بعد از ریاست‌جمهوری، یادش افتاده دموکرات شود!

 به جز یکی، دو سال آخر ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد که بین او و سایر اصولگرایان شکرآب شد و دیگر منتقدانش را آزار نمی‌دادند، در بقیه آن چند سال، کوچک‌ترین انتقاد از رئیس‌جمهور وقت، مخالفت با خدا تلقی می‌شد و این در حالی بود که تمام آن چه در همه سال‌های قبل از او در کشور رشته شده بود، در حال پنبه شدن بود. اقتصاد ایران در حال فروپاشی بود، روابط خارجی کشور منهدم می‌شد، ساختارهای اجتماعی از هم می‌پاشید و ... .

عصر ایران نوشت: «این روزها محمود احمدی‌نژاد، چهره‌ای دموکرات، ایران‌دوست و منتقد شده است؛ از آزادی بیان و حقوق بشر می‌گوید و خود را خادم ملت ایران می‌خواند. اگر کسی احمدی‌نژاد را نشناسد و با سخنان امروزش با او آشنا شده باشد، او را شهروندی مترقی خواهد نامید ولی کسی که بین سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ در ایران زندگی کرده باشد، می‌داند که دولت حاکم بر آن دوره، علاوه بر سوء‌مدیریت‌های خانمان‌سوزش، چه رفتار مشمئزکننده‌ای با منتقدان و رسانه‌ها داشت.

مدام رسانه‌ها را تهدید می‌کردند و از مراجع امنیتی هم نامه می‌دادند و هم تماس می‌گرفتند که اگر درباره تحریم‌ها بنویسید، اگر درباره قطعنامه جدید شورای امنیت علیه ایران بنویسید و اگر کاری کردید که مردم به دولت بدبین شوند، با شما برخورد می‌کنیم. یک بار سردبیر عصر ایران را احضار کردند که چرا خبر دعوای یک زن و شوهر در اراک را منتشر کرده‌اید؛ دعوایی که در آن، زن شوهرش را آتش زده است و گفتند شما با این خبر، علیه دولت سیاه‌نمایی کرده‌اید!

یک بار هم تماس گرفتند تا خبری که درباره کمبود دارو بر اثر تحریم‌ها منتشر کرده بودیم را حذف کنیم و الا برخورد می‌کردند.

چپ و راست علیه رسانه‌ها پرونده‌سازی می‌کردند. خبری منتشر کرده بودیم درباره این که فلان معاون رئیس‌جمهور بی آن که مدرک دکتری داشته باشد، از این عنوان استفاده می‌کند. شکایت و به ماده‌ای استناد کردند که در صورت پذیرش آن توسط دادگاه، حکم دو سال زندان برای منتشرکننده خبر صادر می‌شد. دقت کنید: آقایان مدعی امروز، وقتی خودشان بر سریر قدرت بودند، وقتی به آنها گفته می‌شد چرا بدون داشتن مدرک، از عنوان دکتری استفاده می‌کنید، خواستار ۲۴ ماه زندان برای منتقد می‌شدند.

در آن دادگاه عصر ایران این گونه از خود دفاع کرد و تبرئه شد: بسیار خب! ایشان مدرک دکتری شان را بیاورند، ما محکوم می‌شویم! هنوز رفته‌اند بیاورند!

یک بار وزارت آموزش و پرورش دولت‌شان از عصر ایران شکایت کرد که به انبیاء الهی توهین کرده است! خبری به نقل از یک خبرگزاری منتشر کرده بودیم که توضیح می‌داد متجاوزان به یک خانم معلم اعدام شدند. حراست آموزش و پرورش دولت فخیمه احمدی‌نژاد در شکایتش علیه عصر ایران نوشته بود چون امام خمینی(ره) فرموده‌اند معلمی شغل انبیاء است و عصر ایران خبر از تعرض به یک معلم داده است، پس به معلمان و انبیاء توهین کرده است!

وزارت کشورش شکایت کرده بود چون از رد صلاحیت علی مطهری توسط هیات اجرایی انتخابات مجلس انتقاد کرده بودیم.

با کسانی که به رسانه‌های مستقل آگهی می‌دادند، تماس می‌گرفتند که به فلان رسانه آگهی ندهید. در همان اوایل کار دولتش یک سایت خبری را فیلتر و مدیرش را گرفتند که چرا خبر داده است مشایی در ترکیه در یک مراسم که چند زن می‌رقصیده‌اند، حضور داشته است. روزنامه‌ای را بستند چون عکسی از احمدی‌نژاد منتشر کرده بود که خوشایند رئیس‌جمهور وقت نبود، عکسی بدون کوچک‌ترین دستکاری و فتوشاپ از خود احمدی‌نژاد که در حالت ضد نور قرار داشت. روزنامه شرق را ۲ و نیم سال توقیف کردند چون کاریکاتوری کشیده بود که احتمال می‌رفت به احمدی‌نژاد توهینی شده باشد... و این‌ها فقط چند نمونه کوچک از پرونده‌سازی‌ها و آزار و اذیت‌هایشان بود، مشتی نمونه خروارها.

به جز یکی، دو سال آخر ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد که بین او و سایر اصولگرایان شکرآب شد و دیگر منتقدانش را آزار نمی‌دادند، در بقیه آن چند سال، کوچک‌ترین انتقاد از رئیس‌جمهور وقت، مخالفت با خدا تلقی می‌شد و این در حالی بود که تمام آن چه در همه سال‌های قبل از او در کشور رشته شده بود، در حال پنبه شدن بود. اقتصاد ایران در حال فروپاشی بود، روابط خارجی کشور منهدم می‌شد، ساختارهای اجتماعی از هم می‌پاشید و ... .

هیچ کس در آن زمان حق نداشت کوچک‌ترین انتقادی کند و اگر هم معدود رسانه‌هایی وارد نقد و انتقاد می‌شدند، تحت شدیدترین فشارها بودند.

حالا رئیس همان دولت، دموکرات شده و از آزادی بیان سخن می‌گوید و خواستار کناره‌گیری رئیس‌جمهور مستقر می‌شود؛ رئیس‌جمهوری که با همه نقدهایی که واقعاً هم بر او وارد است، در حال رفع و رجوع کردن معضلاتی است که در آن ۸ سال به وجود آمده است؛ یکی‌اش همین تحریم‌های ایجادشده در دوران احمدی‌نژاد که در حال رفع بود و امروز هم که ترامپ آمده است، تنها کاری که می‌خواهد بکند این است که ایران را از نظر تحریم‌ها به دوران احمدی‌نژاد برگرداند. دقت کنید: مطلوب ترامپ، دوران احمدی‌نژاد است.

در پایان یک نکته را مغفول نباید گذاشت. بعضی جریان‌ها خواستار برخورد با احمدی‌نژاد هستند که چرا این گونه سخن می‌گوید. برخورد با کسی که "حرف" می‌زند، عین بی‌عدالتی و نقض حقوق شهروندی است. احمدی‌نژاد حق دارد آزادانه سخن بگوید و رئیس‌جمهور را بی‌رحمانه نقد کند اما حق ندارد گذشته خودش را و بلایی که سر ایران آورد را فراموش کند و ایرانی‌ها را مردمانی تلقی کند که هیچ نمی‌فهمند.

اگر قرار است با احمدی‌نژاد برخورد شود، نه به خاطر "حرف"‌هایش در دوران بعد از ریاست‌جمهوری، که بابت "عمل"های خانمانسوزش در دوران ریاستش باید پاسخگو باشد.