مواد مخدر دارو نیست

 دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر خراسان شمالی گفت: سهم جمعیت روستایی و عشایری خراسان شمالی از طرح‌های فرهنگی و پیشگیری از اعتیاد ناچیز است.

احمد ریواده در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به شعار جهانی مبارزه با مواد مخدر امسال مبنی بر سلامت همگام عدالت و عدالت همگام سلامت، افزود: با مطرح کردن این شعار این سوال به ذهن‌ها خطور می‌کند که در استانی همانند خراسان شمالی توزیع جغرافیایی خدمات ارائه شده برای مبارزه با مواد مخدر و رسیدگی به معتادان تا چه میزان بوده؟ آیا روستاییان و عشایر این استان نیز دسترسی به خدمات سلامت در حوزه اعتیاد را دارند؟

دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر خراسان شمالی ادامه داد: به هیچ عنوان نفی نمی‌شود که در این حوزه خدمات انجام نشده است اما اینکه تا چه میزان خدمت به قشرهای مختلف انجام شده مهم است.

ریواده اظهار کرد: به عنوان مثال در حال حاضر بسیاری از روستاییان و جمعیت عشایری این استان از مراکز سو مصرف مواد مخدر محروم هستند و حتی در تعدادی از شهرهای این استان مراکز دولتی درمان اعتیاد نیز وجود ندارد.

وی با بیان اینکه موضوع دیگری مبنی بر اینکه منابع موجود در اختیار این حوزه چقدر عادلانه مورد استفاده قرار می‌گیرد، تصریح کرد: بخشی از خدمات توسط بخش دولتی ارائه می‌شود که تلاش می‌شود تا اندازه امکان به صورت عادلانه توزیع شود اما در بخش غیر دولتی موضوع تقاضا و سودآوری به میان می‌آید که به بحث عدالت خیلی اهمیت داده نمی‌شود.

این مقام مسئول به حوزه فرهنگی و پیشگیری از اعتیاد و مصرف مواد مخدر اشاره کرد و گفت: به طور کلی در حوزه مصرف مواد مخدر باید فرهنگ عمومی تغییر پیدا کند و این امر نیاز به اجتماعی شدن و ورود همه افراد دارد.

وی افزود: در سال گذشته در حوزه پیشگیری از مصرف مواد مخدر ۳۵۰ هزار نفر از مردم این استان تحت آموزش‌های اولیه در محیط‌های شهری و روستایی قرار گرفتند.

دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر خراسان شمالی تصریح کرد: اما با توجه به اینکه نیمی از جمعیت این استان روستایی و عشایری هستند و یک باور غلط در میان این افراد مبنی بر اینکه از مواد مخدر برای درمان برخی از بیماری‌ها استفاده می‌کنند، وجود دارد، باید کار بیشتری برای تغییر نگرش صورت گیرد.

وی با تصریح بر اینکه در حال حاضر بیشتر اقدامات فرهنگی و پیشگیری از اعتیاد در شهرها متمرکز شده و سهم روستاییان و عشایر ناچیز است، تاکید کرد: باید این اقدامات به دل روستا و جامعه عشایری برده شود چراکه اگر این افراد بنا به علل مختلف مجبور به مهاجرت و اقامت در حواشی شهرها شدند، خود می‌توانند حامل آسیب‌های اجتماعی باشند.