افشاگری ملی‌پوش رویینگ از اتفاق‌های درون تیم ملی

 خشایار عباس‌آبادی که سال گذشته در رقابت‌های قهرمانی آسیا به مدال برنز رسید اما به بازی‌های آسیایی اعزام نشد از اتفاق‌های عجیب و غریب درون تیم ملی قایقرانی صحبت کرد.

دارنده مدال برنز رویینگ آسیا در گفت و گو با ایسنا، درباره تاثیرات مثبت مربی رومانیایی در رویینگ اظهار کرد: روز اول ملاقاتم با آقای صادقی را کاملا به یاد دارم که به ما گفت توان بچه های ایران از بقیه کشورها هیچ چیزی کم ندارد و جیوگا را از رومانی آورده‌ایم تا مانند ولاسکو برای والیبال، روئینگ را متحول کند. او گفت که مدال جهانی و المپیک به هیچ وجه دور نیست.

عباس‌آبادی ادامه داد: شبی که جیوگا ایران را ترک می‌کرد خیلی ناراحت بود و گفت که من مهم تر از نتیجه و مدال‌های رنگارنگ، برای روئینگ یک خانواده ساختم. حالا باید بپرسیم که چه بر سر خانواده روئینگ آمد؟ دشمن ما کجایی بود؟ رقبای ما در آسیا بودند یا دوستان داخلی؟

ملی‌پوش رویینگ ایران همچنین بیان کرد: سال پیش زمانی که با شعار یکی برای همه و همه برای یکی عازم تایلند بودیم تا در رقابت‌های قهرمانی آسیا شرکت کنیم تمام هم و غم جیوگا یکدست بودن تیم بود و این شعار را برای ما انتخاب کرده بود. با مدال همدیگر از خوشحالی اشک می‌ریختیم و از نتیجه نگرفتن در بعضی ماده ها همه ناراحت می‌شدیم. همه به هم کمک می‌کردیم تا روحیه تیم حفظ شود و هیچکس دخالت یا تصرفی به سرنوشت دیگری نداشت و تصمیم گیرنده برای ارنج ها کورنومتر بود نه کس دیگری!

او ادامه داد: متاسفانه روحیه تیم مردان برخلاف بانوان، صد و هشتاد درجه تغییر کرد و به کل قانون‌ها از نو نوشته شد و تمام کسانی که جیوگا به هزار زحمت دستشان را از دخالت و تصرف کوتاه کرده بود با قدرتی دو چندان شروع به خراب کردن و گرفتن انتقام از تیم مردان کردند و قدم به قدم تیم مدالیست سال قبل را به نابودی کشاندند. هر چه سال گذشته گفتیم در مدت کمی که تا بازی‌ها مانده سیستم تمرینی‌مان را تغییر ندهید، گوش شنوایی نبود که نبود! به همین دلیل هرگز نمی خواستم مصاحبه کنم مخصوصا الان که حکم نوشدارو بعد از مرگ سهراب را دارد. حالا می‌بینید چه بر سر تیممان آورده‌اند؟ آن صفا و صمیمیت را به کینه و دشمنی تبدیل کردند. باید پاسخ داده شود که چرا روئینگ و این همه مدال را به دست این افراد سپردند؟ مگر امیرحسن کاویانی چه مشکلی داشت؟

عباس‌آبادی در ادامه به ایسنا گفت: من نمی‌دانم اصلا چرا محسن شادی باید بیاید اسم مرا مطرح کند؟ مگر من به او چه بدی یا بی احترامی کرده بودم؟ در جایی از مصاحبه اش گفته نفر اول پارسال امسال چهارم شد دقیقا به همین دلیل بود که ادعای مدال طلا را داشتم چون شگرد ورزشکار قزاق را بررسی کرده و می‌دانستم چطور باید شکستش بدهم. سوال من این است که کره جنوبی پارسال نقره گرفت امسال هم نقره را تکرار کرد و بهترین نماینده ژاپن که پارسال بعد از من به مقام چهارمی رسیده بود امسال در نبود من با تشکر از کسانی که جلوی من را گرفتند سکوی برنز را از آن خود کرد. چرا به این مسائل توجه نمی‌شود؟

او افزود: محسن شادی در جای دیگر مصاحبه اش گفته ما برای تست نهایی اعلام کرده بودیم اما کسی نیامد! اولا که تمام ارنج های سنگین وزن را مثلا به تصمیم سرمربی بسته بودید چون شخص آقای شادی دوست داشت قایق دو نفره سنگین وزن را هم که شنیده بود چین در آن ماده شرکت نمی‌کند نیز مال خود کند. از طرفی برای قایق سبک وزن، شما محمد حمزه نتاج را با این دروغ که این قایق اعزام نخواهد شد به خانه فرستادید، امیر آقازاده را گفتید حق ندارد وزن خود را کم کند چون تست انتخابی را سنگین وزن شرکت کرده و با اندوهی بسیار و دست خالی، از جو مسموم و زورگویی فراری‌اش دادید. مهدی قپانوری که ورزشکار تازه کار اما خوش آتیه و از مدعیان حال حاضر سبک وزن کشور است را گفتید اجازه حضور در اردو را ندارد چون قایق کم داریم!

عباس‌آبادی همچنین گفت: سپس گفتید حق شرکت در تست را ندارد چون اسمش رد نشده‌ است. مگر چند ورزشکار داشتیم که شما اینها را هم فراری دادید؟ درحالی که آقای شادی به هر کسی که می‌توانست در کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش تماس گرفت تا امکان و اجازه حضور در تست برای همشهری خود وحید جوهری را کسب کند، در حالی که فدراسیون مخالف این تصمیم بود. او حتی از روی دست فدراسیون هم تصمیم می‌گرفت. در جای دیگر مدعی شده که هیچ دخالتی در اردو ها نداشته. ما در شهر ابهر 4 سوئیت سه اتاقه، مجهز به آشپزخانه و حمام و دستشوئی و از همه مهمتر سه لاین در مسافت استاندارد دوهزار متر داشتیم، پس چرا اردو به کیلومتر ها دورتر و به فاصله نیم ساعتی مرز ایران با ترکیه و عراق منتقل شد؟

دارنده مدال برنز رویینگ قهرمانی آسیا تصریح کرد: با نظر او به جایی رفتیم که نه تنها لاین نداشت بلکه برای سوار شدن قایق اسکله هم نداشتیم. در حالی‌که با لطف روستاداری سیلوانه در اداره آتش‌نشانی مستقر شدیم. حتی کف زمین اداره هم یک ماه بعد خودمان البته به خرج روستا موکت پهن کردیم. این کجا و آن کجا. تا یک ماه ابتدای اردو به دلیل بارش برف منطقه سردسیری از تمرین باز ماندیم. از دیگر تصمیم گیری های آقای شادی تاریخ تست انتخابی یا بهتر بگویم بازی انتخابی بود که ترتیب داده بودند برای حذف من. طبق گفته ی آقای امینی رئیس فدراسیون تست باید پانزدهم تیر برگزار می‌شد اما دو روز مانده به تست اعلام کردند که هنوز آماده نیستند و تست نخواهند داد و به روز هفدهم موکول شد. باز هم حرفش از رئیس بالاتر رفت. کجای دنیا تاریخ مسابقه اینطور تغییر می‌کند؟

او افزود: بارها حرف و تصمیم‌های آقای امینی را به همراه طاهر کبوتری شکستند، رئیس فدراسیون را نسبت به من بی اعتماد کردند و مشاوره های بی اساس دادند. آیا تمام آماده سازی برای روز مقرر بی فایده است؟ دوباره احساس خطر کردند و تست در روز بیست و دوم ماه در حالی برگزار شد که ما در پیست ارومیه نه لاین و نه داور خط نگهدار داشتیم! آنجا بود که فهمیدم چرا لاین خوب نیست! زمانی‌که من در ابتدا جلو افتادم برای 500 متر طاهر کبوتری سر من داد زد که برو به طرف بیرون و مرا از مسیرم منحرف کرد تا آقای شادی بتواند جلو بیفتد. از قصد از لاین فرضی خود خارج و به پشت من آمد و هرگز حتی یک کلمه به او تذکر ندادند و این شد که ادامه دادن من فایده‌ای نداشت.

عباس‌آبادی با انتقاد از شرایط اردو تصریح کرد: اما بار اولی نبود که این ناداوری در حق من اتفاق می افتاد و دیگر رمق جنگیدن و اعتراض نداشتم. المپیک آمد و این بازی‌ها شروع شد! تمام این‌ها گوشه‌ای از دخالت‌های یک ورزشکار است. روزی یک‌بار بیشتر اجازه پاروزدن را نداشتیم، حتی یک وعده در عصر را نگذاشتید پارو بزنیم. آقای کبوتری که به دروغ ادعا می‌کند هند در بازی‌های آسیایی اینچئون 6 مدال گرفت بداند که مسوولان با یک جست و جوی ساده در اینترنت می‌توانند بفهمند تنها سه برنز بیشتر نگرفته بود که جیوگانیک این دوره توانست یک طلا یک نقره و یک برنز برای تیم هند را در حالی کسب کند که شانس سه طلای دیگر را بدلیل مریض شدن ورزشکاران در هواپیمای اعزامی به جاکارتا از دست داد.

او افزود: این حجم از ادعاهای این دوستان باور کردنی نیست. دست خودشان را برای همه رو کرده‌اند. هیچ خط قرمزی برای خود نگذاشته‌اند. از طرفی دیگر دلیل ناکامی در سال‌های پیش از حضور جیوگانیک در ایران و کوتاه شدن این دسته افکار، تصمیم گیری‌ها، و فدا شدن منفعت ملی کشورمان برای فرد خاص کاملا نمایانگر است. در مجموع فقط می‌توانم از صمیم قلب آرزو کنم روزی برسد که بتوانند دشمنی‌ها را کنار بگذارند و برای موفقیت کشور تلاش کنند.