در استان البرز باشگاه مثبت نداشتیم، یک روز در بهزیستی بودم که دیدم زن و مردی از شیراز آمده بودند و نمی‌توانستند داروهایشان را تهیه کنند، هر دو آنها اچ‌آی‌وی مثبت بودند و مشکلاتشان زیاد بود. از همان جا بود که به فکر افتادیم تا برای این افراد کاری کنیم و درنهایت نخستین باشگاه مثبت در استان البرز را راه‌اندازی کردیم.
انگ زدایی ماموریت اول و آخرشان است؛ انگی که مبتلایان به ایدز و اچ آی وی را کلافه کرده، کارشان را گرفته و آنها را از خانواده دور و گوشه‌نشین کرده. آنهایی که از راه‌های جنسی مبتلا شده‌اند از ترس همین انگ حتی حاضر نیستند در گروه خودشان هم راه انتقال را بگویند، تزریق مشترک را بهانه می‌کنند. علی طالبی که رئیس هیأت مدیره موسسه شایسته گل‌های بهشتی است، از دو سال پیش برای حمایت از مبتلایان به ایدز در استان البرز پیشقدم شد و همسرش که فوق لیسانس روانشناسی است، او را همراهی کرد. حمیده عباسی، مدیر باشگاه سلامت گل‌های بهشتی است و آسیب‌های اجتماعی دختران نوجوان را دنبال می‌کند؛ دختران ١٠ تا ١٩ سال که درگیر سطح دوم و سوم آسیب‌های اجتماعی هستند. همان‌ها که هنوز از رابطه جنسی به درآمدزایی نرسیده‌اند و گرفتار اعتیاد شدید نشده‌اند. طالبی و عباسی، زوج فعالی هستند که از ١٥ سال پیش اقداماتشان را در زمینه مسائل اجتماعی شروع کردند و حالا تمام تمرکزشان بر روی مبتلایان به ایدز و دختران نوجوان آسیب‌دیده است. آنها در گفت‌وگو با «شهروند» از ماموریت ویژه‌شان می‌گویند برای انگ زدایی از مبتلایان به ایدز و کاهش آسیب‌های اجتماعی در میان نوجوانان.چه شد به فکر مبتلایان به ایدز افتادید و خواستید برای آنها کاری انجام دهید؟
ما تجربه ١٥سال فعالیت در حوزه آسیب‌های اجتماعی داشتیم و از دو‌سال پیش تصمیم گرفتیم افراد مبتلا به ایدز را حمایت کنیم. باشگاه مثبت شایسته گل‌های بهشتی، باشگاهی است که زیر نظر بهزیستی فعالیتش را شروع کرده و مجوزش را از وزارت بهداشت و وزارت ورزش و جوانان گرفته است.
قبل از آن در استان البرز فعالیتی برای افراد مبتلا به ایدز انجام نمی‌شد؟
در استان البرز باشگاه مثبت نداشتیم، یک روز در بهزیستی بودم که دیدم زن و مردی از شیراز آمده بودند و نمی‌توانستند داروهایشان را تهیه کنند، هر دو آنها اچ‌آی‌وی مثبت بودند و مشکلاتشان زیاد بود. از همان جا بود که به فکر افتادیم تا برای این افراد کاری کنیم و درنهایت نخستین باشگاه مثبت در استان البرز را راه‌اندازی کردیم.
شما گفتید ١٥سال فعالیت اجتماعی داشتید، فعالیت‌تان در چه زمینه‌ای بوده؟
ما همین موسسه شایسته گل‌های بهشتی را داشتیم و بیشتر روی مهارت‌های زندگی، پیشگیری از اعتیاد و ... فعالیت می‌کردیم و با بعضی از سازمان‌ها تفاهمنامه امضا کرده بودیم، مثل «ان‌جی‌او»ی طلوع دوباره و طلوع رهایی و ...
از همان ابتدا، چه چیزی باعث شد به سمت آسیب‌های اجتماعی بروید و بخواهید در این زمینه فعال باشید؟
یکی از بستگان دور ما اعتیاد داشت و درگیری‌اش خیلی شدید بود، هر کاری می‌کرد به جایی نمی‌رسید، این شخص خیلی در انگیزه فعالیت ما تاثیر گذاشت و باعث شد فعالیت اجتماعی‌مان را شروع کنیم. من و همسرم، علایق یکسانی در این زمینه داشتیم که بعدها موضوع اچ‌آی‌وی، هپاتیت، سل و ... هم به آن اضافه شد.
«حمیده عباسی»، مدیرعامل موسسه شایسته گل‌های بهشتی هم به میان صحبت‌ها می‌آید، او مسئولیت باشگاه سلامت را عهده‌دار است؛ باشگاهی که برای کاهش آسیب دختران نوجوان فعالیت می‌کند: «فعالیت در زمینه آسیب‌های اجتماعی به نوعی مرتبط با رشته تحصیلی ما هم هست، من فوق‌لیسانس روانشناسی دارم و همسرم فوق‌دیپلم مددکاری است.» او درباره فعالیت باشگاه سلامت توصیح‌هایی می‌دهد: «در این باشگاه به دخترانی که در معرض آسیب هستند، خدمات رایگان ارایه می‌شود، بیشتر تمرکز ما روی دخترانی است که در وضع پرخطر قرار دارند، یعنی افرادی که به‌تازگی جذب مصرف گل شده‌اند یا روابط جنسی زودهنگام دارند، ما اینها را شناسایی می‌کنیم و در مرکز به آنها مشاوره می‌دهیم.» او می‌گوید که این باشگاه، ویژه دختران ١٠ تا ١٩سال است که در سطح دو و سه آسیب قرار دارند، یعنی افرادی که رابطه جنسی داشته‌اند، اما هنوز در این زمینه درآمدزایی نکرده‌اند، یا کسانی که اعتیاد دارند.
در تمام مدتی که در زمینه آسیب‌های دختران فعالیت کرده‌اید، شاهد چه تغییراتی بودید؟
شروع رابطه جنسی در سن پایین، مهمترین تغییر است. در گذشته اعتیاد در میان قشر محروم بیشتر دیده می‌شد، الان در قشر مرفه هم خیلی موارد داریم.
شناسایی اغلب به چه صورت انجام می‌شود؟
ما پاتوق‌ها را شناسایی می‌کنیم، تیم فعالی در این زمینه داریم که زیر نظر موسسه شایسته گل‌های بهشتی کار می‌کند و مجوز دانشگاه علوم پزشکی البرز را دارد.
طالبی و همسرش می‌گویند که باشگاه مثبت البرز، با ٨ مبتلا به ایدز شروع به کار کرد و حالا به گفته آنها، نزدیک به ١٨٠ مبتلا هستند که از آنها خدمات می‌گیرند: «اطلاع‌رسانی و آموزش، آگاه‌سازی و شناسایی افراد مبتلا، حمایت‌های معیشتی و دارویی و هر اقدامی که زندگی افراد مبتلا به ایدز را آسان کند، جزو خدماتی است که از سوی باشگاه مثبت ارایه می‌شود. تمام تلاش ما این است که فشار از روی افراد مبتلا برداشته شود، آنها با انگ و تبعیض زندگی می‌کنند، به طوری که حتی در جلسه‌های مشاوره گروهی، راه انتقالشان را اعلام نمی‌کنند، به خانواده‌هایشان اطلاع نمی‌دهند و افرادی هستند که اصلا رویشان نمی‌شود در جلسه‌های گروهی شرکت کنند.»
راه‌های انتقال بیماری در افرادی که به شما مراجعه می‌کنند، همان راه انتقال جنسی است؟
یک زمانی راه انتقال استفاده از سرنگ مشترک بود، اما الان بیشتر موارد جدید، از طریق رابطه جنسی منتقل شده است، مثلا تا همین ٥، ٦سال پیش موارد تزریقی بودند، اما موارد جدید، بیشتر جنسی شده‌اند، حتی آنهایی که از طریق روابط جنسی مبتلا شده‌اند، در کلاس‌های مشاوره گروهی اعلام می‌کنند که از راه تزریق مشترک مبتلا شده‌اند. اغلب‌شان افرادی هستند که رابطه‌های محافظت‌نشده و شرکای جنسی متعددی داشته‌اند. خیلی‌هایشان افراد عادی جامعه هستند.
کودکان مبتلا به ایدز هم مورد حمایت شما هستند؟
بله، ما حدود هشت کودک اچ‌آی‌وی مثبت داریم که خیلی‌هایشان حتی مادر معتاد ندارند و از پدر بیمار مبتلا شده‌اند، یعنی مرد خارج از خانه مثلا در زندان مبتلا شده و به مادر و بعد هم به فرزند منتقل کرده است.
ارتباط با این مراکز از طریق مشاوره تلفنی هم امکانپذیر است، آنهایی که می‌خواهند مشاوره محرمانه داشته باشند می‌توانند با خط هات‌لاین تماس بگیرند: ٠٩٣٦٦٨٠٨٤٩٤، خط دیگر هم موبایل سنتر است که برای حضور تیم‌ها در مناطق آسیب‌دیده استفاده می‌شود: ٠٩٣٠٨٠٦٠٣٢١.
وضعیت آسیب‌های اجتماعی در استان البرز آن‌قدر بالاست که به گفته طالبی، هر چقدر سازمان‌های مردم‌نهادر در آن زمینه کار کنند، باز هم کم است: «شهرستان کرج ٢٤ «ان‌جی‌او»ی فعال در زمینه کودکان کار و کاهش آسیب و مهارت‌های زندگی دارد و ١٢٠ کمپ ترک اعتیاد در کل استان فعال است، اما باز هم وضع همین است. مشکل اصلی در این استان وجود چهار زندان است؛ مثل ندامتگاه کچویی، قزل حصار و رجایی‌شهر. خانواده زندانیان شهرهای دیگر برای نزدیک بودن به همسر یا پدرشان، به این منطقه می‌آیند و در مناطق ملک‌آباد، مهدی‌آباد، سهرابیه، جاده قزل‌حصار و ... ساکن می‌شوند و همین هم می‌شود تا آسیب‌های استان بیشتر شود. این خانواده‌ها قومیت‌ها و فرهنگ‌های مختلفی دارند که بیشترشان بیکارند.» طالبی می‌گوید استان البرز درگیر آسیب‌های اجتماعی فراوان و به تهران نزدیک است و افرادی که از شهرهای دیگر مهاجرت می‌کنند، به دلیل فقر به حاشیه‌نشینی روی می‌آورند و در مناطق مختلف این استان ساکن می‌شوند، همه اینها آسیب‌های استان را بیشتر کرده است.
به نظر شما با وجود این همه ان‌جی‌اوی فعال و کمپ‌های ترک اعتیاد، چرا وضع آسیب‌های اجتماعی هنوز بحرانی است؟
اعتبارات کم است.
بهزیستی بودجه نمی‌دهد؟
بهزیستی سالانه بین ٤٠ تا ٥٠میلیون تومان به ما بودجه می‌دهد که تمام آن برای حقوق پرسنل و اجاره مکان هزینه می‌شود. این درحالی است که ما به جز این هزینه‌ها، خرج‌های دیگری هم داریم، باید به مراجعه‌کنندگان خدماتی بدهیم و آنها را توانمند کنیم.
حرف از توانمندی زدید، افراد مبتلا به ایدز چقدر فرصت اشتغال دارند؟
٩٩درصد از آنهایی که تحت پوشش ما هستند، بیکارند، وقتی به آنها شغلی معرفی می‌شود، به دلیل ناتوانی جسمی خیلی نمی‌توانند کار مفیدی انجام دهند، همه اینها در شرایطی است که کارفرما هم بیماری آنها را پذیرفته باشد. ما پیشنهاد دادیم تا کارگاهی برای این افراد ایجاد شود و آنهایی که اچ‌آی‌وی مثبت هستند، در یک کارگاه دور هم جمع شوند، اما مخالفت کردند. در کنار این موضوع نگاه سنگین جامعه هم آنها را آزار می‌دهد، آنها حتی یک دندانپزشکی برای مراجعه‌کردن ندارند.
دندانپزشکی دانشگاه پزشکی البرز، مبتلایان به ایدز را پذیرش نمی‌کند؟
قبلا این کار را می‌کردند، اما الان باشگاه مثبتش جمع‌شده است، می‌گویند سازمان ملل حمایت مالی نکرده و آنها هم باشگاه مثبت این استان را جمع کرده‌اند. از آن سو، کمیته امداد هم این افراد را حمایت نمی‌کند، کلا افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی را نمی‌پذیرد و می‌گوید بروید بهزیستی.
خیران کمک نمی‌کنند؟
خیران هم خیلی تمایلی ندارند برای این افراد هزینه‌ای کنند.
اخیرا جلسه‌ای با مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت داشته‌اید، همکاری وزارت بهداشت با شما چطور است؟
خیلی خوب است، آنها همکاری زیادی با ما دارند و تمام هزینه‌ها را پرداخت می‌کنند و امکاناتی که لازم داریم را به ما می‌دهند.
ارسال نظر
