با این کشف انسان ۱۵۰ سال عمر می‌کند

 محققان از ارائه یک تکنیک جدید ضد پیری خبر دادند که به انسان‌ها کمک می‌کند تا فرآیند پیری را تا ۱۵۰ سال کاهش دهند. در این تکنیک ارگان‌های اصلی بدن بازسازی می‌شوند.

دانشمندان و پژوهشگران دانشگاه نیو ساوت ولز (New South Wales) به سرپرستی پرفسور دیوید سینکلر (David Sinclair)، از اساتید دانشگاه هاروارد، موفق شدند روش ضد پیری جدیدی را ایجاد کنند که توسط آن انسان‌ها می‌توانند تا ۱۵۰ سال زندگی و اندامشان را احیا کنند. آن‌ها درحال ‌توسعه یک فرایند جدید هستند که شامل برنامه‌ریزی مجدد سلول می‌شود.

مولکول، نیکوتین‌آمید آدنین دی‌نوکلئوتید (nicotinamide adenine dinucleotide) که نقش مهمی در تولید انرژی در بدن انسان دارد و برای درمان بیماری پارکینسون مورداستفاده قرار می‌گیرد، خواص ضد پیری داشته و در تکنیک جدید ضد پیری مورداستفاده قرارگرفته است.

پروفسور سینکلر در رابطه با این تکنیک جدید یادآور شد که این تکنیک علاوه بر اینکه به انسان‌ها اجازه احیاء اندام‌هایشان را می‌دهد، به افراد معلول جسمی کمک می‌کند تا بتواند حرکت طبیعی خود را به دست آورند.

قابل‌توجه است که این گروه تحقیقاتی در حال برنامه‌ریزی برای آزمایش‌های انسانی هستند که در حدود دو سال در نظر گرفته‌شده است. درصورتی‌که همه برنامه‌ها و نتایج خوب پیش روند، بازسازی اندام‌ها می‌تواند تا سال ۲۰۲۰ انجام شود.

در آزمایش‌هایی که این گروه پژوهشی انجام دادند، پس‌ازاینکه یک قرص مشتق شده ویتامین B به موش‌ها داده شد، محققان دریافتند که طول عمر موش‌ها ۱۰ درصد افزایش پیداکرده است. علاوه بر این، در گزارش‌ها ذکرشده که این قرص‌ها ریزش مو را کاهش می‌دهند.

پروفسور سینکلر اضافه کرد که امیدوار است تا پنج سال آینده این قرص‌ها وارد بازار جهانی شود و هزینه خرید آن نیز بیش از یک فنجان قهوه نباشد. اما یکی از اساتید بخش ژنتیک دانشکده پزشکی هاروارد هشدار داد که مردم نباید این روش فرایند ضد پیری را امتحان کنند تا زمانی که در صحت و اثر آن اطمینان کامل به دست آید.

دانشمندان این گروه تحقیقاتی روی مولکول، نیکوتین‌آمید آدنین دی‌نوکلئوتید (nicotinamide adenine dinucleotide) کار می‌کنند که نقش مهمی در تولید انرژی در بدن انسان دارد و برای درمان بیماری پارکینسون مورداستفاده قرار می‌گیرد اما در حال حاضر خواص ضد پیری آن مورد آزمایش قرارگرفته است.

بر اساس اظهارات سرپرست این گروه تحقیقاتی، او از این مولکول استفاده کرده و سن خود را تا ۲۴ سال کاهش داده است و پدرش که ۷۹ ساله است نیز از زمانی (یک و نیم سال پیش) که این مولکول را استفاده کرده، برای ورزش‌های هیجان‌انگیز، ماجراجویی و طبیعت‌گردی آمادگی کامل دارد و به آن‌ها می‌پردازد. علاوه بر آن پروفسور سینکلر این روش را برای همسر برادر خود که در دهه ۴۰ سالگی به یائسگی رسیده بود، انجام داد پس از انجام این روش متوجه باردارشدن همسر برادرش شد.

لازم به توضیح است که در رابطه با طول عمر و روش‌هایی که به افزایش آن کمک کند، تحقیقات و پژوهش‌های بسیاری انجام‌شده است. قابل‌توجه است که به باور گروهی از محققان فرانسوی، در شرایطی که هر نسل از انسان‌ها در قرون اخیر به نسبت نسل پیشین خود از طول عمر بیشتری برخوردار بودند، انسان در آستانه رسیدن به حد نهایی طول عمر خود بوده و امکان زندگی بیشتر از این مدت‌زمان وجود ندارد. در این بازنگری اطلاعات، محققان به اطلاعات تاریخی توجه ویژه‌ای کرده و پارامترهایی ازجمله ژنتیک و محیط‌زیست را مدنظر قراردادند. برخلاف نظریات پژوهشگران فرانسوی، محققان دانشگاه مک گیل کانادا معتقد هستند که ازنظر علمی محدودیتی برای طول عمر و میزان زندگی انسان وجود ندارد.

تیمی از پژوهشگران دانشگاه اکستر دیوون (University Of Exeter Devon) در بریتانیا در مطالعات جدید خود موفق به کشف ژن‌هایی شده‌اند که با طول زندگی والدین افراد در ارتباط بوده و دانشمندان امیدوارند به‌وسیله دست‌کاری این ژن‌ها بتوانند به افزایش طول عمر انسان کمک کنند.

مطالعات جدید پژوهشگران دانشگاه بوستون در ایالات‌متحده آمریکا نشان‌دهنده وجود یک گروه عمومی از ژن‌ها است که مسئول طول عمر تا سنین ۸۰ و ۹۰ سالگی بوده و گروهی از مؤلفه‌های ژنتیکی نادر نیز در برخی افراد منجر به طول عمر بالای صدسال می‌شود.

گروهی از پژوهشگران در تحقیقات خود دریافتند که شیوه زندگی بر مبنای سلامتی دلیل کافی برای رسیدن به طول عمر بالا محسوب نشده و به نظر می‌رسد ژنی در این رابطه در بدن وجود دارد که به انسان کمک می‌کند تا بیشتر عمر کند. بدن افرادی که صدساله یا بیشتر بوده و زیاد عمر می‌کنند به زیاد کردن و یا ترویج ژن مخصوص طول عمر می‌پردازد.

علاوه بر آن محققان دانشگاه کپنهاگ در پژوهش‌های خود به این نتیجه رسیدند که مردان باهوش شانس بیشتری برای داشتن عمر طولانی‌تر خواهند داشت چراکه معمولاً این افراد از عملکرد فیزیکی بهتری در دوران کهن‌سالی برخوردار هستند.

در مطالعات دیگری نیز دانشمندان دانشگاه استکهلم سوئد دریافتند که داشتن مغز بزرگ‌تر، موجودات را قادر به بقا در طبیعت کرده و هر چه ابعاد مغز، بزرگ‌تر باشد احتمال ادامه حیات و عمر بیشتر، افزایش پیدا خواهد کرد.