نتایج یک مطالعه نشان می دهد که می توان بیش از نیمی از تومورهای سرطانی صعب العلاج را با استفاده از میکروحباب هایی که با داروهای تحریک کننده سیستم ایمنی بارگذاری می شوند، از بین برد.
نتایج یک مطالعه نشان می دهد که می توان بیش از نیمی از تومورهای سرطانی صعب العلاج را با استفاده از میکروحباب هایی که با داروهای تحریک کننده سیستم ایمنی بارگذاری می شوند، از بین برد.این مطالعه که توسط محققان موسسه فناوری ماساچوست در آمریکا روی موش ها انجام شد، نشان داد که این میکروحباب ها می توانند 60 درصد تومورهای سرطانی صعب العلاج را مانند تومورهای سرطانی ریه و سینه از بین ببرند.
همچنین بر اساس نتایج این مطالعه، این شیوه درمانی تنها برای تحریک آن دسته از سلول های ایمنی است که برای مبارزه با تومور فعالیت می کنند و در نتیجه از عوارض جانبی هدف قرار دادن تمام سلول ها مانند ایجاد التهاب برخوردار نیست.
در بر نداشتن عوارض جانبی، به این شیوه درمانی اجازه می دهد که داروها را تا حدود 100 برابر بیشتر از دوزهایی که اکنون ارائه می شوند، اعمال کند.
محققان در این مطالعه برای اطمینان از اینکه این درمان تنها سلول های ایمنی خاص مبارزه با تومور را هدف قرار می دهد، گوی های کوچکی را به این سلول ها متصل کردند.
تماس با این گوی ها باعث آزادسازی دارویی می شود که این میکروحباب ها حمل می کنند. این کار همچنین یک تغییر شیمیایی در سطح سلول های ایمنی ایجاد می کند که موجب تجزیه میکروحباب ها می شود.
محققان در این مطالعه میکروحباب ها را به موش هایی دادند که مهندسی ژنتیکی روی آنها صورت گرفته بود و در نتیجه آن دسته از سلول های ایمنی را بیان می کردند که تومورهای سرطان پوست را هدف قرار می دهند.
این مطالعه نشان داد که این میکروحباب ها موجب ناپدید شدن حدود 60 درصد این تومورها در موش ها شدند.
این روش درمانی محققان را قادر ساخت تا داروی تحریک سیستم ایمنی معروف به IL-15 را حدود هشت برابر بیشتر به موش ها ارائه دهند؛ همچنین این روش درمانی در قیاس با تزریق دارویی که تمام سلول های ایمنی این حیوانات را هدف قرار می دهد هیچ عارضه جانبی نداشت.
محققان قصد دارند تاثیر این درمان را در بسیاری از انواع مختلف تومور بررسی کنند. آنها همچنین امیدوارند به این موضوع پی ببرند که آیا سایر داروها نیز می توانند سیستم ایمنی را بطور موثر تحریک کنند یا خیر.
یافته های این مطالعه در مجله Nature Biotechnology منتشر شده است.
محققان در این مطالعه برای اطمینان از اینکه این درمان تنها سلول های ایمنی خاص مبارزه با تومور را هدف قرار می دهد، گوی های کوچکی را به این سلول ها متصل کردند.
تماس با این گوی ها باعث آزادسازی دارویی می شود که این میکروحباب ها حمل می کنند. این کار همچنین یک تغییر شیمیایی در سطح سلول های ایمنی ایجاد می کند که موجب تجزیه میکروحباب ها می شود.
محققان در این مطالعه میکروحباب ها را به موش هایی دادند که مهندسی ژنتیکی روی آنها صورت گرفته بود و در نتیجه آن دسته از سلول های ایمنی را بیان می کردند که تومورهای سرطان پوست را هدف قرار می دهند.
این مطالعه نشان داد که این میکروحباب ها موجب ناپدید شدن حدود 60 درصد این تومورها در موش ها شدند.
این روش درمانی محققان را قادر ساخت تا داروی تحریک سیستم ایمنی معروف به IL-15 را حدود هشت برابر بیشتر به موش ها ارائه دهند؛ همچنین این روش درمانی در قیاس با تزریق دارویی که تمام سلول های ایمنی این حیوانات را هدف قرار می دهد هیچ عارضه جانبی نداشت.
محققان قصد دارند تاثیر این درمان را در بسیاری از انواع مختلف تومور بررسی کنند. آنها همچنین امیدوارند به این موضوع پی ببرند که آیا سایر داروها نیز می توانند سیستم ایمنی را بطور موثر تحریک کنند یا خیر.
یافته های این مطالعه در مجله Nature Biotechnology منتشر شده است.
ارسال نظر
