احتمال اول با توجه به این که احمد سالک ملبس به لباس روحانیت و از چهره‌های سرشناس جامعه روحانیت مبارز می‌باشد، اصولاً نمی‌تواند مورد پذیرش قرار بگیرد؛ آن هم روحانیتی که برای چندین قرن نماد زیست اخلاقی و ارجحیت معنویت بر امور دنیوی بوده.
چرا یک نماینده روحانی و پیشکسوت مجلس باید دچار چنین تناقضی در یک موضوع مهم چون استیضاح وزیر خارجه شود؟روزنامه ایران نوشت: «احمد سالک، نماینده شاخص طیف مخالف دولت درباره ضرورت استیضاح وزیر امور خارجه به «ایران» گفت که «در شرایط فعلی بهتر است آقایان بررسی بیشتری بکنند.»
نماینده اصفهان همچنین تأکید کرد که فقط «شنیده است» که برخی در حال جمع‌آوری چنین طرحی هستند و در پاسخ به این سؤال که آیا خود هم این طرح را امضا می‌کند یا خیر، تنها گفت که «حالا ببینیم چه می‌شود.» سالک حتی تأکید کرد که «بعید است این طرح رأی بیاورد.» اما نکته اینجاست که تنها دقایقی بعد طرح استیضاح ظریف به همراه امضاهای مربوط به آن توسط حسینعلی حاجی‌دلیگانی، طراح طرح، در اختیار نمایندگان قرار گرفت و از قضا در لیست ۲۴ نماینده امضاکننده، امضای چهارم مربوط به احمد سالک بود؛ همان کسی که می‌گفت تنها شنیده است که چنین طرحی به جریان افتاده. با این توضیحات چند احتمال وجود دارد: یا این که احمد سالک با علم به این که آن طرح استیضاح را امضا کرده بوده، پاسخ دیگری که منطبق با واقعیت نیست به روزنامه ایران داده، یا این که او اصلاً متوجه نشده که امضایش پای چه طرحی درج شده و چه چیزی را مورد تأیید قرار داده است.
احتمال اول با توجه به این که احمد سالک ملبس به لباس روحانیت و از چهره‌های سرشناس جامعه روحانیت مبارز می‌باشد، اصولاً نمی‌تواند مورد پذیرش قرار بگیرد؛ آن هم روحانیتی که برای چندین قرن نماد زیست اخلاقی و ارجحیت معنویت بر امور دنیوی بوده. احتمال دوم نیز نمی‌تواند از طرف کسی که در نیمی از دوره‌های مختلف مجالس بعد از انقلاب حاضر بوده، قابل پذیرش باشد که بدون تدقیق و مطالعه طرحی را امضا کند. امضای یک نماینده به لحاظ ارزش حقوقی و نفوذ آن قطعاً چیزی بسیار متفاوت‌تر از امضای یک شهروند عادی است که می‌تواند در مقاطعی حتی در زندگی کل جامعه و ملت تأثیرگذار باشد. با این تفاسیر جای این سؤال باقی است که چرا یک نماینده روحانی و پیشکسوت مجلس باید دچار چنین تناقضی در یک موضوع مهم چون استیضاح وزیر خارجه شود؟»
ارسال نظر
