ایبنا نوشت: محمد
دبیرسیاقی، پژوهشگر برجسته ادبیات، شب گذشته در 99 سالگی دارفانی را وداع
گفت. او مدتی به دلیل کهولت سن در بیمارستان مهرگان بستری بود.
حمید عابدی‌ها از شاگردان سید محمددبیرسیاقی، خبر مرگ سیدمحمد دبیرسیاقی را تایید کرد و گفت: «دکتر دبیرسیاقی که چند هفته قبل یه دلیل ضعف و ناتوانی ناشی از کهولت سن در بیمارستان مهرگان قزوین بستری شده بود و پس از بهبودی وضعیت خود به خانه منتقل شده بود، شب گذشته در منزل خود دار فانی را وداع گفت.»
محمد دبیرسیاقی در سال 1298 در محله گلبن قزوین دیده به جهان گشود، پدرش سیدباقر از خوشنویس‌های مشهور بود. دبیرسیاقی پس از دوره ابتدایی، دوره اول متوسطه را در دبیرستان شاهپور (امید) قزوین به اتمام رسانید. او پس از گرفتن دیپلم در سال ۱۳۱۸ وارد دانشگاه تهران شد.
او در سال ۱۳۲۴ دکترای ادبیات فارسی خود را از دانشگاه تهران دریافت کرد و در سال ۱۳۲۵ به عضویت انجمن بین‌المللی ایران‌شناسی درآمد. او به تدریس در دانشگاه تهران و نیز دانشگاه‌های چین و مصر پرداخت. دبیرسیاقی نزدیک به ۸۰ متن ادبی و تاریخی را تصحیح و منتشر کرده است که از میان آنها می‌توان به «شاهنامه فردوسی»، «دیوان منوچهری»، «نزهةالقلوب»، «فرهنگ سُروری و سلطان جلال‌الدین خوارزمشاه» و «تصحیح لغت فرس اسدی طوسی» اشاره کرد.
