گرمایش زمین 54 تریلیون پوند بیش از تصور محققان هزینه دارد

 محققان ادعا می کنند که گرمایش زمین 54 تریلیون پوند بیش از چیزی که پیش از این تصور می شد هزینه دارد.

محققان دانشگاه «لنکستر» انگلیس می گویند لایه منجمد دائمی اعماق زمین (permafrost) در قطب شمال در حال ذوب شدن و آزادسازی گازهای گلخانه ای است.

این محققان خاطرنشان کردند که هزینه گرمایش زمین به دلیل وخیم تر شدن تخریب ناشی از ذوب شدن یخ های قطب شمال، 54 تریلیون پوند (70 تریلیون دلار) بیش از چیزی است که پیش از این تصور می شد.

آنها افزودند: با گرم شدن قطب شمال، ذوب شدن لایه منجمد دائمی اعماق زمین موجب آزاد شدن کربن بیشتری به اتمسفر شده و کم شدن میزان یخ و برف موجب کاهش انعکاس نور خورشید به فضا می شود و این تاثیرات به همراه یک سری فعل و انفعالات و عوامل مختلف به وخیم تر شدن گرمایش زمین می انجامد.
با این حال محققان اذعان داشتند که هزینه های تغییر اوضاع اقلیمی جهان را می توان با اجرای اهداف بلندپروازانه تر مورد توافق عهدنامه پاریس به حداقل رساند.
به گفته این محققان، درصورتیکه افزایش دمای هوای جهان را بتوان به زیر 1.5 درجه سانتیگراد بالای دمای هوا در دوران پیش از صنعتی شدن نگاه داشت، در آن صورت هزینه بازتاب تاثیرات ذوب شدن یخ های قطب شمال تنها به 19.3 تریلیون پوند کاهش می یابد.
پیش بینی های قبلی از کل هزینه های تغییر اوضاع اقلیمی زمین در حدود 464 تریلیون پوند (600 تریلیون دلار) برای هر دو سناریوی محاسبه شده است که در آن افزایش دمای هوای جهانی بالاتر از سطوح پیش از صنعتی شدن و زیر 1.5 درجه یا دو درجه سانتیگراد نگاه داشته شود.
هزینه تغییر اوضاع اقلیمی ناشی از بازخوردهای ذوب شدن یخ های قطب تا 19.3 تریلیون پوند (25 تریلیون دلار) در سناریوی آب و هوای 1.5 درجه سانتیگراد و 26.3 تریلیون پوند (34 تریلیون دلار) برای سناریوی 2 درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت.
این محققان در مقاله خود نوشتند که این موضوع هدف بلندپروازانه 1.5 درجه سانتیگرادی را از لحاظ اقتصادی جذابتر از هدف 2 درجه سانتیگرادی می سازد.
در مقابل برآوردن تعهدات فعلی ملی - نگاه داشتن گرمایش زمین به زیر سه درجه سانتیگراد - باعث می شود که بازخوردهای ذوب شدن یخ های قطب یک هزینه اضافی 54 تریلیون پوند (70 تریلیون دلاری) به هزینه های تغییر آب و هوا اضافه کند که این میزان 10 برابر بیشتر از برآورد دستاوردهای اقتصادی طولانی مدتی است که از باز شدن مسیرهای کشتیرانی و منابع معدنی در منطقه قطب شمال به دست می آید.