اختلاف بین
تیم‌ملی بزرگسالان و امید و توهین آشکار دستیار کی‌روش به حمید استیلی
موضوعی است که اگر به آن رسیدگی فوری نشود، تبعات جبران ناپذیری برای
فوتبال ملی ایران به همراه خواهد داشت.
ماجرای استفاده یا عدم استفاده تیم‌ملی امید از امکانات مجموعه PEC در هفته‌ای که گذشت باعث شد تا کادرفنی دو تیم بارها با اظهارنظرهایشان از خجالت یکدیگر دربیایند. با این حال پس از صحبت‌های روز شنبه کارلوس کی‌روش مبنی بر اینکه تمام تیم‌های ملی می‌توانند از مجموعه مرکز ملی فوتبال استفاده کنند و مصاحبه استیلی با سایت فدراسیون فوتبال مبنی بر اینکه تیم‌ملی بزرگسالان و امید باهم تعامل دارند، به نظر می‌رسید که این غائله ختم به خیر شده اما به یکباره "میک مک‌درموت" دستیار کی‌روش در کانال رسمی تیم ملی فوتبال صحبت‌هایی تند و بی‌ادبانه‌ای را علیه حمید استیلی بازیکن سابق تیم ملی و مدیر تیم امید انجام داد که دوباره آتش زیر خاکستر را برانگیخت.
به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال باتوجه به رقابت‌های مهمی که هم تیم‌ملی امید – رقابت‌های انتخابی المپیک ۲۰۲۰- و هم تیم‌ملی بزرگسالان – جام‌ملت‌های آسیا - در پیش دارند و امکانات محدودی که در اختیار دارند، نتوانسته با برنامه‌ریزی درست، بستر را برای استفاده هر دو تیم از امکانات موجود فراهم کند و این یک ایراد بزرگ است که اکنون اختلاف نظرهای افراد اجرایی و فنی در این دو تیم را علنی کرده است.
صحبت‌های دستیار کی‌روش درباره مدیر تیم‌ملی امید به وضوح نشان می‌دهد خلاء مدیریت کلان و دلسوز در فوتبال و برنامه‌ریزی در تیم‌های ملی توسط فدراسیون فوتبال، جدی است و همین مساله باعث شده که هر بخش از مجموعه این فدراسیون حرف خودش را بزند و نگاهی به منافع کلی فوتبال ملی ایران وجود نداشته باشد، این در حالی است که در زمان ریاست محمد دادگان و محسن صفایی فراهانی، همواره تصمیمات رئیس فدراسیون فوتبال فصل‌الخطاب همگان بود.
مهم‌تر از همه اینکه اکنون این ضرورت احساس می‌شود که در مجموعه فدراسیون فوتبال یک بار برای همیشه یک نفر اعلام کند که خط قرمز اظهارنظرهای توهین‌آمیز کادر فنی تیم ملی کجاست؟
مسوولان فدراسیون باید به این پرسش پاسخ دهند که تا کی باید با این نوع دیالوگ‌های توهین‌آمیز از جانب کی‌روش و دستیاران خارجی‌اش کنار آمد؟
آیا عدم مدیریت رفتارهای گذشته کی‌روش زمینه ساز این موضوع نبوده که امروز دستیار خارجی او هم این جسارت را به خود می‌دهد که به یک بازیکن پرافتخار، مربی فوتبال و مدیر تیم ملی امید این‌گونه حمله کند و پا را از دایره اختیارات و مسوولیتش فراتر بگذارد و در نهایت هم به هیچ کس پاسخگو نباشد؟
آیا اگر این اظهارات دستیار کی‌روش از جانب علی کریمی یا یک منتقد داخلی فدراسیون و علیه شخص رییس فدراسیون فوتبال صورت می‌گرفت بازهم کمیته اخلاق و رییس فدراسیون موضوع را رها می‌کردند؟
بنظر فصل الخطاب بودن یک نظر، مهره گمشده‌ی مدیریتی است که سال‌هاست فوتبال ملی ایران را رنج می‌دهد و همین نقص نیز باعث شده به قول وزیر سابق ورزش، جای کارگر و کارفرما در تیم ملی فوتبال تغییر کند.
امید است که فدراسیون فوتبال حداقل در موضوع توهین و رفتارهای خلاف اخلاق و انسانی مربیان شاغل در تیم ملی فوتبال ایران حساسیت بیشتری به خرج دهد و نگذارد در یک موضوع اختلافی که هر دو طرف درگیرش از مسوولان تیم‌های تحت مدیریت خودش است، این‌گونه توهین آمیز به یک فرد با سابقه "افتخار فوتبال ملی ایران" در خاک کشور توهین شود.
