کاسبان فیلترینگ چه کسانی هستند؟

«برای قدردانی از دستاوردهای جوانان مشهدی به نمایشگاه ICT آمده‌ام. در حرم رضوی و در نمایشگاه، بالاتفاق در مورد انسداد بیشتر شبکه‌های اجتماعی می‌پرسیدند. نه از دستاوردشان گفتند و نه از امیدشان. گویا هنر برخی تنها ایجاد اضطراب در دل مردم با مشکلات اقتصادی و تحریمی روزانه است.» این را آذری جهرمی نوشته. وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات که انگار این روزها بیش از هر کار دیگری به جای دویدن دنبال راه‌اندازی دولت الکترونیک و توسعه زیرساخت‌ها، باید جواب مردم را بدهد و از سوی دیگر مقابل فشارها برای ایجاد محدودیت و فیلترینگ بیشتر بایستد.  «همه‌اش منتظر بودم یکی بوی بد تهران رو گردن #اینستاگرام بندازه. امتیاز این مرحله رو از دست دادن.» این هم توییت رضا رشیدپور است. کسی که این روزها یکی از زنده‌ترین برنامه‌های سیما را روی آنتن دارد و حواس‌اش هست که حساسیت‌های اجتماعی به کدام مسائل است و کدام سوژه‌ها داغ است تا سراغ‌شان برود. عده‌ای می‌گویند برای شودادن و خودنمایی بیشتر. باشد. همین هم که باشد، نمی‌شود گفت او دارد حرفی را می‌زند و شوخی می‌کند که مخاطبان‌اش، عموم مخاطبان‌اش نمی‌پسندند و آن را لایک نمی‌کنند. چرا باید جمله‌ای به طنز بنویسد که محبوبیت خودش را خراب کند. پس حتی به این واقعیتی که گفته اعتقاد هم نداشته باشد، حواس‌اش هست که جماعت چه انتظاری دارند.

تعارف را بگذاریم کنار. وزیر جوان و مومن و خانواده شهید و ارزشی کشور می‌گوید ایجاد محدودیت و انسداد بیشتر باعث دلسردی و ناامیدی است. جوان‌ها، همان‌ها که در نمایشگاه ICT حاضر شده‌اند و لابد جزو بی‌سوادها و غافلان جامعه هم نیستند، با نگرانی پیگیر بگیروببندهای بیشترند. بگذریم از لوکیشن و جغرافیای ماجرا که خود به اندازه کافی از عمق حقیقت حکایت می‌کند. مجری سیما به شوخی از سیاه‌نمایی مخالفان پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی می‌گوید. کاربران فضای مجازی که تکلیف‌شان روشن است؛ یعنی آن به عبارتی ٢٤‌میلیون و به عبارت دیگر ٣٠‌میلیون کاربر اینستاگرام که بعید است مخالف استفاده از اینستاگرام باشند؛ مگر این‌که ریگی به کفش داشته باشند. آن نزدیک به ٤٠‌میلیون کاربر تلگرام هم که یا با فیلترشکن و به لطایف‌الحیل در این فضا مشغولند یا با‌ هاتگرام و طلاگرام، پس از مشقت زیاد دوباره به این پیام‌رسان برگشته‌اند را هم به این آمار اضافه کنید. «خانه ملت» یعنی سامانه رسمی مجلس شورای اسلامی هم که دوباره به تلگرام برگشت. نمایندگان هم که طرح ساماندهی شبکه‌های مجازی و پیام‌رسان‌ها را به دلیل امنیتی‌بودن بیش از حد و خطراتش دوباره به کمیسیون فرستادند تا بررسی شود. به همه وزرا و وکلا و حاضران در توییتر هم فقط در حد یک جمله اشاره کنیم تا اطاله کلام نشود.

در این شرایط باید تصور کنیم چه کسانی مخالف پیام‌رسان‌ها و فعالیت مردم در فضای مجازی‌اند. آقای مومن‌نسب که معتقد است ٢ گیگ اینترنت رایگان دختری را آبستن کرده؟ دیگر کی؟ کسانی که مخالفند، چقدر در این فضاها فعال بوده‌اند و شرایط و کارکرد آنها را از نزدیک لمس کرده‌اند؟ کجا هستند و ارتباط‌شان را با دیگران، با قوم‌ و خویش و دوست و آشنا و با دنیای داخل و خارج از کشور به چه شکل حفظ می‌کنند؟ با سروش و گپ؟ یعنی اگر بخواهند ببینند چه فعالیت‌های رسانه‌ای علیه ایران شکل می‌گیرد و اگر بخواهند پاسخ توطئه‌گران را بدهند و ساده‌تر حتی اگر بخواهند ببینند مسی و رونالدو و باشگاه رئال‌ مادرید چه پیامی برای ‌سال نو گذاشته‌اند، از کجا باید بفهمند؟ از عضویت در ویسپی؟ طبیعتا عده‌ای واقعا نگران آسیب‌های فضای مجازی‌اند و آن‌قدر مضطرب یا چه بسا با اوضاع ناآشنایند که به جای هر گونه اطلاع‌رسانی و فرهنگسازی، می‌گویند برای کنترل و دفع مشکلات باید این فضاها را از بیخ و بن جمع کرد؛ باید بست و تخته کرد. اما در کنار اینها تصور نمی‌کنید عده‌ای هم هستند که دارند از این راه نان می‌خورند؟ شده‌اند مثلا تئوریسین مبارزه با مفاسد و مدام کلاس می‌گذارند و از این مجلس به آن مجلس می‌روند و به خانه و دفتر بزرگان راه پیدا می‌کنند تا راهکار بگویند و هشدار بدهند و نهیب بزنند، به رسانه بیایند و با آمیختن دوغ و دوشاب و آمارهای شاخدار همه را از شبکه اجتماعی و پیام‌رسان و اینترنت بترسانند؛ یک روز هدف فیس‌بوک است، یک روز توییتر و تلگرام و حالا هم اینستاگرام. حرف اینها را چقدر باید جدی گرفت؟ کسانی که با این حرف‌ها نان‌شان را در روغن می‌چرخانند و با فیلترینگ کاسبی می‌کنند؛ زورشان هم که کم نیست و بسیاری از مسئولان دلسوز و صاحب رأی را تحت ‌تأثیر قرار داده‌اند. تا وقتی اینها و کاسبان تحریم و بقیه باشند انگار آب خوش نباید از گلوی مردم پایین برود.

 «برای قدردانی از دستاوردهای جوانان مشهدی به نمایشگاه ICT آمده‌ام. در حرم رضوی و در نمایشگاه، بالاتفاق در مورد انسداد بیشتر شبکه‌های اجتماعی می‌پرسیدند. نه از دستاوردشان گفتند و نه از امیدشان. گویا هنر برخی تنها ایجاد اضطراب در دل مردم با مشکلات اقتصادی و تحریمی روزانه است.» این را آذری جهرمی نوشته. وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات که انگار این روزها بیش از هر کار دیگری به جای دویدن دنبال راه‌اندازی دولت الکترونیک و توسعه زیرساخت‌ها، باید جواب مردم را بدهد و از سوی دیگر مقابل فشارها برای ایجاد محدودیت و فیلترینگ بیشتر بایستد.  «همه‌اش منتظر بودم یکی بوی بد تهران رو گردن #اینستاگرام بندازه. امتیاز این مرحله رو از دست دادن.» این هم توییت رضا رشیدپور است. کسی که این روزها یکی از زنده‌ترین برنامه‌های سیما را روی آنتن دارد و حواس‌اش هست که حساسیت‌های اجتماعی به کدام مسائل است و کدام سوژه‌ها داغ است تا سراغ‌شان برود. عده‌ای می‌گویند برای شودادن و خودنمایی بیشتر. باشد. همین هم که باشد، نمی‌شود گفت او دارد حرفی را می‌زند و شوخی می‌کند که مخاطبان‌اش، عموم مخاطبان‌اش نمی‌پسندند و آن را لایک نمی‌کنند. چرا باید جمله‌ای به طنز بنویسد که محبوبیت خودش را خراب کند. پس حتی به این واقعیتی که گفته اعتقاد هم نداشته باشد، حواس‌اش هست که جماعت چه انتظاری دارند.
تعارف را بگذاریم کنار. وزیر جوان و مومن و خانواده شهید و ارزشی کشور می‌گوید ایجاد محدودیت و انسداد بیشتر باعث دلسردی و ناامیدی است. جوان‌ها، همان‌ها که در نمایشگاه ICT حاضر شده‌اند و لابد جزو بی‌سوادها و غافلان جامعه هم نیستند، با نگرانی پیگیر بگیروببندهای بیشترند. بگذریم از لوکیشن و جغرافیای ماجرا که خود به اندازه کافی از عمق حقیقت حکایت می‌کند. مجری سیما به شوخی از سیاه‌نمایی مخالفان پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی می‌گوید. کاربران فضای مجازی که تکلیف‌شان روشن است؛ یعنی آن به عبارتی ٢٤‌میلیون و به عبارت دیگر ٣٠‌میلیون کاربر اینستاگرام که بعید است مخالف استفاده از اینستاگرام باشند؛ مگر این‌که ریگی به کفش داشته باشند. آن نزدیک به ٤٠‌میلیون کاربر تلگرام هم که یا با فیلترشکن و به لطایف‌الحیل در این فضا مشغولند یا با‌ هاتگرام و طلاگرام، پس از مشقت زیاد دوباره به این پیام‌رسان برگشته‌اند را هم به این آمار اضافه کنید. «خانه ملت» یعنی سامانه رسمی مجلس شورای اسلامی هم که دوباره به تلگرام برگشت. نمایندگان هم که طرح ساماندهی شبکه‌های مجازی و پیام‌رسان‌ها را به دلیل امنیتی‌بودن بیش از حد و خطراتش دوباره به کمیسیون فرستادند تا بررسی شود. به همه وزرا و وکلا و حاضران در توییتر هم فقط در حد یک جمله اشاره کنیم تا اطاله کلام نشود.
در این شرایط باید تصور کنیم چه کسانی مخالف پیام‌رسان‌ها و فعالیت مردم در فضای مجازی‌اند. آقای مومن‌نسب که معتقد است ٢ گیگ اینترنت رایگان دختری را آبستن کرده؟ دیگر کی؟ کسانی که مخالفند، چقدر در این فضاها فعال بوده‌اند و شرایط و کارکرد آنها را از نزدیک لمس کرده‌اند؟ کجا هستند و ارتباط‌شان را با دیگران، با قوم‌ و خویش و دوست و آشنا و با دنیای داخل و خارج از کشور به چه شکل حفظ می‌کنند؟ با سروش و گپ؟ یعنی اگر بخواهند ببینند چه فعالیت‌های رسانه‌ای علیه ایران شکل می‌گیرد و اگر بخواهند پاسخ توطئه‌گران را بدهند و ساده‌تر حتی اگر بخواهند ببینند مسی و رونالدو و باشگاه رئال‌ مادرید چه پیامی برای ‌سال نو گذاشته‌اند، از کجا باید بفهمند؟ از عضویت در ویسپی؟ طبیعتا عده‌ای واقعا نگران آسیب‌های فضای مجازی‌اند و آن‌قدر مضطرب یا چه بسا با اوضاع ناآشنایند که به جای هر گونه اطلاع‌رسانی و فرهنگسازی، می‌گویند برای کنترل و دفع مشکلات باید این فضاها را از بیخ و بن جمع کرد؛ باید بست و تخته کرد. اما در کنار اینها تصور نمی‌کنید عده‌ای هم هستند که دارند از این راه نان می‌خورند؟ شده‌اند مثلا تئوریسین مبارزه با مفاسد و مدام کلاس می‌گذارند و از این مجلس به آن مجلس می‌روند و به خانه و دفتر بزرگان راه پیدا می‌کنند تا راهکار بگویند و هشدار بدهند و نهیب بزنند، به رسانه بیایند و با آمیختن دوغ و دوشاب و آمارهای شاخدار همه را از شبکه اجتماعی و پیام‌رسان و اینترنت بترسانند؛ یک روز هدف فیس‌بوک است، یک روز توییتر و تلگرام و حالا هم اینستاگرام. حرف اینها را چقدر باید جدی گرفت؟ کسانی که با این حرف‌ها نان‌شان را در روغن می‌چرخانند و با فیلترینگ کاسبی می‌کنند؛ زورشان هم که کم نیست و بسیاری از مسئولان دلسوز و صاحب رأی را تحت ‌تأثیر قرار داده‌اند. تا وقتی اینها و کاسبان تحریم و بقیه باشند انگار آب خوش نباید از گلوی مردم پایین برود.