مشخصه شعری او که هرگاه بدان روی می آورد محتوا و زبان شعریش اوج میگیرد، غمنامههایی است از سر درد که بر زبان کوهنوردی رنجور از بیمهری ایام جاری میشود و بر نابودی حیات وحش مویه میکند.
منبع: ایلنا
ارسال نظر
وی کارمند بازنشسته وزارت نیرو ساکن ایلام بود. عباســــی آرام" روایتگری است که بخشی از تاریخ معاصر ایلام را از دیدگاه یک شاعر و هنرمند به تصویر میکشد.
عباسی شاعری خوش ذوق و خوشخو، قصه پردازی بذله گوست. او در شاعری تخلص آرام را برای خود انتخاب میکند. ستایش و تمجید را فقط شایسته خداوند پیامبر و ائمه(ع) میداند. ستایشگران گزافهگوی را سرزنش میکند. او دارای کلامی روشن و جذاب است. به زبان کردی ایلامی مایل به کلهری شعر میگوید. شعرش بیریا و بر دل مینشیند. او از مناظر طبیعت، اشخاص، شهرها و... توصیف میکند. از اشعار زیبا و دلنشین او میتوان به شعر تخت خان، وژدرون، مانشت و قلارنگ که همگی در وصف طبیعت و خاطرات خود در این مناطق نام برد.
مشخصه شعری او که هرگاه بدان روی میآورد محتوا و زبان شعریش اوج میگیرد، غمنامههایی است از سر درد که بر زبان کوهنوردی رنجور از بیمهری ایام جاری میشود و بر نابودی حیات وحش مویه میکند. هرگاه این خصیصه با روایتهای تاریخی دوران پیش از آغاز عصر شهرنشینی قرن اخیر در ایلام ادغام میشود؛ نهایت فصاحت و بلاغت و ارزش و توان شعری شاعر را مینمایاند.