از مجموع مطالبي كه آقاي رئيسجمهور در سخنانشان در مشهد مقدس به زبان آوردهاند كاملاً ميتوان فهميد كه ايشان در مباحث 35 سالهاي كه بر سر نوع برخورد با مشكلاتي از قبيل بدحجابي و معاشرتهاي خارج از موازين و استفاده از ابزارهاي رسانهاي و ارتباطي جديد در جامعه وجود دارد، برخوردهاي متداول توسط مأموران را ناكارآمد ميدانند.
پاسخ اين سؤال را كه چرا نه كار فرهنگي براي حل مشكلات حجاب و عفاف و ساير ناهنجاريهاي اجتماعي كارائي داشته و نه برخوردهاي قانوني؟ بايد در بررسي عملكرد مسئولان پيدا كرد.
مردم مشاهده ميكنند كه بسياري از مسئولين به قانون پايبندي نشان
نميدهند، برخلاف توصيهاي كه در زمينه زهد و سادهزيستي ميكنند خود در
تلاش براي جمع اوري ثروت و مال و منال هستند، عليرغم نصايحي كه در زمينه
رعايت اخلاق ميكنند خود مرتكب بداخلاقي سياسي ميشوند، با اينكه از ضرورت
شايسته سالاري سخن ميگويند در گماشتن اطرافيان و اقوام غيرشايسته خود به
مناصب مختلف حد و مرزي نميشناسند و در زمينههاي مختلف هرچه ميگويند
برخلاف آن عمل ميكنند.
اينها حتي عملكرد خوب مسئولين شايسته را نيز به
فراموشي ميسپرد، اعتقاد مردم به مسئولين را متزلزل ميكند و زمينه را براي
بياعتنائي آنها به قانون و توصيههاي فرهنگي و اخلاقي كارگزاران نظام
فراهم ميسازد. .
به تلويزيون نگاه كنيد كه از حجاب و عفاف حرف ميزند
ولي 22 بهمن و روز قدس و انتخابات كه ميشود از زنان بدحجاب هفت قلم آرامش
كرده در تأييد انقلاب و نظام مصاحبه ميگيرد و پخش ميكند. طبيعي است كه
اين اقدام تلويزيون، تمام كارهاي فرهنگي را خنثي ميكند و به دختران و زنان
الگو ميدهد.
بنابر اين، راه ديگري كه آقاي رئيسجمهور در جستجوي آن
هستند، اينست كه مسئولين اصلاح شوند و شعارهايشان با اعمالشان منطبق شود،
با مردم صادق باشند و به قانون پايبندي نشان دهند تا اعتقاد مردم قوي
شود.