آیا تنهایی مزمن یا شدید حقیقت دارد؟

 تنهایی مزمن یک اصطلاح برای توصیف تنهایی است که در مدت زمان طولانی تجربه می‌شود. در حالی که تنهایی و تنهایی مزمن، مشکل ویژه‌ای برای سلامت روان نیستند، اما هنوز هم می‌توانند سلامت روانی و عمومی فرد را تحت تاثیر قرار دهند.

تنهایی، توصیف احساسات منفی است که می‌تواند زمانی رخ دهد که نیازهای فرد برای روابط اجتماعی مطابقت نداشته باشد. لذت بردن از تنهایی یک امر کاملا طبیعی است و هر فرد احتیاج دارد تا زمانی جایی را به خودش اختصاص بدهد و استراحت کند، و این مدت زمان نیز برای هر فرد متفاوت است.

تنهایی می‌تواند به خاطر دلایل زیادی از جمله:

    تغییر شغل یا مدرسه
    کار کردن درون خانه
    تغییر شهر
    تنها زندگی کردن برای اولین بار

همانطور که با این شرایط جدید روبه‌رو می‌شوید، احساس تنهایی نیز با گذر زمان تمام می‌شود، اما در بعضی موارد این احساس همچنان ادامه پیدا می‌کند. فقدان ارتباط معنی‌دار نیز به احساس تنهایی اضافه می‌کند. به همین دلیل حتی اگر در یک شبکه اجتماعی گسترده نیز باشید، بازهم ممکن است احساس تنهایی کنید. زندگی کردن با مشکلات روانی یا فیزیکی نیز می‌تواند خطر ابتلا به تنهایی را افزایش دهد.

chronic-loneliness

علائم

تنهایی می‌تواند باعث ایجاد حس پوچی و ناراحتی شود. تنهایی مزمن نیز می‌تواند علائم زیر را به همراه داشته باشد:

    کم شدن انرژی
    حس ابهام و عدم تمرکز
    بی خوابی
    کاهش اشتها
    حس ناامیدی و بی‌ارزشی و عوامل دیگر.

درمان

تنهایی ممکن است به سادگی قابل تشخیص نباشد. پیدا کردن بهترین راه برای رفع و درمان تنهایی معمولا بستگی به این دارد که چه چیزی باعث آن شده است، برای مثال:

    مشکل در شناخت افراد به عنوان دوست
    تغییر شهر و دلتنگی دوستان و رفقای قدیمی
    نداشتن یک رابطه بامعنا
    اعتماد به نفس پایین که باعث مشکل در ارتباط با دیگران شود

chronic-loneliness

در اکثر این موارد صحبت کردن با یک مشاور و روانشناس می‌تواند بسیار موثر واقع شود و به فرد کمک کند تا از پس این چالش برآید. اگر دلیل تنهایی خود را نمی‌دانید یک مشاور می‌تواند کمک بسیار بزرگی کند.