سقف خانه سوگلی ناصرالدین شاه فرو می‌ریزد؟‌

  سقف خانه «انیس الدوله» سوگلی ناصرالدین شاه، در چهارراه مولوی، طبله کرده و شکم داده است! این خبر را «علی اصغر ملکی» رئیس اتحادیه گوشت گوسفندی تهران به «ایران» می‌گوید.

 به‌ گفته او، خانه انیس الدوله نزدیک به 80 سال است که در تملک اتحادیه گوشت است. او خواستار روشن شدن تکلیف خانه از سوی وزارت میراث فرهنگی و شهرداری است. با وجود این «محمدحسن طالبیان» معاون وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور در گفت‌وگوبا «ایران» می‌گوید: «وزارتخانه پولی برای تملک آن ندارد اما برنامه ثبت ملی آن را شروع کرده است.» طالبیان ثبت ملی را راهی برای جذب سرمایه‌گذار برای این خانه تاریخی می‌داند. پیش از هشدار ملکی، «احمد مسجد جامعی» عضو شورای شهر تهران نیز از «پیروز حناچی» شهردار تهران خواسته بود تا خانه انیس الدوله را به تملک شهرداری درآورد اما «علی اسماعیل زاده» مسئول روابط عمومی شهرداری منطقه 11 به «ایران» می‌گوید: «برای خرید خانه انیس الدوله باید اعتبار آن تأمین شود.»

خانه انیس الدوله یکی از همسران ناصرالدین شاه قاجار به فردی به‌ نام «نادر اصفهانی» واگذار می‌شود. آن‌طور که ملکی، روایت می‌کند اتحادیه گوشت هم خانه را از این فرد می‌خرد. اتحادیه به‌ گفته ملکی آماده واگذاری ملک به میراث فرهنگی یا شهرداری است. او می‌گوید: «این خانه به‌ نام اتحادیه سند دارد، شهرداری یا میراث فرهنگی ملک معوض بدهند یا خانه را با قیمت کارشناس رسمی(کارشناس رسمی که با میراث فرهنگی آشنایی دارد) بخرند.» ملکی با اشاره به تعداد 2500 نفر عضو اتحادیه قصابان می‌افزاید: «ما باید جوابگوی مردم باشیم.» او می‌گوید آن روزها که به گفته ملکی به 8 دهه گذشته برمی گردد مردم جمع شدند و پول گذاشتند خانه را خریدند. خانه حالا کاربری اداری دارد. به گفته ملکی، میراث فرهنگی سال 81- 80 اعلام می‌کند که این خانه جزو میراث فرهنگی است؛ خانه انیس الدوله خانه بزرگی است. ملکی می‌گوید:«فقط 800 متر زمین دارد.» رفت و آمد مسئولان شهرداری به گفته او به خانه زیاد است. او می‌گوید:«حتی یک بار مسئولان شهرداری به آنها می‌گویند که خانه را با یک ساختمان تهاتر می‌کنند.» هیأت مدیره اتحادیه گوشت خانه مورد نظر شهرداری را بازدید می‌کنند اما وقتی متوجه می‌شوند که خانه مصادره‌ای است پا پس می‌کشند. او می‌گوید:«ما نمی‌خواهیم خانه‌ای بگیریم که کسی چشم اش دنبال آن است.»

ملکی تأکید می‌کند قیمت خانه حتماً باید کارشناسی باشد و با ارزش ملک همخوانی داشته باشد. تنها دراین صورت است که اتحادیه خانه را واگذار می‌کند. خانه سوگلی ناصرالدین شاه نزدیک به 150 سال قدمت دارد. ملکی نسبت به وضعیت خانه هشدار می‌دهد. او می‌گوید: «سقف خانه دچار آسیب شده است. سقف اتاق آن هم شکم داده است!» او می‌گوید: «تا جایی که در توان اتحادیه بود از ملک مواظبت و مراقبت کردیم.» ملکی انتظار دارد تا شهرداری و میراث فرهنگی وارد ماجرا شوند و اجازه ندهند ملک بیش از این آسیب ببیند. سقف خانه چوبی و پی آن خشتی است. همین مسأله حفاظت از این خانه قاجاری را اورژانسی‌تر می‌کند. ملکی می‌گوید:« اگر اداره کل میراث فرهنگی و شهرداری تهران وارد ماجرای حفاظت شوند اتحادیه هم کمک می‌کند.» ملکی از نامه نگاری با دو نهاد مذکور درباره خانه خبرمی دهد اما تأکید می‌کند این مکاتبات نتیجه و عایدی نداشته است.

باوجود تلاش‌های خبرنگار «ایران»، معاون اداره کل میراث فرهنگی تهران حاضر به گفت‌وگو درباره خانه نمی‌شود اما یکی از کارشناسان آنها به «ایران» می‌گوید:« تمام اعتباری که به وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای تملک آثار فرهنگی داده‌اند، یک میلیارد تومان می‌شود اما قیمت خانه انیس الدوله 50 میلیارد تومان است.» او آب پاکی را روی دست همه می‌ریزد و می‌گوید: «اداره کل میراث فرهنگی تهران قادر به خرید خانه انیس الدوله نیست.»

«محمدحسن طالبیان» هم تکلیف همه را روشن می‌کند و می‌گوید: «وزارتخانه، خانه انیس الدوله را نمی‌خرد. اگر بخواهد بخرد باید تمام بناهای تاریخی در کشور را بخرد که ممکن نیست.» او از آماده‌سازی پرونده ثبت ملی خانه انیس الدوله خبر می‌دهد و می‌گوید: «با ثبت ملی این خانه، برای آن سرمایه‌گذار پیدا می‌شود.» به‌ گفته طالبیان؛ اعتبار کمی برای تملک در اختیار وزارتخانه قرار دارد که آن را برای بناها و محوطه‌های مشخص خرج می‌کند. او یکی از این محوطه‌ها را «ربع رشیدی» تبریز اعلام می‌کند ومی گوید:«خانه‌های تاریخی خوشبختانه سرمایه‌گذار متقاضی دارند.»

علی اسماعیل‌زاده مسئول روابط‌عمومی شهرداری منطقه 11 هم درباره خرید خانه انیس الدوله توسط شهرداری می‌گوید: «چهار کیلومتر از «حصار ناصری» یا «بافت تاریخی» در شهرداری منطقه 11 قرار دارد.» او رویکرد چند سال گذشته این شهرداری را حفاظت از خانه‌های تاریخی ارزشمند معرفی می‌کند و خانه مینایی را شاهد حرف‌های خودش می‌گیرد. به‌ گفته اسماعیل‌زاده این خانه با مشارکت سازمان زیباسازی تملک و احیا و به‌عنوان موزه در اختیار شهروندان قرار دارد. آن‌طور که اسماعیل‌زاده می‌گوید: «شهرداری منطقه 11 طی سه سال گذشته با مشارکت بخش خصوصی 10 خانه تاریخی واجد ارزش معماری را احیا کرده است!» این خانه‌ها به‌ گفته او، همه کاربری فرهنگی و هنری دارند. او رسالت شهرداری منطقه 11 را حفاظت و مراقبت از بافت تاریخی اعلام اما تأکید می‌کند که متولی این ماجرا اداره کل میراث فرهنگی تهران است. او تملک خانه انیس الدوله را یکی از برنامه‌های شهرداری منطقه می‌داند اما این تملک به گفته او یک شرط دارد. اعتبار خرید خانه از طرف شورای شهر به منطقه ابلاغ شود تا شهرداری منطقه نسبت به تملک خانه اقدام کند. اسماعیل‌زاده البته تأمین اعتبار مالی را زمانبر می‌داند. حال باید دید که سقف خانه انیس الدوله این زمان را تاب می‌آورد یا فرو می‌ریزد!