گزارشی از کنسرت کیتارو در تهران

کد خبر: ۲۶۵۹۰

تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۹۳ - ۱۵:۰۰

کیتارو نوازنده و آهنگساز ژاپنی و پس از اجرای چند قطعه از آهنگ‌هایش کارش را با یک هدیه ویژه به ایرانی‌ها به پایان برد.

صادق روحانی:در ميان انتظار تماشاگران، مردي روي صحنه آمد که گوش همه ايراني ها از نواي موسيقي او پر بود. ماسانوري تاکاهاشي يا همان کيتاروي مشهور، فلوت به دست روي صحنه تالار وزارت کشور آمد با خود نواي دل انگيز راه ابريشم را به ارمغان آورد.

تالار وزارت کشور ديشب جاي سوزن انداختن نبود. هم آمده بودند تا از نزديک خالق «جاده ابريشم» را ببينند. اگرچه برنامه با تاخيري نيم ساعته آغاز شد اما نواي فلوت کيتارو که به تنهايي روي صحنه مي نواخت اين تاخير را از ذهن تماشاگران زدود. بعد از تک نوازي کتارو نوبت به بخش اول برنامه اصلي او رسيد. بيش از آنکه تمامي نوازندگان پا روي سن بگذارند، نوازندگان اصلي که همراه کيتارو به ايران سفر کرده بودند به روي سن آمدند. کيتارو خوب مي دانست که «جاده ابريشم» آلبومي خاطره انگيز براي ايراني هاست به همين خاطر در بخش اول برنامه اش و با نوازدگان همراهش قطعاتي از اين آلبوم موسيقي را نواخت. او براي آغاز اين بخش بر ناقوس کوچکي که در جلوي سن تعبيه کرده بود نواخت.

منبع: خبرآنلاین

نوازنده ها شروع به نواختن کردند و همه خاطرات تماشاگران از نواهاي کيتارو زنده شد. تصاوير آسمان و صحرا، باد و شن و باديه نشين ها، و شتراني که در مسير جاده ابريشم قدم مي زندند، همزمان در ذهن همه کساني که در سالن بودند، در پرده اي که پشت صحنه آويخته بودند و از ميان نواهايي که نوازندگان مي نواختند مي گذشت. سکوت محض سالن جولانگاه دستان نوازنده ژاپني بود که روي کيبوردش بالا و پايين مي رفت.

قطعات «جاده ابريشم» يکي پس از ديگر نواخته شد تا اينکه بخش نخست کنسرت به پايان رسيد. کيتارو ميکروفون خود را برداشت و با فارسي گفت: «سلام». تماشاچيان نيز که به شوق آمده بودند با شدت هرچه تمام تر او را تشويق کردند. کيتارو باقي حرف هايش را به زبان انگليسي گفت. او از خوشحالي و هيجانش به خاطر حضور در ايران گفت. او گفت که «جاده ابريشم» را 35 سال پيش اجرا کرده و اکنون به نظرش خيلي پير شده است. او سپس به معرفي آهنگ هايي که در بخش اول نواخته شد پرداخت: فلوت مرکوري، کاروان،جاده ابريشم، آکوا و... . کيتارو پس از اين گفت که براي بخش دم کنسرت هيجان بيشتري دارد چرا که با ارکستري از نوازندگان ايراني همراه خواهد شد. او گفت که مي خواهد با اين ارکستر آهنگ «بهشت و زمين» را بنوازد.

کيتارو خود در جلوي صحنه و در سمت چپ تماشاگران مستقر بود. در وسط رهبر ارکسترش که نوازنده پيانو هم بود ايستاده بود و پشت او نوازنده گيتار الکتريک ، درام و تکنواز ويولن که همگي همراه کيتارو در سفرش به تهران بودند مستقر شده بودند. پشت کيتارو در سمت چپ صحنه نوازندگان ويلن ، فلوت و سازهاي بادي در سه رديف صندلي نشسته بودند. در مقابل آن ها هم نوازندگان ويولنسل نشسته و ايستاده بودند. در مرکز صحنه نيز نوازنده طبل با چهار طبل ايستاده بود. بخش دوم برنامه همانطور که کيتارو گفته بود با آهنگ « بهشت و زمين» آغاز شد. کيتارو روح ژاپني خود را همراه با آثارش به مخاطبان ارائه مي کرد. آرشه نوازندگان که بالا و پايين مي رفت، گويي شمشيرهاي سامورايي ها بود که بالا و پايين مي شد. کساني که آهنگ هاي کيتارو را شنيده و دوست دارند مي دانند که آهنگ هاي او از فضايي آرام و ساکن به سمت طوفاني هيجان انگيز به پيش مي رود، او نابغه بازي با روح آدم در اين انتزاعي ترين هنر بشري است. شب پيش نيز وقتي آهنگ ها او رفته رفته ضرباهنگ تندتري به خود مي گرفتند، مي توانستي هيجان را در چشم و دل و جان دوست داران ايراني کيتارو ببيني.

نوازنده ژاپني و برنده جايزه گلدن گلوپ و گرمي ، پس از اجراي چند قطعه از آهنگ هايش کارش را با يک هديه ويژه به ايراني ها به پايان برد. او آهنگي را نواخت که هنوز منتشر نشده بود. او پيش از اجراي اين قطعه ميکروفن خود را برداشت و گفت آهنگي مي نوازم هنوز روي سي دي نيامده است. او آهنگش را نواخت و براي اداي احترام به مخاطبانش به جلوي صحنه آمد. چند دسته گل به او تقديم شد و يکي از دوست دارانش پرتره اي که از کيتارو کشيده بود به او داد. در تمام اين مدت صداي تشويق حاضران قطع نمي شد. کيتارو صحنه را ترک کرد و رفت اما تشويق ها ادامه داشت. او برگشت و دوباره دستي تکان داد و دوباره رفت.