چرا زن‌ها باید در خیابان بخوابند؟!

گزارش تکان‌دهنده‌ی دانشجوی دختری که به‌علت دیر رسیدن، از خوابگاه محل اقامتش جا ماند و بعد هم با مراجعه به چند مهمانپذیر، به‌علت نداشتن شناسنامه و نامه‌ی اداره‌ی اماکن، جواب رد شنید و مجبور شد، شب را در پایانه‌ی اتوبوس‌رانی به صبح برساند، برای چندمین‌بار در طول سال‌های گذشته، این پرسش را مطرح می‌کند که چرا برخی مراکز اقامتی بعد از گذشت 15 سال از ابطال بخشنامه‌ی اداره‌ی اماکن نیروی انتظامی، همچنان از پذیرش زنان مجرد (تنها و بدون داشتن همراه مرد محرم به اضافه‌ی مدارک مستند که تأییدکننده‌ی این محرمیت باشد) خودداری می‌کنند؟!

نیروی انتظامی و مسوولان اداره‌ی اماکن بارها اعلام کرده‌اند که هیچ ممنوعیتی برای پذیرش زنان مجرد در مراکز اقامتی وجود ندارد، چون نیروی انتظامی به‌طور نامحسوس با سیستم ثبت مسافر در مراکز اقامتی در ارتباط است.

سیستم ثبت در مراکز اقامتی به این شکل است که مشخصات مسافر، زن یا مرد (در هر رده‌ی سنی) بعد از تکمیل فرم پذیرش، در سامانه‌ای ثبت می‌شود که نهادهای زیادی به اطلاعات آن دسترسی دارند،‌ از جمله اداره‌ی اماکن نیروی انتظامی. بنابراین و البته طبق بخشنامه‌ی اداره‌ی اماکن، دیگر لزومی ندارد مسافر به این اداره، مراجعه کند و معرفی‌نامه‌ی آن اداره را به‌شکل دستی به مراکز اقامتی تحویل دهد.

با این وجود، ظاهرا بخشنامه‌ی جدید اداره‌ی اماکن با موضوع «حذف ممنوعیت پذیرش زنان مجرد در مراکز اقامتی بدون تأیید این اداره» بعد از این همه سال، هنوز به‌دست برخی مراکز اقامتی نرسیده یا توجیه از سوی اداره‌ی اماکن پس از ابلاغ بخشنامه‌ی جدید، آن‌قدر قوی و مناسب نبوده که مراکز اقامتی، بدون داشتن واهمه از بار مسوولیت و تخلفی که متوجه‌شان خواهد شد، زنان را پذیرش کنند.

با وجود این‌که آن دانشجوی دختر علی‌رغم داشتن کارت شناسایی به مهمان‌پذیر راه داده نشد، اما رییس اتحادیه‌ی هتلداران استان تهران در این‌باره تأکید کرد: مسافر حتی اگر هیچ مدرک شناسایی هم نداشته باشد، مرکز اقامتی طبق بخشنامه‌ها و ضوابط موجود، مجبور است که مسافر را پذیرش کند و سپس اداره‌ی اماکن را در جریان قرار دهد. در اجرای این قانون، هیچ تفاوتی بین مسافر زن و مرد وجود ندارد.

ماجرای دانشجوی دختر، یک مصداق برای کل زنان ایرانی است و این موضوع را مطرح می‌کند که تکلیف در این‌باره چیست؟ چرا هربار باید این سوال مطرح شود که آیا اداره‌ی اماکن، بخشنامه‌ی قبلی خود را باطل کرده و بخشنامه‌ی جدید را به تمام واحدهای اقامتی حتی در دورافتاده‌ترین نقاط کشور، ابلاغ کرده و اگر این‌طور است، چرا هنوز برخی مراکز اقامتی خود را ملزم به رعایت آن نمی‌دانند؟

جمشید حمزه‌زاده ‌- رییس جامعه‌ی هتلداران ایران - گفت: تا آنجا که من اطلاع دارم، بخشنامه‌ی قبلی اداره‌ی اماکن، سال‌هاست باطل شده و بخشنامه‌ی جدید هم سال‌هاست ابلاغ شده و حتما به‌دست تمام مراکز اقامتی رسیده است و آن ممنوعیت قبلی برای پذیرش زنان در این مراکز باید برداشته شده باشد.

او تأکید کرد: مراکز اقامتی طبق آخرین بخشنامه‌ی اداره‌ی اماکن، باید مسافر را حتی اگر مدارک شناسایی نداشته باشد، پذیرش کنند.

محمدعلی فرخ‌مهر - رییس اتحادیه‌ی هتلداران استان تهران -، یعنی شهری که کانون حادثه برای آن دختر دانشجو و شاید زنان و دختران دیگری هم بوده باشد، نیز با تکرار و تأیید سخنان رییس جامعه‌ی هتلداران ایران گفت: مسافر، فرقی نمی‌کند زن یا مرد، تحت هر شرایطی و بدون داشتن مدارک شناسایی باید در مرکز اقامتی، پذیرش شود و اصلا به داشتن نامه‌ی اماکن نیازی نیست.

وی ادامه داد: وقتی مسافری فرم پذیرش در مرکز اقامتی را تکمیل می‌کند، مشخصاتش در سامانه‌ای ثبت می‌شود که اداره‌ی اماکن به آن دسترسی دارد و دیگر نباید آن نامه را بخواهند. مراکز اقامتی با این کار دقیقا طبق بخشنامه‌ی اداره‌ی اماکن رفتار کرده‌اند و تخلفی هم صورت نگرفته است.

او اظهار کرد: ما ابتدا مسافر را پذیرش می‌کنیم تا از حوادث بعدی جلوگیری شود، سپس به اداره‌ی اماکن با ثبت مشخصات مسافر اطلاع می‌دهیم. این روش سال‌هاست در مراکز اقامتی تهران اجرا می‌شود.

فرخ‌مهر پس از شنیدن ماجرایی که برای آن دانشجوی دختر رخ داده، در پاسخ به این پرسش که اگر مرکز اقامتی از پذیرش مسافر حتی با داشتن کارت شناسایی و به بهانه‌ی نداشتن نامه‌ی اداره اماکن خودداری کردند، برخورد چه خواهد بود؟ گفت: اگر مرکز اقامتی، مسافر را نپذیرند، تأکید می‌کنم فرقی بین زن و مرد نیست، تخلف کرده‌اند و باید از طریق اداره اماکن نیروی انتظامی پیگیر آن تخلف شد.