ده ها هزار شهروند ترک در اسارت به سر می برند که بعضی از آنها در خارج بسیار شناخته شده هستند، از جمله عثمان کاوالا، رهبر یک ان.جی.او و احمد آلتان، روزنامه نگار و رمان نویس، که به خاطر همان افترایی که به برونسون زده شده بود، در زندان به سر می برند.
بر اساس شواهد، کشیش اندرو برونسون، پس از حضور در دادگاه در تاریخ 12 اکتبر، از حبس در ترکیه پس از دو سال به خاطر اتهام حمایت از گروه های تروریستی، آزاد شد. این اتفاق بخشی از اتهام خیالی بود که به برونسون زده شده بود و شاهدان آن هم هویت پنهان داشتند.او به خاطر "سیستم قضایی ترکیه" بی گناه اعلام نشد بلکه به این خاطر بود که ترک ها می ترسیدند ترامپ دوباره پیام های تهدید آمیزش را در توییتر آغاز کند و دوباره ارزش لیر کاهش پیدا کند و تورم موجود را بدتر کند. ترکیه در آغاز یک رکود اقتصادی شدید است که تهدیدی برای سیستم اقتصادی و ائتلاف انتخاباتی رجب طیب اردوغان است.
آزادی برونسون شاید یکی از مسائل مورد اختلاف بین ترکیه و آمریکا را حل کرده باشد. اما موارد مورد اختلاف زیاد هستند، از جمله دستگیری و حبس سه تبعه ترکیه که کارمند وزارت امور خارجه بودند و به سفارتخانه ها و کنسولگری ها در امور دیپلماتیک کمک می کردند. دولت ترامپ در حالی که بسیار بر مسئله برونسون تاکید داشت اما در مورد دستگیری این سه شهروند دو تابعیتی ترکی – آمریکایی که در زندان به سر می برند، سخنی به میان نیاورد. یکی از این سه کارمند سرویس خارجی به مدت 37 سال برای آمریکا کار کرده است.
دو مسئله مورد اختلاف دیگر نیز بین این دو کشور وجود دارد. یک مسئله، تصمیم اردوغان برای خرید سامانه دفاع موشکی S-400 از روسیه است که احتمالا می تواند خطری برای جت های جنگنده F-35 آمریکا باشد. کنگره آمریکا هشدار داده است که مانع دستیابی ترکیه به F-35 شود مخصوصا حالا که فروش S-400 نهایی شده است. مسئله دوم، که نگران کننده تر است، ناراحتی ترکیه از اتحاد آمریکا با کردهای سوریه در مقابله با داعش است. از دید ترکیه، کرد های سوری، از قماش کردهای ترکیه هستند و یک تهدید استراتژیک به حساب می آیند. موفقیت های کردهای سوریه که از همکاری با آمریکا به دست آمده، ممکن است همان نتیجه ای را داشته باشد که در عراق داشت. کردهای عراق منطقه ای خودمختار برای خود ایجاد کرده اند. اگر همین اتفاق در سوریه بیافتد، کردهای ترکیه، که گه گاه و در طول تقریبا یک قرن دست به شورش زده اند، فکر خواهند کرد که اکنون نوبت آنها است. روزی که برانسون آزاد شد، اردوغان تهدید به مداخله در سوریه، به ویژه شهر منبج، که تحت کنترل آمریکایی ها و کردها است، کرد و گفت آن جا را از حضور کردها پاک خواهد کرد. گرچه لاف زده است، اما تهدیدات و لفاظی های ضد آمریکایی هر روزه اردوغان، شرایط را برای آمریکایی ها در ترکیه دشوار خواهد کرد.
آزادی برونسون برای دولت ترامپ پیروزی به حساب نمی آید. واشنگتن مجبور شد برای این آزادی با آنکارا و یک بانکدار ترک، که به خاطر نقض فاحش تحریم های امریکا علیه ایران، مجازات شده بود، معامله کند. این بانکدار احتمالا مابقی دوران مجازاتش را در ترکیه خواهد گذراند. وزارت خزانه داری آمریکا بانک او را، هالک بانک، به خاطر نقض تحریم ها جریمه کرده که احتمالا میزان جریمه بسیار کاهش یافته است. به عبارت دیگر سیاست گروگان گیری اردوغان بی ثمر نبوده است. همچنین ترامپ اجازه داد این ماجرای گروگان گیری زیادی وخیم بشود.
با این حال، این اتفاق موفقیت چشمگیری برای اردوغان به همراه نداشت. اکنون همه مردم دنیا، به غیر از خود مردم ترکیه که هیچ گاه خبرهایی انتقادی علیه رئیس جمهور نمی شنوند (چون اردوغان تمام رسانه ها را تحت کنترل دارد) می دانند که "سیستم قضایی ترکیه" از رئیس جمهور دستور می گیرد.
در جلسه رسیدگی به محاکمه 12 اکتبر، همان چهار شاهد با هویت پنهان به ناگهان و به طور هم زمان شهادتشان را پس گرفتند و ادعا کردند که سوء تفاهم پیش آمده است. آنها تمام این مدت که رسانه های ترکیه از شهادتشان به عنوان مدرک خطاکار بودن برونسون استفاده می کردند، کجا بودند؟ ده ها هزار شهروند ترک در اسارت به سر می برند که بعضی از آنها در خارج بسیار شناخته شده هستند، از جمله عثمان کاوالا، رهبر یک ان.جی.او و احمد آلتان، روزنامه نگار و رمان نویس، که به خاطر همان افترایی که به برونسون زده شده بود، در زندان به سر می برند. اما از آن جایی که آنها شهروندان ترکیه هستند، احتمال نجات یافتشان وجود ندارد./دیپلماسی ایرانی
ارسال نظر
