آقا بهداد که خداحافظی کرد، شوکه شدم و خدا شاهد است خیلی ناراحت شدم. شک نداشته باشید که همیشه در تاریخ ورزش اسم ایشان ماندگار خواهد شد. بهداد سلیمی واقعا الگوی خیلی خوبی برای خودم بود.
آرام، خونسرد و بدون ادعا. دارد پا در جای پای بزرگانی چون حسین رضازاده، بهداد سلیمی و سعید علی‌حسینی می‌گذارد. پروسه دقیقا همان پروسه است. علی داوودی حالا مدال طلای جوانان جهان را بر سینه سنجاق کرده و به دنبال این است تا در آینده‌ای نه چندان دور خودش را ثابت کند.با خداحافظی بهداد سلیمی در دسته سنگین وزن و آن طور که محمدحسین برخواه عنوان کرده قرار است از بین او و همایون تیموری یک نفر راهی مسابقات جهانی بزرگسالان شود.
علی برنامه‌های زیادی را برای خودش تدارک دیده است اما می‌گوید: «می‌خواهم فقط علی داوودی باشم نه کس دیگری.»
* چطور شد که به سراغ وزنه‌برداری آمدی؟ به عنوان سوال اول از خودت بگو. چه شد که به سمت سنگین‌وزن آمدی؟
من از سن ۱۲ سالگی وزنه‌برداری را شروع کردم. برادرم هم وزنه‌بردار بود و قهرمان آسیا. هرچه جلوتر رفتم تمریناتم جدی‌تر و سخت‌تر شد. من هم تلاشم را بیشتر کردم و در سن ۱۶ سالگی به تیم ملی نوجوانان دعوت شدم. در همان سال قهرمان کشور هم شدم. بعد از یک سال در مسابقات نوجوانان جهان در مالزی شرکت کردم و مدال طلا را به دست آوردم و همچنین رکورد یک ضرب نوجوانان ایران را هم ارتقا دادم.
* یک اتفاقی که در وزنه‌برداری ایران می‌افتد این است که مردم، سنگین‌وزن‌ها را به خاطر می‌سپارند. شاید خیلی‌ها مجید عسگری را نشناسند ولی تا بگویی بهداد سلیمی همه می‌شناسند.
فکر می کنم که من کار بسیار سختی دارم و برای رسیدن به جایگاه برتر باید شبانه‌روز تلاش کنم. باید حرفه‌ای‌تر زندگی کنم چون می‌خواهم چندین سال در مسابقات برای کشورم روی تخته بروم. از مسابقات قهرمانی جوانان جهان زمان زیادی نمی‌گذرد و من در این مدت فقط چهار پنج روز در خانه بودم و دوباره تمریناتم را از سر گرفته‌ام.
* این روزهایی که در خانه بودی را چه کار می‌کردی؟ کلا وقت آزادت را چگونه می‌گذرانی؟
در خانه هم که باشم به تمریناتم ادامه می‌دهم. غیر از آن کار خاصی انجام نمی‌دهم و بقیه زمانم را می‌خوابیدم و استراحت می‌کردم.
* اولین باری که بهداد سلیمی را دیدی و کنارش تمرین کردی چه چیزی در ذهنت گذشت؟ با خودت فکر می‌کردی که یک روز در جایگاه او قرار بگیری یا مثلا رکوردش را بشکنی؟
روز اول که آقا بهداد را دیدم خوشحال بودم اما الان خدا را شکر در تمرینات تیم بزرگسالان حاضر هستم و در کنار بزرگانی مثل بهداد سلیمی و سعید علی‌حسینی در سنگین‌وزن تمرین می‌کنم.
* تمرین کردن کنار بهداد و علی حسینی چه کمکی به تو می‌کند؟
یک روحیه و انگیزه خاصی به من می‌دهد. فکر نمی‌کنم بالاتر از اینها در وزنه‌برداری جهان داشته باشیم. الان آقای سلیمی زانویش آسیب دیده و آقای علی‌حسینی هم مصدومیتی دارد. ولی با این وضعیت بسیار پرانرژی تمرین می‌کردند و این در روحیه ما موثر است.
* با خداحافظی بهداد سلیمی، محمد حسین برخواه عنوان کرده که از بین تو یا همایون تیموری یک نفر را به مسابقات جهانی اعزام خواهد کرد. نظرت در این‌باره چیست؟
آقا بهداد که خداحافظی کرد، شوکه شدم و خدا شاهد است خیلی ناراحت شدم. شک نداشته باشید که همیشه در تاریخ ورزش اسم ایشان ماندگار خواهد شد. بهداد سلیمی واقعا الگوی خیلی خوبی برای خودم بود.
* آمادگی‌اش را داری که در جهانی جانشین بهداد سلیمی شوی؟
حدود یک ماه است که اردو هستم و خدا را شکر شرایطم دارد روز به روز بهتر می‌شود. هر روز با انگیزه بیشتری تمرین می‌کنم و اگر برای مسابقات جهانی انتخاب شوم خیلی عالی است. مسابقات بزرگسالان میدان خیلی خوبی است؛ هم برای کسب تجربه و هم برای اینکه بتوانم خودم را به خوبی نشان بدهم و بتوانم مهره موثری برای تیم ملی باشم. اگر هم انتخاب نشوم تمریناتم را ادامه می‌دهم تا برای مسابقه بعدی آماده باشم. مطمئن هستم که این چند وقت اخیر که در اردو بودم تمریناتم بهتر شده است.
* برسیم به مسابقات جوانان. رفتی و بعد از شش هفت سال برای تیم ملی جوانان در سنگین‌وزن طلا گرفتی. درباره مسابقات صحبت کن. گفته بودی که در همدان هم مصدوم شده بودی وگرنه می‌توانستی به رکورد جهان حمله کنی.
پارسال هم در مسابقات جوانان جهان که ما زیر نظر آقای برخواه تمرین می‌کردیم، می‌توانستم مدال خوشرنگی را به دست بیاورم. آخرین طلایی که در سنگین‌وزن جوانان داشتیم برای آقای بهادر مولایی در سال ۲۰۱۲ بود. وقتی در جوانان شروع کردم، از لحاظ رکوردی خیلی عقب بودم ولی با تلاش و پشت کار و زحمت مربیان توانستم این عقب‌ماندگی را جبران کنم و در نهایت به مدال طلا برسم. در این هفت سال جای ما برای طلا خالی بود و خوشحالم که توانستم در رده برترین‌های جوان دنیا قرار بگیرم.
* گفتی هدفت این است که رکورد بزرگسالان جهان را بزنی. اولا که خیلی سخت است. نزدیک‌ترین شخصی که ممکن بود این رکورد را بزند سعید علی‌حسینی و بهداد سلیمی بودند. فکر می‌کنم هدف اولت باید طلا باشد و بعد به رکوردشکنی فکر کنی. هدف و نظر خودت چیست؟
مدال نوجوانان، جوانان و بزرگسالان جهان با ارزش است اما هیچ چیز مدال المپیک نمی‌شود. در المپیک همه مردم مسابقات را نگاه می‌کنند و خیلی خوب است که ورزشکار عملکرد خوبی از خودش داشته باشد؛ مخصوصا در فوق سنگین. من فکر می‌کنم اگر بخواهم در المپیک طلا بگیرم، بدون رکوردشکنی امکان ندارد چون در مسابقات اخیر جهانی و اروپایی، قهرمانان فوق سنگین با هر وزنه‌ای که زدند، رکورد را جا به جا کردند. برای همین فکر می‌کنم در المپیک هم هر کس رکورد جهان را جا به جا کند مقام بهتری کسب می‌کند.
* ما کم وزنه‌برداری داریم که هم یک‌ضرب و هم دوضرب را خوب بزند ولی تو فاصله یک‌ضرب و دوضربت خیلی کم است. مثلا بعضی‌ها یک‌ضرب زن هستند و در دوضرب ضعف دارند. این حالت تو هم اتفاقی نیست و قطعا خیلی رویش کار کردی.
قبلا بیشتر یک‌ضرب زن بودم ولی بعدا در تیم ملی زیر نظر مربیان، تمریناتم را بیشتر کردم و دوضرب را هم بهتر زدم ولی هنوز جای کار دارد. تمریناتم را باید بیشتر کنم و اگر بدنم پرتر شود دوضرب را می‌توانم بهتر بزنم. وزنم را باید با توجه به قدم که حدود دو متر است بیشتر کنم تا بتوانم وزنه را بهتر بالا بکشم.
* گفتی مدال طلا در المپیک فقط با شکستن رکورد جهان به دست می‌آید؛ کاری که خیلی سخت است و احتیاج به تمرین زیاد دارد. در المپیک توقعات هم خیلی بالاست. فکر می‌کنی موفق بشوی؟ الان همه آنهایی که وزنه‌برداری را دنبال می‌کنند می‌گویند علی داوودی ۲۰۲۰ مدال می‌گیرد. این بار را روی دوش تو سنگین می‌کند.
دو سال تا المپیک باقی مانده و فکر می‌کنم دو سال زمان خوبی برای آماده شدن است. باید وزنم را بیشتر کنم و بدنم را پرتر. در این دو سال هزار اتفاق ممکن است بیفتد که بدترینش آسیب‌دیدگی است. فکر می کنم اگر شرایط خاصی پیش نیاید و بتوانم همین مسیر را ادامه بدهم و اگر لایق باشم و خدا بخواهد می‌توانم به المپیک برسم.
* تو الان جوانی و با تمام وقت و انرژی‌ات داری برای وزنه‌برداری و آن چیزی که هدفت است تلاش می‌کنی. شاید می‌توانستی تو هم در این سن به خیلی کارهای دیگر بپردازی اما هدفت این اجازه را به تو نمی دهد. فکر می‌کنی چه شرایط دیگری لازم است برای اینکه در همین فضای حرفه‌ای بمانی و از جو موجود فاصله بگیری؟
در اردو که هستیم، با چند وزنه‌بردار جوان دیگر در کنار هم هستیم و هدفمان یکی است. همنشینی و تمرین با یکدیگر کمک می‌کند که بتوانیم در همین مسیر درست حرکت کنم. فکر می‌کنم اگر آسیب نبینم می‌توانم عملکرد خوبی داشته باشم. آن چند روزی هم که خانه بودم و سالن نمی‌رفتم واقعا حالم گرفته بود. از لحاظ فکری و روحی برای رکورد جهان و طلای المپیک آماده هستم. خدا را شکر امکانات خوب است و امیدوارم بتوانم برای وزنه‌برداری مفید باشم.
* ابتدا درباره برادرت گفتی که اولین مربی‌ات بوده. کمی برایمان از برادرت بگو چون نقش او در پیشرفتت خیلی مهم بوده. چقدر برادرت به تو کمک کرده تا به اینجا برسی؟
من فکر می کنم اگر برادرم نبود الان یک وزنه‌بردار در حد استان یا نهایت لیگ برتر بودم. بالاخره چون خودش وزنه‌بردار بود و با وزنه آشنا بود و تجربیاتی داشت، صادقانه و خالصانه و دلسوزانه به من کمک کرد. سایر اعضای خانواده هم بسیار کمک کردند. پدرم ورزشکار نبود و همچنین مادرم که آموزگار هست اما من را درک کردند و در این راه همراهم هستند.
* مسولان ورزشی تهران از جمله اداره کل تربیت بدنی و هیئت وزنه‌برداری تهران بعد از کسب مدال جهانی سراغت را گرفتند؟
والا من که از کسی انتظاری ندارم و این خیلی خوب است چون اگر بخواهم به این حاشیه‌ها فکر کنم به ضرر خودم است و مسیر پیشرفت دشوار خواهد شد.
* یک گلایه ای که وزنه‌برداران جوان و نوجوان اهل تهران دارند این است که وقتی با مدال طلا از مسابقات برمی‌گردند، بر خلاف شهرستانی‌ها که با استقبال پرشوری مواجه می‌شوند، خبری از استقبال از آنها نیست و بدون هیچ اتفاق خاصی راهی خانه می‌شوند. قبول داری به وزنه‌برداری تهران از این جهت ظلم می‌شود؟
هئیت وزنه‌برداری تهران ،سال ٩٤ وقتی از مالزی و ژاپن برگشتیم از ما تجلیل و تقدیر کردند اما آنها الان نمی‌دانند تنها ملی‌پوش اهل تهران من هستم! من هم هیچ انتظار و توقعی از کسی ندارم اما بعد از بازی‌های جهانی هیچ کس به من حتی زنگ نزد. دلیلش را هم گفته‌اند که چون تو برای ما در مسابقات کشوری وزنه نزدی ما از تو دلخوریم!
* اوضاع درس چطور است؟ می‌خوانی یا نه؟
دیپلم را که گرفتم. ان‌شاءالله از مهرماه هم رشته تربیت بدنی را در دانشگاه آغاز می‌کنم.
* ورزشکاران چرا همه تربیت بدنی می‌خوانند؟ کم داریم ورزشکاری که به سراغ رشته‌های دیگر برود.
تربیت بدنی درسی است که ورزشکاران هم آن را می‌فهمند و هم به دردشان می‌خورد و در راستای کارشان است.
* در بین وزنه‌برداران کدام یک را دنبال می‌کنی؟
بیشتر آقای سهراب مرادی و لاشا تالاخادزه. خیلی وزنه‌بردار‌های خوبی هستند.
* وضع لیگ برتر چگونه است و در آنجا چه کار می‌کنی؟
امسال با ملی حفاری قرارداد بستم.
* قراردادت چطور است؟ رقمی که دریافت می‌کنی کافی است؟
خوب است و خدا را شکر. با توجه به اینکه سال‌های اول حضورم در لیگ است هر سال بهتر از سال‌های قبل می‌شود.
* آن چیزی که تو را در وزنه‌برداری نگران می‌کند چیست؟ چیزی هست که در این ورزش نگرانش باشی؟
جدی‌ترین مسئله آسیب‌دیدگی است. امیدوارم هیچ وزنه‌برداری آسیب نبیند.
* علی دوپینگ در وزنه‌برداری خیلی شایع است. از سال ۲۰۱۶ هم سخت‌گیری‌ها خیلی زیاد شده اما باز هم هنوز به طور کامل پاک نشده. نظر تو درباره دوپینگ چیست؟
دوپینگ پدیده شومی است که در وزنه‌برداری وجود دارد. بالاخره هر کسی هم که دوپینگ کند چوبش را می‌خورد. فکر می‌کنم طی این چند سال که روسیه و اوکراین و ترکیه درگیر دوپینگ بودند، ایران جزء پاک‌ترین کشورها بود. ایران دارد تلاش می‌کند که این پدیده را در داخل ریشه‌کن کند. من به عنوان یک ورزشکار همیشه حواسم هست که مشکلی پیش نیاید. مکمل‌هایی که مصرف می‌کنم همه مجاز هستند و تلاش می‌کنم که مشکلی پیش نیاید.
* با توجه به کاهش سهمیه، رقابت برای حضور در المپیک بسیار سخت شده. دو تا از سهمیه‌های ما را بخاطر همین بحث دوپینگ گرفته‌اند. نظرت در این خصوص چیست؟
هرکس که بیشتر زحمت بکشد و بیشتر تلاش کند به مسابقات اعزام می‌شود. بحث منافع ملی است و فکر می‌کنم هر کس که بیشتر در تمرینات وزنه بزند به مسابقات اعزام می‌شود.
* سقف آرزوهایت در وزنه‌برداری کجاست؟
سقف آرزوهای همه در وزنه‌برداری مسابقه‌ای مثل المپیک است. آرزوی من هم طلای المپیک است ولی آرزوی دیگرم این است که وزنه‌های خیلی خوبی را بزنم. تمام تلاشم را می‌کنم.
* علی تو تجربه کار با برخواه را داشتی. برخواه آدم مقرراتی و منظمی است. از کار کردن با برخواه و از ویژگی‌های او بگو.
من بیشتر از همه ملی‌پوشان با آقای برخواه کار کرده‌ام. اردوی نوجوانان اولین تجربه من با ایشان بود که تا دی‌ماه سال قبل که ایشان سرمربی تیم بزرگسالان شدند ادامه داشت و قبل از آن هم در سالنی در تهران با ایشان تمرین می‌کردیم. از لحاظ فنی و اخلاقی چیزهای زیادی یاد گرفتم و دوست دارم کارم را همچنان با ایشان ادامه بدهم. برخواه هیچ وقت برای ما کم نگذاشت و همیشه به ما کمک کرد.
* حریفان خود را چگونه ارزیابی می‌کنی؟ فکر می‌کنی جدی‌ترین حریفانت در ایران و جهان چه کسانی هستند؟ البته فکر نمی‌کنم خیلی بتوانند برایت جدی باشند.
در رده جوانان فکر نمی‌کنم که خیلی کار سختی داشته باشم و سال بعد برای افزایش رکورد تلاش می‌کنم ولی در رده بزرگسالان کمی فاصله رکوردی تا مدال جهانی وجود دارد اما با تمرین و گذشت زمان می‌شود این فاصله را جبران کرد.
* علی دوست داری جای کسی باشی؟
نه. فقط دوست دارم خودم باشم. دلیلش را دقیق نمی‌دانم اما دوست ندارم جای کسی باشم.
* خب اگر صحبت خاصی داری که مطرح نشد و از قلم افتاد الان می‌توانی بگویی. یک قول مدال المپیک هم بده دیگر!
قول مدال که نمی‌دهم اما قول می‌دهم که بهترین و بیشترین تمرینات را داشته باشم و از کوچک‌ترین تلاشی دریغ نکنم و بتوانم برای کشور افتخارآفرین باشم.
* و پس گرفتن رکورد قوی‌ترین مرد جهان؟
سخت است اما تلاشم را می‌کنم. خیلی خوب است که این افتخار دوباره به یک ایرانی برسد.
منبع: خبر آنلاین
ارسال نظر
