انتظارات علیرضا رئیسیان از رییس سازمان سینمایی

علیرضا رئیسیان درباره انتظاراتی که از رییس جدید سازمان سینمایی وجود دارد، گفت: در دنیای امروز دیگر اشخاص تعیین‌کننده نیستند بلکه باید فضای مناسب برای پیشرفت وجود داشته باشد و فشارهای بیرونی که جسارت و قدرت مانور مدیران را می‌گیرند حذف شود.

این کارگردان سینما در گفت‌وگویی با ایسنا در پاسخ به این پرسش که چه انتظاراتی از رییس جدید سازمان سینمایی وجود دارد و انجام چه کارهایی می‌تواند از اولویت‌های او باشد؟ با اشاره به انتخاب سرپرست برای این سازمان بیان کرد: آقای انتظامی که اکنون سرپرستی سازمان سینمایی را برعهده گرفته‌اند، علیرغم نکات مثبتی که راجع به شخصیت و گذشته ایشان بیان می‌شود، حکم مدیریتی‌شان موقتی است؛ بنابراین با توجه به این شرایط توقع زیادی از ایشان نمی‌رود که اتفاق مهم و تاثیرگذاری در مدت مدیریت‌شان رخ دهد.

وی ادامه داد: در حال حاضر یکی از مهم‌ترین اولویت‌ها می‌تواند رسیدگی به وضعیت ساختار تشکیلات سینمایی باشد. اکنون قوانینی که وجود دارند بیشتر جنبه بازدارندگی دارند تا کمک‌کننده. در حقیقت یکی‌ از وظایف دولت بسترسازی برای بهبود اوضاع است نه بازدارندگی. نکته دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد طرح اختیاری کردن گرفتن پروانه ساخت است. در این مورد بارها صحبت کردیم اما متاسفانه شنیدم که انعکاسش در مدیریت وزارتخانه خوب نبوده زیرا آن‌ها تصور کردند اختیاری شدن پروانه ساخت یعنی حذف بخش نظارت؛ در حالی که در کتاب، روزنامه، مجله، تئاتر، موسیقی و ... هیچکدام نظارت پیش از تولید نداریم.

رئیسیان با تاکید بر اینکه «ساختار تشکیلاتی و اداری سازمان سینمایی هم باید تغییر کند و به‌روز شود»، گفت: باید شرایطی ایجاد شود که سازمان از این حالت بروکراسی خود خارج شود. از دیگر انتظارات ما این است که باید آرایش تولیدات سینمایی تغییر کند. این همه تولیدات یکنواختی که پروانه ساخت می‌گیرند، اصلا مطلوب سینمای ایران نیستند و باید بررسی‌های دقیق‌تری بر روی ژانر، نوع و تعداد آثار تولیدی در سال صورت بگیرد. نکته دیگر انحصاری است که در بخش پخش و اکران آثار سینمایی وجود دارد. بخش بین الملل سینمای ایران هم وضعیت مطلوبی ندارد.

او افزود: باید یک فکر جدی‌ برای ماهیت سرمایه‌های موجود در سینمای ایران هم کرد. این سرمایه‌ها در خیلی از موارد مشکوک و آسیب زننده‌اند. فیلم‌هایی که مشخص نیست با چه سرمایه‌ای تولید می‌شوند و برآورد مالی‌شان از حد متوسط سینمایی ایران بالاتر است باعث افزایش بی‌رویه هزینه‌ها در سینمای ایران شده است و نکته دیگر هم رسیدن به استقلال و عدم تمرکزگرایی در اصناف خانه سینما است.

این کارگردان در پایان گفت: در دنیای امروز دیگر اشخاص نیستند که تعیین‌کننده‌اند بلکه نکته مهم‌تر لزوم وجود فضای مناسب برای پیشرفت کار است. اکنون تئوریسین‌های بزرگ دنیا هم از همین صحبت می‌کنند اما متاسفانه در ساختار اداری و صنفی ما هنوز اشخاص اهمیت دارند و تا وقتی فضا برای قدم‌های جدی آماده نیست کاری از پیش نمی‌رود. یک عامل مهم دیگر که مانع رسیدن به اهداف می‌شود فشارهای بیرونی است. برای رفع این مشکل هم باید وزارت ارشاد و دولت فکری اساسی کنند تا فشارهایی که از طرف مجلس یا قدرت‌های بیرونی و جریانات سیاسی وارد می‌شود، قدرت مانور و جسارت مدیران را نگیرد.