محکم باشد تا از این رهگذر زبان گویا داشته باشم. لذا تا روزی که در این وزارت‌خانه هستم مبارزه با فساد ادامه خواهد یافت و هرچند برای ریشه‌کن کردن آن همکاری سایر دستگاه‎ها هم نیاز است اما ما در وزارت نفت به این مبارزه بی‌امان و دشوار اما پرثمر ادامه خواهیم داد.