این بازیگر در گفتوگو با ایسنا، درباره کمتر شدن گرایش مخاطبان نسبت به تماشای سریالهای تلویزیون و همچنین گرایش بازیگران به اجرای برنامههای تلویزیونی اظهار کرد: متأسفانه این روزها سریالسازی کمی خطرناک شده است. نکتهای که وجود دارد این است در برنامهسازی میشود حساسیتها را کمتر و بخشی که دردسرساز است را حذف کرد اما در سریال نمیتوان این کار را کرد؛ چرا که به آن آسیب میزند.
او گفت: برای ساخت سریال در تلویزیون ملاحظات بسیاری وجود دارد. به همین دلیل ساختن آن کمی سخت شده است. زمانی که شما هر کاری کنید به کسی برمیخورد طبیعتاً سوژههایت کمرنگتر میشود. وقتی من راجعبه استندآپ صحبت میکنم میگویم در همه جای جهان استندآپ چهار مقوله اساسی دارد. یا مذهبی است یا سیاسی یا جنسی است و یا اجتماعی است. سه مورد اول را که ما نداریم، بخش اجتماعی هم که نه درباره شغل میتوانیم حرف بزنیم نه شهری، بنابراین استاندارد استندآپمان نسبت به جهان چیزی حدود ۱۰ درصد است.
این بازیگر سپس ادامه داد: شما اگر دقت کنید سریالهای کمدی ما که مورد اقبال واقع میشوند در آن مردها همه زن ذلیل بودهاند به دلیل اینکه زن ذلیلها نمیتوانند شکایت کنند و بگویند ما زن ذلیل هستیم.
او در ادامه درباره گرایش بازیگران به سمت اجرا را کمکاری در حوزه سریالسازی عنوان کرد و گفت: خود من به نسبت قبل این اتفاق برایم افتاد هم تعداد کارها و هم دقت در ساختن کم شده است.
بازیگر زوج یا فرد در ادامه با بیان اینکه یک سری چیزها را همین طوری عقبتر شروع میکنیم بیان کرد: مثلاً یک استعدادیابی داریم که به هر حال با تلنت شو آمریکا مقایسه میشود ولی با این تفاوت که ما در همین اول کار نمیتوانیم از حضور خانمها استفاده کنیم. خود این یعنی اینکه ۲۰، ۳۰ درصد عقب هستیم و در ادامه نیز موارد دیگر. از طرفی یک سری موارد را هم آقایان به راحتی میتوانند انجام دهند ولی آن هم ممکن است پخش نشود. به نظرم مشکل بزرگ این است که خط قرمزهای ما در تلویزیون متغیر است و مدام در حال جابهجا شدن است.
او سپس گفت: من از آن دسته افرادی هستم که بودن در سینما، تئاتر و تلویزیون برایم هیچ فرقی ندارد، هدفم این است که بتوانم کاری کنم که مردم دوست داشته باشند اما متأسفانه کارها در اصول برنامهسازی نیست؛ به عنوان مثال سال گذشته سه قرارداد بستم اما یکی از آنها شروع نشده خوابید.